Vertaling van "jaar vertoonde " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Dementie bij de ziekte van Alzheimer die optreedt na het 65e jaar, doorgaans na het 75e jaar of nog later, met een langzame progressie en met geheugenzwakte als belangrijkste kenmerk. | Neventerm: | primair degeneratieve dementie van het Alzheimer-type met aanvang in het senium | seniele dementie, Alzheimer-type | ziekte van Alzheimer, type 1
Définition: Démence de la maladie d'Alzheimer survenant après l'âge de 65 ans, habituellement à la fin de la huitième décennie ou au-delà ; elle évolue de façon lentement progressive et se caractérise essentiellement par une altération de la mémoire. | Démence dégénérative primaire de type Alzheimer, à début sénile Démence sénile, de type Alzheimer (DSTA) Maladie d'Alzheimer, type 1

Omschrijving: Een stoornis waarin het kind, na een aanvankelijk normale voortgang in taalontwikkeling, zowel receptieve als expressieve taalvaardigheden verliest bij gelijkblijvende intelligentie; het begin van de stoornis gaat samen met paroxismale afwijkingen van het EEG en in de meeste gevallen ook met epileptische insulten. Doorgaans ligt het begin bij een leeftijd tussen drie en zeven jaar, waarbij de vaardigheden verloren gaan in een tijdsbestek van dagen of weken. Het chronologisch verband van het optreden van insulten en het taalverlies is wisselend, waarbij het één enkele maanden tot twee jaar aan het ander voorafgaat (of andersom). Een ontstekingsproces in de hersenen is gesuggereerd als een mogelijke oorzaak voor deze aandoening. Ongeveer tweederde van de patiënten blijft zitten met een min of meer ernstig receptief taaldefect.
Définition: Trouble dans lequel l'enfant, dont le langage s'est auparavant développé normalement, perd ses acquisitions de langage, à la fois sur le versant expressif et réceptif, tout en gardant une intelligence normale. La survenue du trouble s'accompagne d'anomalies paroxystiques à l'EEG et, dans la plupart des cas, de crises d'épilepsie. Le trouble apparaît habituellement entre trois et sept ans, avec perte du langage en quelques jours ou quelques semaines. La succession dans le temps, entre le début des crises épileptiques et la perte du langage, est assez variable, l'une des deux manifestations précédant l'autre (ou inversement) de quelques mois à deux ans. Ce trouble pourrait être dû à un processus encéphalitique inflammatoire. Dans environ deux tiers des cas, les sujets gardent un déficit plus ou moins important du langage (de type réceptif).

Omschrijving: De belangrijkste kenmerken zijn meervoudige, recidiverende en veelvuldig veranderende lichamelijke klachten die al ten minste twee jaar duren. De meeste patiënten hebben een lange en ingewikkelde geschiedenis achter de rug van contacten met zowel eerste als tweedelijns gezondheidszorg, waarin talloze onderzoekingen met negatief resultaat of vruchteloze operatieve exploraties kunnen zijn verricht. De klachten kunnen worden toegeschreven aan elk onderdeel of systeem van het lichaam. Het verloop van de stoornis is chronisch en wisselend en gaat vaak ten koste van het sociaal functioneren, omgang met anderen en het gezinsleven. Kortdurende (minder dan twee jaar) en minder opvallende klachtenpatronen dienen geklasseerd te worden onder niet-gedifferentieerde somatisatiestoornis (F45.1). | Neventerm: | meervoudige psychosomatische stoornis | syndroom van Briquet
Définition: Les principales caractéristiques sont des symptômes physiques multiples, récurrents et variables dans le temps, persistant au moins deux ans. Dans la plupart des cas, les sujets entretiennent, depuis longtemps, des relations complexes avec les services médicaux, spécialisés et non spécialisés, et ont subi de nombreuses investigations ou interventions exploratrices négatives. Les symptômes peuvent renvoyer à n'importe quel système ou partie du corps. Le trouble a une évolution chronique et fluctuante, et s'accompagne souvent d'une altération du comportement social, interpersonnel et familial. Quand le trouble est de durée plus brève (moins de deux ans) ou quand il se caractérise par des symptômes moins évidents, on doit faire un diagnostic de trouble somatoforme indifférencié (F45.1). | Syndrome de Briquet Trouble psychosomatique multiple

incidentie | voorkomen per jaar
incidence | incidence

Elke congenitale syfilitische aandoening gespecificeerd als laat of zich manifesterend vanaf tweede jaar na geboorte. | gewrichten van Clutton (M03.1) | Hutchinson- | tanden | Hutchinson- | trias | late congenitale | cardiovasculaire-syfilis (I98.0) | late congenitale | syfilitische- | artropathie (M03.1) | late congenitale | syfilitische- | osteochondropathie (M90.2) | syfilitische zadelneus
Arthropathie+ (M03.1*) | Ostéochondropathie+ (M90.2*) | syphilitique congénitale tardive | Dents de Hutchinson Maladie de Clutton+ (M03.1*) Nez en selle attribuable à la syphilis Syphilis cardio-vasculaire congénitale tardive+ (I98.0*) Triade de Hutchinson

Elke congenitale syfilitische aandoening gespecificeerd als vroeg of zich manifesterend binnen twee jaar na geboorte. | vroege congenitalesyfilis | cutaan | vroege congenitalesyfilis | mucocutaan | vroege congenitalesyfilis | visceraal | vroege congenitale syfilitische- | faryngitis | vroege congenitale syfilitische- | oculopathie | - | vroege congenitale syfilitische- | osteochondropathie | vroege congenitale syfilitische- | pneumonie | vroege congenitale syfilitische- | rinitis | vroege congenitale syfilitische- | laryngitis
Laryngite | Oculopathie | Ostéochondropathie | Pharyngite | Pneumopathie | Rhinite | syphilitique congénitale précoce | Syphilis congénitale précoce:cutanée | cutanéo-muqueuse | viscérale

dood door directe obstetrische oorzaak meer dan 42 dagen maar minder dan een jaar na bevalling
mort par suite d'une cause obstétrique directe survenant plus de 42 jours mais moins d'un an après l'accouchement

dood door indirecte obstetrische oorzaak meer dan 42 dagen maar minder dan een jaar na bevalling
mort par suite d'une cause obstétrique indirecte survenant plus de 42 jours mais moins d'un an après l'accouchement

dood door obstretische oorzaak meer dan 42 dagen maar minder dan een jaar na bevalling
mort par suite d'une cause obstétrique survenant plus de 42 jours mais moins d'un an après l'accouchement

cutane framboesia, minder dan vijf jaar na infectie | framboeside van vroege framboesia | Vroege framboesia (cutaan) (maculair) (maculopapuleus) (micropapuleus) (papuleus)
Frambœside du pian récent Pian cutané, moins de cinq ans après l'infection Pian récent (cutané) (maculaire) (maculo-papulaire) (micro-papulaire) (papulaire)

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Farmacokinetica bij pediatrische patiënten De beoordeling van de farmacokinetica bij kinderen in de leeftijd van 1–17 jaar vertoonde een gelijksoortige blootstelling vergeleken met volwassenen met doses van 15 mg voor kinderen die minder wogen dan 30 kg en 30 mg voor kinderen die meer wogen.
Propriétés pharmacocinétiques chez les patients pédiatriques L’évaluation des données pharmacocinétiques chez les enfants âgés de 1 à 17 ans a révélé une exposition similaire en comparaison avec les adultes recevant des doses de 15 mg pour les patients de moins de 30 kg et de 30 mg pour les patients de plus de 30 kg.

In een studie met 18 mannelijke proefpersonen met diabetes mellitus type 1 en in de leeftijd van 21 tot 50 jaar, vertoonde insuline glulisine een dosisafhankelijk effect bij begin, maximale en totale insulinespiegels in het doseringsgebied 0,075 tot 0,4 Eenheden/kg.
Dans une étude avec 18 sujets masculins diabétiques de type 1, âgés de 21 à 50 ans, l’effet de l’insuline glulisine (exposition précoce, maximale et totale) a été proportionnel à la dose dans l’intervalle de doses allant de 0,075 à 0,4 unités/kg.

In een studie met 18 mannelijke proefpersonen met diabetes mellitus type 1 en in de leeftijd van 21 tot 50 jaar, vertoonde insuline glulisine een dosisafhankelijk glucoseverlagend effect in het therapeutisch relevante doseringsgebied van 0,075 tot 0,15 Eenheden/kg, bij 0,3 Eenheden/kg of hoger was de dosisafhankelijkheid van het glucoseverlagend effect minder, zoals bij humane insuline.
Dans une étude avec 18 sujets masculins diabétiques de type 1 âgés de 21 à 50 ans, l’effet hypoglycémiant de l’insuline glulisine a été proportionnel à la dose dans l’intervalle de doses thérapeutiques allant de 0,075 à 0,15 unités/kg. A partir de doses de 0,3 unités/kg, comme avec l’insuline humaine, l’effet hypoglycémiant observé a été moindre que celui qui aurait été attendu si l’effet avait été proportionnel à la dose.

Een dubbelblind, gerandomiseerd, placebogecontroleerd onderzoek (S3AB4003) bij 438 patiënten van 1 tot 17 jaar vertoonde volledige controle van emesis op de zwaarste dag van de chemotherapie bij:
Une étude randomisée, contrôlée par placebo et réalisée en double aveugle (S3AB4003) chez 438 patients âgés de 1 à 17 ans, a démontré un contrôle complet des vomissements le jour le plus difficile de la chimiothérapie :

Bij een mediane opvolging van 7,4 jaar vertoonde 27,4% en 30,7% van alle respectievelijk met bicalutamide en placebo behandelde patiënten een objectieve progressie van de ziekte.
Après un suivi médian de 7,4 ans, 27,4 % et 30,7 % de tous les patients traités par bicalutamide ou placebo, respectivement, avaient connu une récidive objective de leur maladie.

Gewichtstoename In korte klinische studies bij pediatrische patiënten (10-17 jaar) vertoonde 17% van de patiënten die met quetiapine werden behandeld, en 2,5% van de patiënten die met de placebo werden behandeld, een gewichtstoename ≥ 7%.
Prise de poids Dans des études cliniques à court terme menées chez des patients pédiatriques (10-17 ans), 17 % des patients traités par quétiapine et 2,5 % des patients traités par placebo ont présenté une augmentation ≥ 7 % de leur poids corporel.

Dit effect werd niet waargenomen in een dosisverhogende, gerandomiseerde, dubbelblinde “withdrawal”- studie gedurende 4 weken bij 218 pediatrische patiënten van 6-16 jaar (75% primaire hypertensie), waarbij zowel de diastolische als de systolische bloeddruk een matige rebound vertoonde maar geen statistisch significante terugkeer naar de beginwaarden, in alle 3 geteste doses (lage dosis (0,625 mg – 2.5 mg), middelmatige dosis (2,5 mg – 10 mg) of hoge dosis (5mg – 20 mg)) van ramipril op basis van het gewicht. Ramipril vertoonde geen lineaire dosisrespons in de bestudeerde pediatrische populatie.
Cet effet n’a pas été observé au cours d’une étude de retrait randomisée, réalisée en double aveugle chez 218 patients pédiatriques âgés de 6 à 16 ans (75 % ayant une hypertension primaire) avec une période d’augmentation de la dose de 4 semaines, où tant les tensions artérielles diastolique que systolique présentaient un modeste effet de rebond mais sans retour statistiquement significatif aux valeurs initiales, pour les trois niveaux de doses testés (dose faible (0,625 mg – 2,5 mg), dose moyenne (2,5 mg – 10 mg)

Dierexperimenteel onderzoek van Delloye heeft aangetoond dat gelyofiliseerd bot, dat meer dan twaalf jaar bewaard was bij kamertemperatuur, nog steeds botinducerende eigenschappen vertoonde (Delloye et al., 1986).
L’étude expérimentale chez l’animal de Delloye a démontré que l’os lyophilisé, conservé pendant plus de 12 ans à température ambiante présente encore et toujours des propriétés d’induction ossiculaire (Delloye et al., 1986).

De DDD van pregabaline vertoonde in het jaar 2009 een sterke toename in het gebruik van pregabaline vanaf jonge leeftijd.
Les DDD de prégabaline ont démontré une forte augmentation en 2009 de l’utilisation de la prégabaline dès le jeune âge.

Indien een donor deze infectie vertoond heeft, wordt hij gedurende twee jaar tijdelijk van bloeddonatie uitgesloten.
Si un donneur a présenté cette infection, il sera écarté temporairement pendant 2 ans.