Traduction de «klinische studies vaak volgende bijwerkingen » (Néerlandais → Français) :

Bij kinderen jonger dan 18 jaar werden in klinische studies vaak volgende bijwerkingen gezien: belangrijke gewichtstoename, kwaddels en stijging van de triglyceridenspiegel in het bloed.
Chez les enfants de moins de 18 ans, les effets indésirables suivants ont été observés fréquemment dans les études cliniques : gain de poids significatif, urticaire et augmentation des triglycérides sanguins.

Bijwerkingen tijdens klinisch onderzoek De volgende bijwerkingen zijn in klinisch onderzoek vastgesteld bij patiënten die vandetanib als behandeling voor MTC ontvangen.
Effets indésirables au cours des essais cliniques Les effets indésirables suivants ont été identifiés lors d’études cliniques menées chez des patients recevant le vandétanib pour le traitement du CMT.

Bovendien werden in klinische onderzoeken de volgende bijwerkingen gemeld tijdens een behandeling met bicalutamide met/zonder een LHRH-analoog:
De plus, dans les études cliniques, les effets indésirables suivants durant le traitement par bicalutamide en monothérapie ou associé à des analogues de la LHRH ont été rapportés:

Samenvatting van de bijwerkingen in tabelvorm De volgende bijwerkingen zijn gemeld tijdens klinische studies en postmarkeringcontrole met AZARGA en zijn gerangschikt volgens de volgende conventie: zeer vaak (≥1/10), vaak (≥1/100 tot < 1/10), soms (≥1/1.000 tot < 1/100), zelden (≥1/10.000 tot < 1/1000), zeer zelden (< 1/10.000), of niet bekend (kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald).
Résumé tabulé des effets indésirables Les effets indésirables suivants ont été rapportées au cours des essais cliniques et de la surveillance post-commercialisation d’AZARGA et ont été classés de la façon suivante : très fréquents (≥1/10), fréquents (≥1/100 à < 1/10), peu fréquents (≥1/1000 à < 1/100), rares (≥1/10000 à < 1/1000), très rares (< 1/10000) ou indéterminés (ne peuvent être estimés sur la base des données disponibles).

Verdere bijwerkingen uit klinische studies uitgevoerd bij kinderen In studies met paroxetine bij patiënten jonger dan 18 jaar, werden vaak (bij minder dan 1 op de 10 kinderen/adolescenten) de volgende bijwerkingen gezien: een toename van zelfmoordgedachten en -pogingen, zelfverminking, vijandig, agressief of onvriendelijk gedrag, geen eetlust, bevingen, abnormaal zweten, hyperactiviteit (te veel energie hebben), agitatie, wisselende emoties (met inbegrip van huilen en stemmingsveranderingen) en ongewone blauwe plekken of bloeding (zoals neusbloedingen).
Autres effets indésirables observés lors d’études cliniques réalisées chez des enfants Dans les études sur l’utilisation de paroxétine avant l’âge de 18 ans, les effets indésirables fréquents – qui touchaient 1 enfant/adolescent sur 10 – étaient les suivants : augmentation des pensées suicidaires et des tentatives de suicide, automutilation, hostilité, agressivité, manque d’appétit, tremblements, sudation anormale, hyperactivité (excès d’énergie), agitation, émotions fluctuantes (y compris pleurs et sautes d’humeur) et bleus ou saignements inhabituels (p. ex. saignements de nez).

Getabelleerde lijst van bijwerkingen De volgende bijwerkingen zijn gemeld tijdens klinische onderzoeken en zijn volgens de volgende frequentie gerangschikt: zeer vaak (≥1/10); vaak (≥1/100 tot < 1/10); soms (≥1/1000 tot < 1/100); zelden (≥1/10.000 tot < 1/1000); zeer zelden (< 1/10.000); niet bekend (kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald).
Les effets indésirables suivants ont été rapportés au cours des essais cliniques et sont listés ci-dessous selon la convention suivante : très fréquent (≥ 1/10); fréquent (≥ 1/100 à < 1/10); peu fréquent (≥ 1/1,000 à < 1/100); rare (≥ 1/10,000 à < 1/1,000); très rare (< 1/10,000); inconnu (ne peut être estimé d’après les données disponibles).

De volgende bijwerkingen zijn gemeld in klinische studies bij patiënten die een chirurgische ingreep ondergingen: [Zeer vaak (≥ 1/10), vaak (≥ 1/100, < 1/10), soms (≥ 1/1000, < 1/100), zelden (≥ 1/10.000, < 1/1000), zeer zelden (< 1/10.000)]
Les effets indésirables suivants ont été rapportés dans les essais cliniques chez des patients opérés : [Très fréquent (≥ 1/10), fréquent (≥ 1/100, < 1/10), peu fréquent (≥ 1/1 000, < 1/100), rare (≥ 1/10 000, < 1/1 000), très rare (< 1/10 000)]

De volgende bijwerkingen zijn alleen waargenomen met Prometax capsules en orale oplossing en niet in klinische studies met pleisters voor transdermaal gebruik: slaperigheid, malaise, tremor, verwarring, toegenomen transpiratie (vaak); duodenumulceraties, angina pectoris (zelden); gastrointestinale bloeding (zeer zelden); en enkele gevallen van ernstig braken werden geassocieerd met oesofagusruptuur (niet bekend).
Les effets indésirables suivants n’ont été observés qu’avec les gélules et la solution buvable de Prometax et n’ont pas été décrits dans les études cliniques avec les dispositifs transdermiques de Prometax: somnolence, malaise, tremblements, confusion, augmentation de la sudation (fréquent) ; ulcères duodénaux, angine de poitrine (rare) ; hémorragie gastro-intestinale (très rare) ; quelques cas de vomissements sévères ont été associés à une rupture de l’œsophage (indéterminée).

De volgende bijwerkingen zijn gemeld bij patiënten in klinisch onderzoek met Tasigna, met een frequentie van minder dan 5% (vaak is ≥1/100 tot < 1/10; soms is > 1/1.000 tot < 1/100; enkelvoudige voorvallen zijn ondergebracht onder frequentie “niet bekend” [kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald]).
Lors des études cliniques menées avec Tasigna, les effets indésirables suivants ont été rapportés, à une fréquence inférieure à 5 %.

Naast de bovengenoemde bijwerkingen leidde de combinatie van thalidomide en dexamethason in andere klinische onderzoeken tot de zeer vaak voorkomende bijwerking van vermoeidheid, vaak voorkomende bijwerkingen in de vorm van transiënte ischemische aanvallen, syncope, vertigo, hypotensie, veranderde stemming, angstgevoelens, verslechterd zicht, misselijkheid en dyspepsie en soms voorkomende bijwerkingen in de vorm van cerebrovasculair accident, diverticulaire perforatie, peritonitis, orthostatische hypotensie en bronchitis.
Outre les effets indésirables listés ci-dessus, on a observé dans d’autres études cliniques que l’association de thalidomide et de dexaméthasone peut être à l’origine d’effets indésirables très fréquents : fatigue ; fréquents : accident ischémique transitoire, syncope, vertiges, hypotension, troubles de l’humeur, anxiété, vision floue, nausées et dyspepsie ; peu fréquents : accident vasculaire cérébral, perforation diverticulaire, péritonite, hypotension orthostatique et bronchite.