Vertaling van "luchtweginfectie bij patiënten " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Het essentiële kenmerk is een voortdurende preoccupatie met de mogelijkheid één of meer ernstige en progressieve lichamelijke ziekten te hebben. Patiënten geven blijk van aanhoudende somatische klachten of een voortdurende preoccupatie met hun uiterlijk. Normale of alledaagse gevoelens en verschijnselen worden door patiënten dikwijls uitgelegd als abnormaal en kwellend en de aandacht is doorgaans gericht op slechts één of twee organen of systemen van het lichaam. Duidelijke depressiviteit en angst zijn vaak aanwezig en kunnen aanvullende diagnosen rechtvaardigen. | Neventerm: | verstoorde lichaamsbeleving [body dysmorphic disorder] | dysmorfofobie (niet met wanen) | hypochondrie | hypochondrische neurose | monosymptomatische hypochondrie | nosofobie
Définition: La caractéristique essentielle de ce trouble est une préoccupation persistante concernant la présence éventuelle d'un ou de plusieurs troubles somatiques graves et évolutifs, se traduisant par des plaintes somatiques persistantes ou par une préoccupation durable concernant l'apparence physique. Des sensations et des signes physiques normaux ou anodins sont souvent interprétés par le sujet comme étant anormaux ou pénibles. L'attention du sujet se concentre habituellement sur un ou deux organes ou systèmes. Il existe souvent une dépression et une anxiété importantes, pouvant justifier un diagnostic supplémentaire. | Dysmorphophobie (non délirante) Hypocondrie Névrose hypocondriaque Nosophobie Peur d'une dysmorphie corporelle

acute bovenste luchtweginfectie
infection aigüe des voies respiratoires supérieures

luchtweginfectie
infection des voies respiratoires

acute lage luchtweginfectie
infection aigüe des voies respiratoires inférieures

lage luchtweginfectie
infection des voies respiratoires inférieures

bovenste luchtweginfectie
infection des voies respiratoires supérieures

gevoeligheid voor luchtweginfecties geassocieerd met CD8-alfa-ketenmutatie
susceptibilité aux infections respiratoires associée à une mutation de la chaîne alpha de CD8

vrijstaand liftsysteem voor patiënten op netvoeding
système de levée d’un patient autonome sur secteur

bekrachtigd vrijstaand liftsysteem voor patiënten
système de levée d’un patient autonome alimenté par batterie

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door de ontwikkeling van hetzij een enkele waan hetzij een stel verwante wanen die doorgaans lang en soms levenslang voortduren. De inhoud van de waan of wanen is zeer variabel. Duidelijke en aanhoudende akoestische hallucinaties (stemmen), schizofrene symptomen, zoals wanen omtrent controle en opvallende afvlakking van affect en zeker bewijs voor een hersenaandoening zijn alle onverenigbaar met deze diagnose. De aanwezigheid echter, vooral bij oudere patiënten, van nu en dan optredende of kortstondige akoestische hallucinaties sluit deze diagnose niet uit, op voorwaarde dat zij niet karakteristiek schizofreen zijn en slechts een klein gedeelte van het totale klinische beeld uitmaken. | Neventerm: | parafrenie (laat optredend) | paranoia | paranoïde psychose | paranoïde toestand | sensitieve betrekkingswaan
Définition: Trouble caractérisé par la survenue d'une idée délirante unique ou d'un ensemble d'idées délirantes apparentées, habituellement persistantes, parfois durant toute la vie. Le contenu de l'idée ou des idées délirantes est très variable. La présence d'hallucinations auditives (voix) manifestes et persistantes, de symptômes schizophréniques tels que des idées délirantes d'influence ou un émoussement net des affects, ou la mise en évidence d'une affection cérébrale, sont incompatibles avec le diagnostic. Toutefois, la présence d'hallucinations auditives, en particulier chez les sujets âgés, survenant de façon irrégulière ou transitoire, ne permet pas d'éliminer ce diagnostic, à condition qu'il ne s'agisse pas d'hallucinations typiquement schizophréniques et qu'elles ne dominent pas le tableau clinique. | Etat paranoïaque Paranoïa Paraphrénie (tardive) Psychose paranoïaque Sensitiver Beziehungswahn (délire de relation des sensitifs)

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Groepen van patiënten met een verhoogd risico op een nosocomiale luchtweginfectie zijn, geïntubeerde patiënten, patiënten met mechanisch geassisteerde ventilatie, patiënten ouder dan 70 jaar, pasgeborenen met een geboortegewicht van minder dan 1,5 kg en patiënten met een verlaagde graad van bewustzijn, onderliggend chronisch longlijden, slikstoornissen of belangrijk trauma.
Parmi les groupes de patients à risque accru on trouve les patients intubés, les patients sous ventilation mécanique assistée, les patients de plus de 70 ans, les " nouveau-nés" dont le poids de naissance est < 1,5 kg, les patients somnolents ou comateux, ceux présentant une pathologie pulmonaire chronique sous-jacente, des troubles de la déglutition ou un traumatisme important.

De frequentst gemelde bijwerkingen (≥ 5%) bij de met abatacept behandelde patiënten waren hoofdpijn, misselijkheid en bovenste luchtweginfecties. Het deel van de patiënten dat stopte met de behandeling in verband met bijwerkingen was 3,3% voor de met abatacept behandelde patiënten en 2,0% voor de placebogroep.
Les effets indésirables les plus fréquemment rapportés (≥ 5%) chez les patients traités par l'abatacept

Bijwerkingen die bij tenminste 5% van de patiënten in de pramipexolgroep voorkwamen en vaker voorkwamen in bij de patiënten die met pramipexol werden behandeld dan bij patiënten die met placebo werden behandeld waren: hoofdpijn (27,9%, placebo 25,0%), slapeloosheid (7,0%, placebo 5,0%), misselijkheid (18,6%, placebo 10,0%), braken (11,6%, placebo 0.0%), pijn in de bovenbuik (7,0%, placebo 5,0%), orthostatische hypotensie (9,3%, placebo 5,0%), myalgie (9,3%, placebo 5,0%), slaapstoornis (7,0%, placebo 0,0%), dyspnoe (7,0%, placebo 0,0%) en bovenste luchtweginfectie (7,0%, placebo 5,0%).
Les événements indésirables survenant chez au moins 5 % des patients du groupe pramipexole et plus fréquemment que chez les patients sous placebo ont été : céphalée (27,9%, 25% sous placebo), somnolence (7,0%, 5,0% sous placebo), nausée (18,6%, 10,0% sous placebo), vomissements (11,6, 0,0% sous placebo), douleur dans la partie supérieure de l’abdomen (7,0%, 5,0% sous le groupe placebo), hypotension orthostatique (9,3%, 5,0% sous placebo), myalgie (9,3%, 5,0% sous placebo), troubles du sommeil (7,0 %, 0,0% sous placebo), dyspnée (7,0 %, 0,0% sous placebo) et infection des voies respiratoires supérieures (7,0%, 5,0% sous placebo).

Bijwerkingen die bij tenminste 5% van de patiënten in de pramipexolgroep voorkwamen en vaker voorkwamen bij de patiënten die met pramipexol werden behandeld dan bij patiënten die met placebo werden behandeld waren: hoofdpijn (27,9%, placebo 25,0%), slapeloosheid (7,0%, placebo 5,0%), misselijkheid (18,6%, placebo 10,0%), braken (11,6%, placebo 0.0%), pijn in de bovenbuik (7,0%, placebo 5,0%), orthostatische hypotensie (9,3%, placebo 5,0%), myalgie (9,3%, placebo 5,0%), slaapstoornis (7,0%, placebo 0,0%), dyspnoe (7,0%, placebo 0,0%) en bovenste luchtweginfectie (7,0%, placebo 5,0%).
Les événements indésirables survenant chez au moins 5 % des patients du groupe pramipexole et plus fréquemment que chez les patients sous placebo ont été : céphalée (27,9%, 25% sous placebo), somnolence (7,0%, 5,0% sous placebo), nausée (18,6%, 10,0% sous placebo), vomissements (11,6, 0,0% sous placebo), douleur dans la partie supérieure de l’abdomen (7,0%, 5,0% sous placebo), hypotension orthostatique (9,3%, 5,0% sous placebo), myalgie (9,3%, 5,0% sous placebo), troubles du sommeil (7,0 %, 0,0% sousplacebo), dyspnée (7,0 %, 0,0% sous placebo) et infection des voies respiratoires supérieures (7,0%, 5,0% sous placebo).

Pediatrische patiënten De volgende bijwerkingen werden gerapporteerd met een frequentie ≥5% bij pediatrische patiënten (5 tot 17 jaar) en minstens tweemaal de frequentie die werd vastgesteld in klinische studies bij volwassenen: somnolentie/sedatie, vermoeidheid, hoofdpijn, verhoogde eetlust, braken, bovenste luchtweginfectie, neusverstopping, buikpijn, duizeligheid, hoesten, pyrexie, tremor, diarree en enurese.
Patients pédiatriques On a rapporté les effets indésirables suivants avec une fréquence ≥5% chez des patients pédiatriques (5 à 17 ans) et avec une fréquence au moins doublée par rapport à celle observée dans les études cliniques chez les adultes : somnolence/sédation, fatigue, céphalées, augmentation de l’appétit, vomissements, infections des voies respiratoires supérieures, congestion nasale, douleurs abdominales, vertiges, toux, fièvre, tremblements, diarrhée et énurésie.

Er is geen uitspraak mogelijk over de preventie van een nieuwe episode van keelpijn of bovenste luchtweginfectie met een penicillinekuur van 10 dagen bij GABHS-positieve patiënten volgens de resultaten van een keelkweek.
Il n'est pas possible de se prononcer sur la prévention d'un nouvel épisode de mal de gorge ou d’une atteinte des voies respiratoires supérieures au moyen d'un traitement de 10 jours par la pénicilline chez des patients GABSH-positifs d'après les résultats d'une culture effectuée à partir d'un frottis de la gorge.

Bij niet-beademde patiënten kunnen luchtweginfecties ontstaan door de inhalatie van besmette aërosols (Legionella sp) of stof (Aspergillus sp) of zelfs langs de handen overgedragen worden (RSV).
Des infections respiratoires peuvent survenir chez les patients non entubés par inhalation d'aérosols contaminés (Legionella sp) ou de poussière (Aspergillus), voire même lors de la transmission par les mains (VRS).

Eerste categorie: patiënten die voldeden aan de criteria voor ‘acute lage luchtweginfectie’:
Première catégorie: patients qui satisfaisaient aux critères de ‘infection aiguë des voies respiratoires inférieures‘:

In de derde studie werd onderzocht bij hoeveel patiënten die 10 dagen penicilline kregen voor keelpijn, een nieuwe episode van keelpijn of een bovenste luchtweginfectie optrad over een periode van zes maanden (Dagnelie et al 1996).
La troisième étude a cherché à savoir combien de patients qui avaient reçu durant 10 jours de la pénicilline contre le mal de gorge, présentaient un nouvel épisode de mal de gorge ou une infection des voies respiratoires supérieures dans les six mois (Dagnelie et al. 1996).

Een penicillinekuur van 10 dagen kan een nieuwe episode van keelpijn of bovenste luchtweginfectie bij patiënten met acute keelpijn die aan minimum 3 Centor criteria voldoen, niet voorkomen.
Un traitement de 10 jours par la pénicilline ne permet pas de prévenir un nouvel épisode de mal de gorge ou d’atteinte des voies respiratoires supérieures chez des patients atteints de mal de gorge aigu qui répondent à 3 critères Centor.