Vertaling van "niet-ziv patiënten waarbij " (Nederlands → Frans) :

Niet-ZIV-patiënten ‘artikel 110’ : de Belgische niet-ZIV patiënten, waarbij de ziekenhuisverpleging aanleiding geeft tot een tegemoetkoming hetzij van de Dienst voor Overzeese Sociale Zekerheid, hetzij van de Hulp- en Voorzorgskas voor Zeevarenden, hetzij van het Nationaal instituut van de Oorlogsinvaliden, Oudstrijders en Oorlogsslachtoffers en hetzij van een Openbaar Centrum voor Maatschappelijk Welzijn (zoals gedefinieerd in artikel 110 van de ziekenhuiswet)
Patients non couverts par l'AMI relevant de l'article 110 : les patients belges non couverts par l'AMI, pour lesquels les soins hospitaliers donnent lieu à une intervention soit de l'Office de sécurité sociale d'outre-mer, soit de la Caisse de secours et de prévoyance en faveur des marins, soit de l'Institut national des invalides de guerre, anciens combattants et victimes de guerre, soit d'un Centre public d'aide sociale (tels que définis à l'article 110 de la loi relative aux hôpitaux)

Voor het overige merkt het Hof op dat de door de vzw “ G. H. de Charleroi ” overwogen hypothese van een patiënt die de in artikel 2277bis beoogde verjaring zou aanvoeren na de verjaring te hebben gestuit die in artikel 174 van de ZIV-wet wordt beoogd teneinde een betaling te verkrijgen voor de uitgaven waarvan hij is vrijgesteld, zich niet kan voordoen wegens het systeem van de derdebetaler, in het kader waarvan de verjaring door een aangetekend schrijven kan worden gestuit, wat het door de ZIV gedekte deel betreft, waarbij de patiënt geen betaling of terugbetaling kan verkrijgen voor het deel dat hij persoonlijk moet dragen.
Pour le surplus, la Cour relève que l’hypothèse envisagée par l’ASBL “G. H. de Charleroi” d’un patient qui soulèverait la prescription visée par l’article 2777bis après avoir interrompu la prescription visée par l’article 174 de la loi AMI de manière à obtenir un paiement pour des dépenses dont il est déchargé ne peut se réaliser en raison du système du tiers payant, dans le cadre duquel une interruption de prescription par lettre recommandée est possible, pour ce qui concerne la part couverte par l’AMI, le patient ne pouvant obtenir le paiement ou le remboursement en ce qui concerne la part qu’il doit supporter personnellement.

De codes 001 tot en met 009 zullen moeten ingevuld worden voor de categorie A van de bijgevoegde nota (de ZIV-patiënten en de gelijkgestelden) (of A’ ); de codes 200 tot en met 230 betreffende de categorie B (de niet ZIV-patiënten ‘artikel 110) (of B’ ), code 300 correspondeert met categorie C1a, code 310 met categorie C1b, code 320 met categorie C2, code 330 met categorie C3 en code 400 met categorie D1.
Les codes 001 à 009 inclus devront être complétés pour la catégorie A (patients couverts par l’AMI et assimilés) (ou A’) de la note mentionné ci-dessous; les codes 200 à 230 inclus concernant la catégorie B (ou B’) (patients non couverts par l’AMI ‘article 110’), le code 300 correspond à la catégorie C1a, le code 310 à la catégorie C1b, le code 320 à la catégorie C2, le code 330 à la catégorie C3 et le code 400 à la catégorie D1.

De Europese niet-ZIV-patiënten, die niet behoren tot de gelijkgestelden onder categorie A (= patiënten die geen recht hebben op geneeskundige zorg op grond van een document E.1XX of document S of SED uitgereikt door het land waar ze ziektekostenverzekerd zijn) en die in een Belgisch ziekenhuis worden opgenomen en geneeskundige zorg genieten krachtens het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (op basis van de principe van het vrij verkeer van goederen, diensten en personen).
Les patients européens non couverts par l'AMI qui ne font pas partie des assimilés de la catégorie A (c.-à-d. les patients n'ayant pas droit à des soins médicaux sur la base d'un document E.1XX ou des documents S ou SED délivrés par le pays où ils ont une assurance maladie) et qui sont admis dans un hôpital belge et y reçoivent des soins médicaux en vertu du Traité sur le fonctionnement de l'Union européenne (conformément au principe de la libre circulation des biens, des services et des personnes).

Het Hof beperkt zijn onderzoek bijgevolg tot de vraag of de in het geding zijnde bepalingen al dan niet bestaanbaar zijn met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre ze betrekking hebben op een geschil waarbij een verzekeringsinstelling, op grond van artikel 164 van de ZIV-Wet 1994, van een zorgverlener de terugbetaling vordert van ten onrechte uitgekeerde prestaties.
La Cour limite dès lors son examen à la question de savoir si les dispositions en cause sont ou non compatibles avec les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'elles portent sur un litige dans le cadre duquel un organisme assureur réclame à un dispensateur de soins, en vertu de l'article 164 de la loi AMI 1994, le remboursement de prestations indûment payées.

114 Art. 20. Indien een inrichting niet onder de toepassing valt van de bepalingen van artikel 12 of artikel 16, § 1, tweede lid, en indien de totale loonkost van de verpleegkundigen, het personeel voor reactivering en het verzorgingspersoneel, berekend volgens de kost zoals bedoeld in artikel 13, hoger is dan het totaal bedrag voor de financiering van de personeelsnorm zoals bedoeld in artikel 17 of 19, wordt een bijkomende tegemoetkoming bepaald als aanmoediging voor bijkomende zorginspanningen, op voorwaarde dat : 115 Art. 20. Indien een inrichting niet onder de toepassing valt van de bepalingen van artikel 12 of artikel 16, § 2, en indien de totale loonkost van de verpleegkundigen, het personeel voor reactivering en het verzorgingspersoneel, berekend volgens de kost zoals bedoeld in artikel 13, hoger is dan het totaal bedrag voor de in artikel 17 of 19 bedoelde financiering van de personeelsnorm, wordt een bijkomende tegemoetkoming bepaald als aanmoediging voor bijkomende zorginspanningen, op voorwaarde dat : [kostprijs aanwezig personeel – (kostprijs gefinancierd personeel x alle patiënten / rechthebbenden)] groter is of gelijk aan 40.000 euro en dat : [(kostprijs aanwezig personeel – (kostprijs gefinancierd personeel x alle patiënten / rechthebbenden)) / kostprijs gefinancierd personeel] groter is of gelijk aan 4 %. waarbij : de kostprijs van het aanwezig personeel overeenstemt met de loonkost per kwalificatie zoals bedoeld in artikel 13, vermenigvuldigd met het aantal voltijds equivalenten per kwalificatie ; de kostprijs van het gefinancierd personeel overeenstemt met het totaal bedrag voor de financiering van de personeelsnorm zoals bedoeld in artikel 17 of 19.
113 Art. 20. Lorsqu'une institution ne tombe pas sous le coup des dispositions de l'article 12 ou l’article 16, § 1 er , alinéa 2, et lorsque le coût salarial total des praticiens de l'art infirmier, du personnel de réactivation et du personnel soignant, calculé en fonction du coût visé à l'article 13, est supérieur au montant total du financement de la norme de personnel visée à l'article 17, une intervention supplémentaire est fixée à titre d’incitant pour des efforts supplémentaires au niveau des soins, à condition que : 114 Art. 20. Lorsqu'une institution ne tombe pas sous le coup des dispositions de l'article 12 ou de l’article 16, § 2, et lorsque le coût salarial total des praticiens de l'art infirmier, du personnel de réactivation et du personnel soignant, calculé en fonction du coût visé à l'article 13, est supérieur au montant total du financement, visé à l'article 17 ou 19, de la norme de personnel, une intervention supplémentaire est fixée à titre d’incitant pour des efforts supplémentaires au niveau des soins, à condition que : [coût du personnel présent – (coût du personnel financé x tous les patients / bénéficiaires)] est supérieur ou égal à 40.000 euros et que : [(coût du personnel présent – (coût du personnel financé x tous les patients / bénéficiaires)) / coût du personnel financé] est supérieur ou égal à 4 % où :

Contacten tussen de teamleden en de lokale zorgverstrekkers voor de opvolging van de behandeling van de patiënten, waarbij de patiënten niet aanwezig zijn, werden niet geregistreerd.
Les contacts entre les membres de l’équipe et les prestataires de soins locaux pour le suivi du traitement des patients, pour lequel les patients ne sont pas présents, n’ont pas été enregistrés.

Deze groep kan uitgebreid worden met patiënten waarbij tijdens een niet-invasieve endoscopische ingreep of onderzoek mogelijk bloedcontact plaatsvond (bv. bronchoscopie) en waarbij het materiaal manueel gereinigd werd en ondergedompeld werd in Cidex.
Ce groupe peut être élargi si on ajoute les patients chez qui il y a eu un contact avec du sang pendant une intervention endoscopique non invasive ou un examen (p.ex. : bronchoscopie) et chez qui le matériel a été nettoyé manuellement et trempé dans du CIDEX.

Niet al de verwezen patiënten komen echter in aanmerking voor de tenlasteneming van een revalidatieprogramma: het CVS-vermoeden moet voorafgaandelijk op basis van een raadpleging door de geneesheer-internist van het centrum bevestigd zijn om in aanmerking te komen voor het volgen van een bilanrevalidatieprogramma én enkel patiënten waarbij de CVS-diagnose bevestigd is en waarvoor zo’n behandeling nuttig is komen in aanmerking voor een specifiek interdisciplinair revalidatieprogramma).
Les patients à qui on a conseillé de se rendre dans un centre n'entrent toutefois pas tous en ligne de compte pour la prise en charge d’un programme de rééducation : la présomption de SFC doit préalablement être confirmée sur la base d’une consultation par le médecin interniste du centre pour entrer en ligne de compte dans le suivi d’un programme de rééducation de bilan et seuls les patients chez qui le diagnostic de SFC a été confirmé et pour lesquels un tel traitement est nécessaire entrent en ligne de compte pour un programme de rééducation interdisciplinaire spécifique.

Deze publicatie is het onderwerp geweest van talrijk commentaar (3) , zoals het benadrukken dat de meta-analyse, studies inhield waarbij een niet adequate of onduidelijke methode van " double blind test" gevolgd werd en dat men niet verklaart waarom een gekende klinische proef, over een grote groep patiënten, ontbreekt.
Cette publication a fait l’objet de nombreux commentaires (3) , notamment l’inclusion dans la métaanalyse d’études dont la méthode de " mise en double insu" est inadéquate ou peu claire, ainsi que l’absence inexpliquée d’un essai clinique connu portant sur de nombreux patients.