Traduction de «moxonidine en andere antihypertensiva leidt » (Néerlandais → Français) :

De gelijktijdige toediening van moxonidine en andere antihypertensiva leidt tot een additief effect.
L'administration concomitante de moxonidine et d'autres antihypertenseurs donne lieu à un effet additif.

Gelijktijdige toediening van moxonidine en andere antihypertensiva leidt tot een additief effect.
L’administration concomitante de moxonidine et d’autres antihypertenseurs induit un effet additif.

4.5 Interacties met andere geneesmiddelen en andere vormen van interactie Bij gelijktijdige toediening van moxonidine en andere antihypertensiva wordt het effect versterkt.
L'administration concomitante de moxonidine et d'autres antihypertenseurs donne lieu à un effet additif.

Moxonidine: de plaats van centraalwerkende antihypertensiva is erg beperkt (patiënten die onvoldoende reageren op de andere antihypertensiva).
Moxonidine: la place des antihypertenseurs à effet central est très limitée (patients ne réagissant pas assez aux autres antihypertenseurs).

De gelijktijdige toediening van Moxonidiine EG en andere antihypertensiva versterkt het hypotensieve effect van moxonidine.
L’administration concomitante de Moxonidine EG et d’autres médicaments antihypertenseurs augmente l’effet hypotenseur de Moxonidine EG.

Het gebruik van andere bloeddrukverlagende geneesmiddelen (antihypertensiva) verhoogt het effect van moxonidine.
L’utilisation d’autres médicaments réduisant la tension sanguine (antihypertenseurs) augmente l’effet de la moxonidine.

Moxonidine onderscheidt zich van andere sympatholytische antihypertensiva door, in vergelijking met imidazolinereceptoren, slechts een lage affiniteit voor de α2-adrenerge receptoren te vertonen.
La moxonidine se distingue elle-même des autres antihypertenseurs sympatholytiques par son affinité plus faible pour les récepteurs α2-adrénergiques que pour les récepteurs de l’imidazoline.

Moxonidine onderscheidt zich van andere centraal werkende antihypertensiva door, in vergelijking met de affiniteit voor I 1 -imidazoline receptoren, slechts een lage affiniteit voor de centrale α 2 -adrenerge receptoren te vertonen.
La moxonidine se distingue des autres antihypertenseurs à action centrale par une faible affinité pour les récepteurs α 2 -adrénergiques centraux par rapport à l'affinité pour les récepteurs I 1 de l'imidazoline.