Traduction de «ml min nierfunctiestoornis gemiddeld respectievelijk » (Néerlandais → Français) :

Nierfunctiestoornis Vergeleken met proefpersonen met een normale nierfunctie waren de plasmaconcentraties van prucalopride na een enkelvoudige dosis van 2 mg bij proefpersonen met lichte (Cl CR 50-79 ml/min) en matige (Cl CR 25-49 ml/min) nierfunctiestoornis gemiddeld respectievelijk 25% en 51% hoger.
Insuffisance rénale Par rapport à des sujets ayant une fonction rénale normale, les concentrations plasmatiques de prucalopride après une dose unique de 2 mg étaient en moyenne 25 % et 51 % plus élevées chez les sujets souffrant d’une insuffisance rénale légère (Cl CR 50-79 ml/min) et modérée (Cl CR 25-49 ml/min), respectivement.

Bij proefpersonen met milde (> 50 tot ≤80 ml/min), matige (≥30 tot ≤50 ml/min), of ernstige (19-30 ml/min) nierfunctiestoornis waren de blootstellingen aan saxagliptine respectievelijk 1,2-, 1,4- en 2,1-maal hoger, en de blootstellingen aan BMS-510849 waren respectievelijk 1,7-, 2,9-, en 4,5-maal hoger dan die waargenomen bij proefpersonen met een normale nierfunctie (> 80 ml/min).
Chez les sujets ayant une insuffisance rénale légère (> 50 à ≤ 80 ml/min), modérée (≥ 30 à ≤ 50 ml/min) ou sévère (19-30 ml/min), les expositions à la saxagliptine étaient respectivement 1,2 ; 1,4 et 2,1 fois plus élevées, et les expositions au BMS-510849 étaient respectivement 1,7 ; 2,9 et 4,5 fois plus élevées que celles observés chez les patients avec une fonction rénale normale (> 80 ml/min).

Bij 15 kinderen en 11 volwassenen met verhoogde diurese die hoge doses Alkeran (140 mg/m²) intraveneus toegediend kregen, waren de gemiddelde initiële en terminale halfwaardetijden respectievelijk 6,5 ± 3,6 minuten en 41,4 ± 16,5 minuten. Bij 28 patiënten met verschillende maligne aandoeningen die doses van 70 tot 200 mg/m² in een 2 tot 20 minuten infuus toegediend kregen, waren de gemiddelde initiële en terminale halfwaardetijden respectievelijk 8,8 ± 6,6 min. en 73,1 ± 45,9 min. Het gemiddeld distributievolume bij steady-state en het volume van het centrale compartiment waren 40,2 ± 18,3 l. en 18,2 ± 11,7.
Chez 15 enfants et 11 adultes avec une diurèse augmentée, ayant reçu en intraveineux des doses élevées d'Alkeran (140 mg/m²), les durées de demi-vie initiales et terminales moyennes étaient respectivement de 6,5 ± 3,6 minutes et de 41,4 ± 16,5 min. Chez 28 patients atteints de différentes affections malignes et recevant des doses de 70 à 200 mg/m² en perfusion pendant 2 à 20 minutes, les durées de demi-vie initiales et terminales moyennes étaient respectivement de 8,8 ± 6,6 min. et de 73,1 ± 45,9 min. Les volumes moyens de distribution en steady-state et le volume compartimental central étaient de 40,2 ± 18,3 l. et de 18,2 ± 11,7.

nierfunctiestoornis: na een eenmalige orale dosis mirtazapine van 15 mg bij patiënten met matige (creatinineklaring < 40 ml/min) en ernstige (creatinineklaring ≤ 10 ml/min) nierfunctiestoornis was de klaring van mirtazapine respectievelijk ongeveer 30% en 50% lager dan bij mensen met een normale nierfunctie.
une insuffisance rénale: après administration d’une dose orale unique de 15 mg de mirtazapine chez des patients atteints d’insuffisance rénale modérée (clairance de la créatinine < 40 ml/min) et sévère (clairance de la créatinine ≤ 10 ml/min), la clairance de la mirtazapine a diminué respectivement d’environ 30 % et 50 %, comparativement aux sujets sains.

- nierfunctiestoornis: na een eenmalige orale dosis mirtazapine van 15 mg bij patiënten met matige (creatinineklaring < 40 ml/min) en ernstige (creatinineklaring ≤ 10 ml/min) nierfunctiestoornis was de klaring van mirtazapine respectievelijk ongeveer 30% en 50% lager dan bij mensen met een normale nierfunctie.
patients atteints d’insuffisance rénale modérée (clairance de la créatinine < 40 ml/min) et sévère (clairance de la créatinine ≤�10 ml/min), la clairance de la mirtazapine avait diminué respectivement d’environ 30% et 50%, comparativement aux sujets sains.

De belangrijkste kinetische parameters (AUC, C max , terminale plasmahalfwaardetijd) van brivudine, bij oudere mensen en bij patiënten met matige tot ernstige nierfunctiestoornis (creatinineklaring respectievelijk van 26 tot 50 ml/min/1,73 m 2 lichaamsoppervlak en < 25 ml/min/1,73 m 2 lichaamsoppervlak), en bij patiënten met matige tot ernstige leverinsufficiëntie (Child-Pugh klasse A-B), zijn vergelijkbaar met die van controles. In deze situaties is dus geen dosisaanpassing nodig.
Les principaux paramètres cinétiques (AUC, C max et demi-vie plasmatique terminale) de la brivudine mesurés chez les sujets âgés ainsi que chez les patients atteints d’insuffisance rénale modérée à sévère (clairance de la créatinine respectivement de 26 à 50 ml/min/1,73 m 2 de surface corporelle et < 25 ml/min/1,73 m 2 de surface corporelle), et chez les patients atteints d’insuffisance hépatique modérée à sévère (classes Child-Pugh A-B) sont comparables à ceux retrouvés chez les sujets témoins et, dès lors, il n’est pas nécessaire dans ces cas d’adapter la dose.

Patiënten met verminderde nierfunctie De blootstelling aan ibandroninezuur bij patiënten met een verschillende mate van nierfunctiestoornissen is gerelateerd aan de creatinineklaring (CLcr). Bij patiënten met een ernstige nierfunctiestoornis (gemiddeld geschatte CLcr = 21,2 ml/min), steeg de dosis-gecorrigeerde gemiddelde AUC 0-24h met 110% vergeleken met gezonde vrijwilligers.
rénale légère (moyenne estimée Clcr = 68,1 ml/min) et modérée (moyenne estimée Clcr = 41,2 ml/min) comparée aux volontaires sains (moyenne estimée Clcr = 120 ml/min).

De resultaten duiden erop dat wanneer de nierfunctie afneemt (< 50 ml/min), de totale geneesmiddelklaring evenredig afneemt, waardoor de AUC stijgt. De AUC werd ongeveer 2,5-, 4- en 5-voudig verhoogd bij proefpersonen met respectievelijk matige nierfunctiestoornis, ernstige nierfunctiestoornis en terminale nierinsufficiëntie in vergelijking met de groep waarin proefpersonen met normale nierfunctie en proefpersonen met milde nierfunctiestoornis werden gecombineerd.
Les résultats indiquent que la clairance totale du médicament décroît proportionnellement quand la fonction rénale s'affaiblit (< 50 ml/min), ce qui entraîne une augmentation de l’ASC. Par rapport au groupe combinant les sujets ayant une fonction rénale normale et une insuffisance rénale légère, l’ASC a été multipliée par environ 2,5, 4 et 5 chez les sujets présentant une insuffisance rénale modérée, une insuffisance rénale sévère et une insuffisance rénale terminale, respectivement.

Dit vergt wel veel tijd en inzet van het personeel, die niet altijd voorzien zijn in een WZC. In een studie hierover bedroeg in de interventiegroep de assistentie bij de maaltijd gemiddeld 42 min per persoon, voor het toedienen van tussendoortjes 13 min per persoon, terwijl dit voor de controle groep respectievelijk 5 min voor de maaltijd en 1 min voor een tussendoortje bedroeg 28 .
Ceci requiert beaucoup de temps et d’investissement de la part du personnel, mission souvent difficilement réalisable en MRS. Dans une étude sur le sujet, l’assistance dans le groupe d’intervention était en moyenne de 42 min. par personne lors d’un repas (principal), de 13 min. par personne pour l’administration de collations, alors que dans le groupe contrôle, ces moyennes étaient de 5 min. pour le repas et d’une minute pour une collation 28 .

Patiënten met een baseline-eGFR van 45 ml/min/1,73 m 2 tot < 60 ml/min/1,73 m 2 behandeld met canagliflozine 100 mg en 300 mg vertoonden gemiddelde verbeteringen in percentage verandering van het lichaamsgewicht ten opzichte van placebo van respectievelijk -1,8% en -2,0%.
Les patients avec un DFGe initial ≥ 45 mL/min/1,73 m 2 et < 60 mL/min/1,73 m² traités par la canagliflozine 100 mg et 300 mg ont présenté des améliorations moyennes du poids corporel de respectivement -1,8 % et -2,0 % par rapport au placebo