Vertaling van "lagere hiv-1 rna load " (Nederlands → Frans) :

Serum geeft een lagere HIV-1 RNA load vergeleken met EDTA plasma en wordt dus niet aanbevolen (Bruisten et al., 1997).
Le sérum possède une charge virale d’ARN du HIV-1 plus faible que le plasma EDTA et n’est donc pas recommandé (Bruisten et al., 1997).

Volgens studies van Holodniy et al. geeft plasma heparine lagere HIV RNA waarden dan plasmacitraat en plasma-EDTA (Holodniy et al., 1995).
Selon des études de Holodniy et al., l’héparine plasmatique donne des valeurs d’ARN du HIV inférieures à celles du citrate plasmatique et de l’EDTA plasmatique (Holodniy et al., 1995).

In de werkzaamheidsanalyse van de gepoolde resultaten uit de Fase III-studies tot en met 96 weken hadden patiënten behandeld met EDURANT met een baseline viral load > 100.000 hiv-1 RNA kopieën/ml, een hoger risico op virologisch falen (18,2% met EDURANT versus 7,9% met efavirenz) dan patiënten met een baseline viral load ≤ 100.000 hiv-1 RNA kopieën/ml (5,7% met EDURANT versus 3,6% met efavirenz).
Dans l’analyse compilée de l’efficacité des études de phase III sur une durée de 96 semaines, les patients traités par EDURANT ayant une charge virale à l’inclusion > 100 000 copies/ml d’ARN du VIH-1 présentaient un risque d’échec virologique plus élevé (18,2% avec EDURANT versus 7,9% avec éfavirenz) que les patients ayant une charge virale à l’inclusion ≤ 100 000 copies/ml d’ARN du VIH-1 (5,7% avec EDURANT versus 3,6% avec éfavirenz).

Volgens een intent-to-treatanalyse had 65 % van de patiënten een HIV-RNA < 400 kopieën/ml en 50 % had een viral load < 50 kopieën/ml; volgens on-treatment-analyse had 96 % van de patiënten een HIV-RNA < 400 kopieën/ml en 74 % had een viral load < 50 kopieën/ml.
D'après l'analyse en intention de traiter, 65 % des patients avaient un RNA VIH < 400 copies/mL et 50 % avaient une charge virale < 50 copies/mL ; d'après l'analyse en per protocol, 96 % des patients avaient un RNA VIH < 400 copies/mL et 74 % avaient une charge virale < 50 copies/mL.

In 2003 rapporteerden Laperche et al (2003) echter dat bij het uitvoeren van een HIV RNA NAT test bij HIV-1 As positieve individuen met een lage viral load in tot 11 % van de stalen HIV RNA niet kon gedetecteerd worden.
Toutefois, en 2003, Laperche et al (2003) ont rapporté qu’un test NAT de détection de l’ARN du HIV, chez des sujets positifs pour l’Ac anti-HIV-1 possédant une charge virale faible, ne permettait pas de détecter l’ARN du HIV jusque dans 11 % des échantillons.

Vrouwelijk geslacht en hogere CD4-celaantallen bij aanvang van de behandeling met nevirapine (> 250 cellen/mm 3 bij volwassen vrouwen en > 400 cellen/mm 3 bij volwassen mannen) worden in verband gebracht met een verhoogd risico op bijwerkingen aan de lever bij patiënten met een detecteerbaar plasma HIV-1 RNA, dat wil zeggen een concentratie van ≥50 kopieën/ml, bij de start van nevirapine. Omdat zowel in gecontroleerde als ongecontroleerde studies ernstige en levensbedreigende hepatotoxiciteit met name werd gezien bij patiënten met een plasma HIV-1 viral load van 50 kopieën/ml of meer, dient de behandeling met nevirapine niet te worden gestart bij volwassen vrouwen met een CD4- celaantal groter dan 250 cellen/mm 3 en volwassen mannen met een CD4-celaantal groter dan 400 cellen/mm 3 die een detecteerbare viral load hebben, tenzij het voordeel opweegt tegen het risico.
Le sexe féminin et un taux de CD4 élevé (> 250/mm 3 chez les femmes adultes et > 400/mm 3 chez les hommes adultes) lors de l’initiation du traitement par la névirapine sont associés à un risque plus élevé d'effets indésirables hépatiques si le patient a une charge virale plasmatique d’ARN du VIH-1 détectable

Alle patiënten in dit onderzoek hebben eerder gefaald op een proteaseremmer-bevattend regime (gedefinieerd als een plasma-HIV-1 RNA die nooit lager was dan 1000 kopieën/ml na minimaal twaalf achtereenvolgende weken behandeling of initiële suppressie van HIV-1 RNA die vervolgens terug steeg naar � 1.000 kopieën/ml).
Dans cette étude, tous les patients étaient en échappement virologique après un traitement antérieur comprenant un IP (échec défini par une charge virale ARN VIH-1 jamais inférieure à 1000 copies/ml après au moins 12 semaines consécutives de traitement, ou par une suppression initiale de la charge virale ARN VIH-1 suivie d’un rebond 1 000 copies/ml).

Alle patiënten in dit onderzoek hebben eerder gefaald op een proteaseremmer-bevattend regime (gedefinieerd als een plasma-HIV-1 RNA die nooit lager was dan 1000 kopieën/ml na minimaal 12 achtereenvolgende weken behandeling of initiële suppressie van HIV-1 RNA die vervolgens terug steeg naar � 1000 kopieën/ml).
moins 12 semaines consécutives de traitement, ou par une suppression initiale de la charge virale ARN VIH-1 suivie d’un rebond 1 000 copies/ml).

Bij een interim-analyse van ACTG 5202 werd aangetoond dat abacavir/lamivudine geassocieerd werd met een statistisch significant hoger risico van virologisch falen dan emtricitabine/tenofovir (gedefinieerd als virale load > 1.000 kopieën/ml op of na 16 weken en voor 24 weken of een HIV- RNA niveau > 200 kopieën/ml op of na 24 weken) bij personen die bij de screening een virale load hadden van ≥100.000 kopieën/ml (geschat relatief risico: 2,33, 95% CI: 1,46, 3,72, p=0,0003).
L’étude ACTG 5202 était une étude multicentrique, comparative, randomisée évaluant abacavir/lamivudine ou emtricitabine/tenofovir, administrés en double aveugle, en association avec efavirenz ou atazanavir/ritonavir, administrés en ouvert, chez des patients infectés par le VIH et n’ayant jamais reçu de traitement antirétroviral. Les patients ont été stratifiés lors de l’inclusion selon leur taux d’ARN VIH-1 plasmatique < 100 000 copies/ml et ≥ 100 000 copies/ml.

EDURANT, samen toegediend met andere antiretrovirale geneesmiddelen, is geïndiceerd voor de behandeling van een infectie met het humaan immunodeficiëntievirus-1 (hiv-1) bij antiretroviraletherapie-naïeve (ART-naïeve) volwassen patiënten met een viral load ≤ 100.000 hiv-1 RNA kopieën/ml.
EDURANT, en association avec d’autres médicaments antirétroviraux, est indiqué dans le traitement de l’infection par le virus de l’immunodéficience humaine de type 1 (VIH-1) chez des patients adultes naïfs de traitement antirétroviral ayant une charge virale ≤ 100 000 copies/ml d’ARN du VIH-1. Comme avec les autres médicaments antirétroviraux, un test de résistance génotypique doit guider l’utilisation d’EDURANT (voir rubriques 4.4 et 5.1).