Vertaling van "nierfunctie en toename " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

bloeding tijdens langdurig gebruik van anticoagulantia | hyperheparinemie | toename van | antitrombine | toename van | anti-VIIIa | toename van | anti-IXa | toename van | anti-Xa | toename van | anti-XIa
Augmentation de:antithrombine | anti-VIIIa | anti-IXa | anti-Xa | anti-XIa | Hémorragie pendant l'utilisation au long cours d'anticoagulants Hyperhéparinémie

eosinofilie | toename van het aantal eosinofiele cellen in het bloed
éosinophilie | augmentation d'un type de globules blancs

bacteriostaticum | stof die de toename van bacteriën belemmert
bactériostatique (a et sm) | qui empêche la multiplication des micro-organismes

azotemie | toename van het stikstofgehalte van het bloed
azotémie | quantité d'azote du sang

nierfunctie, abnormaal
fonction rénale anormale

jicht door verminderde nierfunctie
Goutte due à une altération de la fonction rénale

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Aliskiren: Bij patiënten met diabetes of nierfunctiestoornis risico op hyperkaliëmie, van verslechtering van de nierfunctie en toename van cardiovasculaire morbiditeit en mortaliteit.
Aliskiren : Le risque d’hyperkaliémie, de dégradation de la fonction rénale et de morbi-mortalité cardiovasculaire augmente chez les patients diabétiques ou insuffisants rénaux.

Aliskiren: Bij andere patiënten dan patiënten met diabetes of nierfunctiestoornis, risico op hyperkaliëmie, verslechtering van de nierfunctie en toename van cardiovasculaire morbiditeit en mortaliteit.
Aliskiren : Le risque d’hyperkaliémie, de dégradation de la fonction rénale et de morbi-mortalité cardiovasculaire augmente chez les patients autres que les patients diabétiques ou insuffisants rénaux.

Verminderde nierfunctie Bij patiënten met verminderde nierfunctie wordt geen toename van de plasmaconcentraties verwacht, aangezien tipranavir vrijwel niet renaal wordt geklaard.
Insuffisance rénale La clairance rénale du tipranavir étant négligeable, une augmentation des concentrations plasmatiques n’est pas attendue chez les insuffisants rénaux.

In een Fase I monotherapiestudie met Teysuno, waarin de farmacokinetiek van componenten en metabolieten werd onderzocht in patiënten met een normale en gestoorde nierfunctie, hadden patiënten met lichte nierfunctiestoornissen (CrCl 51 tot 80 ml/min) die dezelfde monotherapiedosering van 30 mg/m 2 tweemaal daags ontvingen (de maximaal getolereerde dosis voor monotherapie) als patiënten met een normale nierfunctie (CrCl > 80 ml/min), een toename van de gemiddelde AUC 0-inf - waarde voor 5-FU ten opzichte van die van normale patiënten.
Une étude de phase I avec Teysuno en monothérapie a mesuré les paramètres pharmacocinétiques de ses composants et métabolites chez des patients normaux et des insuffisants rénaux. Les patients avec insuffisance rénale légère (CLCR 51 à 80 ml/min) qui recevaient la même dose en monothérapie de 30 mg/m 2 deux fois par jour (la dose maximale tolérée en monothérapie) que les patients avec fonction rénale normale (CLCR > 80 ml/min) montraient une augmentation de l'ASC 0-inf moyenne du 5-FU, par rapport aux patients normaux.

Verminderde nierfunctie Aangezien ciprofloxacine grotendeels in onveranderde vorm via de nieren wordt uitgescheiden, moet de dosering worden aangepast bij patiënten met een verminderde nierfunctie zoals beschreven in rubriek 4.2, om een toename van medicamenteuze bijwerkingen door accumulatie van ciprofloxacine te vermijden.
Altération de la fonction rénale Comme la ciprofloxacine est largement éliminée par voie rénale sous forme inchangée, un ajustement de la dose est nécessaire chez les patients présentant une altération de leur fonction rénale, comme cela est décrit à la rubrique 4.2, afin d'éviter une augmentation des effets indésirables du médicament due à une accumulation de la ciprofloxacine.

- Zoals voor de ACEI, kan de gelijktijdige toediening van ee nangiotensine-IIreceptorantagonist en een NSAI het risico op aantasting van de nierfunctie, acute nierinsufficiëntie en toename van de kaliumspiegel in het bloed inbegrepen, doen toenemen, in het bijzonder bij patiënten met een reeds bestaande verminderde nierfunctie.
- Comme pour les IECA, l’utilisation d’un antagoniste des récepteurs de l’angiotensine II et d’un AINS peut potentialiser le risque de détérioration de la fonction rénale, y compris une insuffisance rénale aiguë et une augmentation du taux de potassium sérique, plus particulièrement chez les patients avec une fonction rénale détériorée.

Zoals voor de ACEI, kan de gelijktijdige toediening van een angiotensine-II-receptorantagonist en een NSAI het risico op aantasting van de nierfunctie, acute nierinsufficiëntie en toename van de kaliumspiegel in het bloed inbegrepen, doen toenemen, in het bijzonder bij patiënten met een reeds bestaande verminderde nierfunctie.
Comme c’est le cas avec les IEC, l’administration concomitante d’un antagoniste des récepteurs de l’angiotensine II et d’un AINS peut augmenter le risque d’atteinte de la fonction rénale, d’insuffisance rénale aiguë et d’élévation du taux de potassium dans le sang, en particulier chez les patients présentant déjà une diminution de la fonction rénale.

IRMA 2 is een placebogecontroleerd dubbelblind/morbiditeitsonderzoek bij 590 patiënten met type 2 diabetes, microalbuminurie (30-300 mg/dag) en normale nierfunctie (serum creatinine ≤ 1,5 mg/dl in mannen en < 1,1 mg/dl in vrouwen). Het onderzoek betrof de langetermijn effecten (2 jaar) van irbesartan op de progressie tot klinisch (uitgesproken) proteïnurie (urinaire albumine excretie snelheid > 300 mg/dag, en een toename in de urinaire albumine excretie snelheid van minstens 30% t.o.v. de uitgangssnelheid).
L'étude a évalué les effets à long terme (2 ans) de irbésartan sur la progression vers une protéinurie clinique (avérée) (taux d'excrétion urinaire d'albumine (TEUA) > 300 mg/jour et augmentation du TEUA d'au moins 30 % de la valeur basale).

Bij hypertensieve patiënten met een normale nierfunctie, resulteerden therapeutische doses amlodipine in een afname van de renale vaatweerstand en een toename van de glomerulaire filtratiesnelheid en de effectieve renale plasmastroming, zonder verandering van filtratiefractie of proteïnurie.
Chez les patients hypertendus avec une fonction rénale normale, des doses thérapeutiques d'amlodipine ont entraîné une diminution des résistances vasculaires rénales et une augmentation du taux de filtration glomérulaire et du flux plasmatique rénal efficace, sans modification de la fraction de filtration ou de la protéinurie.

Huid: Afwijkend gekleurde huid, roodheid van de huid, vervellen van de huid. Nieren: toename van de hoeveelheid stikstofcomponenten in het bloed, bloed in de urine, matig verminderde nierfunctie.
Peau : anomalies de la couleur de la peau, rougeur de la peau, desquamation. Rein: augmentation de l’urée sanguine, sang dans les urines, insuffisance rénale modérée.