Vertaling van "men had moeten " (Nederlands → Frans) :

De Franstalige kamer van de arbeidsrechtbank van Brussel had in tegenstrijd hiermee evenwel al gevonnist dat de partijen konden overeenkomen om de territoriale bevoegdheid van de rechtbank bij wie de zaak aanhangig is niet te betwisten, met het gevolg dat de taal van de procedure niet die zal zijn die men had moeten gebruiken 21 .
En sens contraire toutefois, la chambre francophone du Tribunal du travail de Bruxelles avait déjà jugé qu’après la naissance du litige les parties pouvaient s’accorder pour ne pas contester la compétence territoriale du tribunal saisi avec la conséquence que la langue de la procédure ne sera pas celle qui aurait dû être respectée 21 .

Dan doet men wat hij u voorstelt. Ik zou niet weten op welke basis ik had moeten zeggen: nee, ik ben niet akkoord.
Je ne vois pas au nom de quoi j'aurais dit: non je ne suis pas d'accord.

Men wil immers vermijden dat situaties, waarin het statuut van bij de aanvang niet toegekend had moeten worden, voortduren.
Le but est d’éviter de prolonger des situations dans lesquelles le statut n’aurait, dès l’origine, pas dû être octroyé.

De HGR is echter van mening dat men bij het vastleggen van deze waarde rekening had moeten houden met de mogelijks hogere kwetsbaarheid van kleuters (Passchier-Vermeer, 1991; Passchier-Vermeer, 1993).
Le CSH est cependant d’avis que l’on aurait dû tenir compte lors de la détermination de cette valeur de la vulnérabilité peut-être plus importante des très jeunes enfants (Passchier-Vermeer, 1991 ; Passchier-Vermeer, 1993).

Ze vloeit voort uit het feit dat de wetgever het standpunt heeft aanvaard van de verzekeringsinstellingen (tot dan ertoe gehouden de terugbetaling te vorderen bij de rechthebbende, zelfs indien hij geen enkele aansprakelijkheid in die gelegenheid had) die “oordeelden dat men net als in de derde betalersregeling de terugbetaling zou moeten kunnen vorderen van de zorgverstrekker die fout of nalatig is geweest en dat bedragen die niet terugvorderbaar blijken te zijn, niet bij hun administratiekosten zouden mogen komen” (Parl.
Elle résulte de ce que le législateur a admis le point de vue des organismes assureurs (jusque-là tenus de réclamer le remboursement au bénéficiaire même s’il ne portait aucune responsabilité en la matière), qui “estimaient qu’il faudrait pouvoir comme en système tiers payant exiger le remboursement par le prestataire fautif ou négligent et que les sommes qui s’avèrent irrécouvrables ne viennent pas alourdir leurs frais d’administration” (Doc. parl.