Vertaling van "kaposi sarcoma bij aids-patiënten " (Nederlands → Frans) :

Kaposi sarcoma bij AIDS-patiënten: Paclitaxel is aangewezen voor de behandeling van patiënten met gevorderd AIDS-gerelateerd Kaposi sarcoma bij wie voorgaande liposomale anthracycline-therapie gefaald heeft.
Sarcome de Kaposi associé au SIDA: Le paclitaxel est indiqué chez les patients atteints d’un sarcome de Kaposi associé au SIDA (SK) au stade avancé et dont le traitement préalable par anthracycline liposomale a échoué.

Kaposi sarcoma bij AIDS-patiënten Naast de hematologische en hepatische bijwerkingen (zie verder) zijn de frequentie en de ernst van de bijwerkingen in het algemeen gelijkaardig voor patiënten met Kaposi sarcoma en patiënten die behandeld werden met de paclitaxel-monotherapie voor andere tumoren. Dit is gebaseerd op een klinische studie met 107 patiënten.
En dehors des effets indésirables hématologiques et hépatiques (voir ci-dessous), une étude clinique portant sur 107 patients a montré que la fréquence et la sévérité des effets indésirables étaient généralement semblables chez les patients atteints d'un SK et ceux traités par paclitaxel en monothérapie pour d’autres tumeurs solides.

Behandeling van Kaposi sarcoma bij AIDS-patiënten: De aanbevolen dosis van paclitaxel is 100 mg/m², toegediend als een intraveneus infuus gedurende 3 uur, met een interval van 2 weken.
Traitement du SK associé au SIDA: La dose de paclitaxel recommandée est de 100 mg/m 2 , administrée par voie intraveineuse sur une période de 3 heures toutes les deux semaines.

Paclitaxel mag niet opnieuw worden toegediend tenzij het aantal neutrofielen tenminste 1.500/mm³ bedraagt (1.000/mm³ bij patiënten met Kaposi sarcoma) en het aantal plaatjes tenminste 100.000/mm³ bedraagt (75.000/mm³ bij patiënten met Kaposi sarcoma).
Le paclitaxel ne doit être réadministré que lorsque le taux de neutrophiles est ≥1.500/mm 3 (≥1.000/mm 3 pour les patients atteints du SK) et celui des plaquettes est ≥100.000/mm 3 (≥75.000/mm 3 pour les patients atteints du SK).

Er zal geen nieuwe kuur met paclitaxel worden begonnen vóór het aantal neutrofielen weer 1.500/mm³ bedraagt (1.000/mm³ bij patiënten met Kaposi sarcoma) en de plaatjes tenminste 100.000/mm³ bedragen (75.000/mm³ bij patiënten met Kaposi sarcoma).
Le traitement des patients ne doit être poursuivi que si le taux de neutrophiles atteint au moins un taux ≥1.500/mm 3 (≥1.000/mm 3 pour les patients atteints du SK) et que le taux de plaquettes soit ≥100.000/mm 3 (≥75.000/mm 3 pour les patients atteints du SK).

Bij patiënten met ernstige neutropenie (aantal neutrofielen < 500/mm³ gedurende 7 dagen of langer) of een ernstige perifere neuropathie moet bij de volgende kuren de dosis met 20% worden verlaagd (25% voor patiënten mat Kaposi sarcoma) (zie rubriek 4.4).
Chez les patients souffrant de neutropénie sévère (taux de neutrophiles < 500/mm 3 pendant ≥7 jours) ou de neuropathie périphérique sévère, la dose de paclitaxel doit être réduite de 20% (25% chez les patients atteints du SK) pour les cycles suivants (voir rubrique 4.4).

Paclitaxel EG mag niet gebruikt worden bij patiënten met een basisniveau van minder dan 1.500/mm³ neutrofielen (1.000/mm³ bij patiënten met Kaposi sarcoma).
Le paclitaxel ne sera pas utilisé chez les patients présentant un taux initial de neutrophiles < 1.500/mm 3 (< 1.000/mm 3 pour les patients atteints du SK).

Aan AIDS gerelateerd Kaposi-sarcoom: Paclitaxel Actavis is aangewezen voor de behandeling van patiënten met vergevorderde, aan AIDS gerelateerde Kaposi-sarcoom (KS) waarbij een eerdere behandeling met een liposomaal antracycline gefaald heeft.
Sarcome de Kaposi lié au SIDA : Paclitaxel Actavis est indiqué dans le traitement des patients qui présentent un sarcome de Kaposi lié au SIDA à un stade avancé, après l’échec d'un traitement antérieur par des anthracyclines liposomales.

Andere aandoeningen waarbij thalidomide is onderzocht, zijn multipele recidiverende aften, Behçet’s syndroom, microsporidose en Kaposi’s syndroom bij AIDS-patiënten, en myelodysplastisch syndroom [n.v.d.r.: ook lupus erythematodes].
D’autres affections dans lesquelles la thalidomide est étudiée sont les aphtes multiples récidivantes, le syndrome de Behçet, la microsporidose et le syndrome de Kaposi chez des patients atteints du SIDA, et le syndrome myélodysplasique [n.d.l.r.: ainsi que le lupus érythémateux].