Vertaling van "jaar verhoging " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

sling voor verhoging van arm
sangle d’élévation du bras

verhoging van transaminase- en lactaat-dehydrogenasespiegel [LDH-spiegel]
Augmentation des taux de transaminase et d'acide lactique déshydrogénase

Omschrijving: Een stoornis waarin het kind, na een aanvankelijk normale voortgang in taalontwikkeling, zowel receptieve als expressieve taalvaardigheden verliest bij gelijkblijvende intelligentie; het begin van de stoornis gaat samen met paroxismale afwijkingen van het EEG en in de meeste gevallen ook met epileptische insulten. Doorgaans ligt het begin bij een leeftijd tussen drie en zeven jaar, waarbij de vaardigheden verloren gaan in een tijdsbestek van dagen of weken. Het chronologisch verband van het optreden van insulten en het taalverlies is wisselend, waarbij het één enkele maanden tot twee jaar aan het ander voorafgaat (of andersom). Een ontstekingsproces in de hersenen is gesuggereerd als een mogelijke oorzaak voor deze aandoening. Ongeveer tweederde van de patiënten blijft zitten met een min of meer ernstig receptief taaldefect.
Définition: Trouble dans lequel l'enfant, dont le langage s'est auparavant développé normalement, perd ses acquisitions de langage, à la fois sur le versant expressif et réceptif, tout en gardant une intelligence normale. La survenue du trouble s'accompagne d'anomalies paroxystiques à l'EEG et, dans la plupart des cas, de crises d'épilepsie. Le trouble apparaît habituellement entre trois et sept ans, avec perte du langage en quelques jours ou quelques semaines. La succession dans le temps, entre le début des crises épileptiques et la perte du langage, est assez variable, l'une des deux manifestations précédant l'autre (ou inversement) de quelques mois à deux ans. Ce trouble pourrait être dû à un processus encéphalitique inflammatoire. Dans environ deux tiers des cas, les sujets gardent un déficit plus ou moins important du langage (de type réceptif).

Omschrijving: De belangrijkste kenmerken zijn meervoudige, recidiverende en veelvuldig veranderende lichamelijke klachten die al ten minste twee jaar duren. De meeste patiënten hebben een lange en ingewikkelde geschiedenis achter de rug van contacten met zowel eerste als tweedelijns gezondheidszorg, waarin talloze onderzoekingen met negatief resultaat of vruchteloze operatieve exploraties kunnen zijn verricht. De klachten kunnen worden toegeschreven aan elk onderdeel of systeem van het lichaam. Het verloop van de stoornis is chronisch en wisselend en gaat vaak ten koste van het sociaal functioneren, omgang met anderen en het gezinsleven. Kortdurende (minder dan twee jaar) en minder opvallende klachtenpatronen dienen geklasseerd te worden onder niet-gedifferentieerde somatisatiestoornis (F45.1). | Neventerm: | meervoudige psychosomatische stoornis | syndroom van Briquet
Définition: Les principales caractéristiques sont des symptômes physiques multiples, récurrents et variables dans le temps, persistant au moins deux ans. Dans la plupart des cas, les sujets entretiennent, depuis longtemps, des relations complexes avec les services médicaux, spécialisés et non spécialisés, et ont subi de nombreuses investigations ou interventions exploratrices négatives. Les symptômes peuvent renvoyer à n'importe quel système ou partie du corps. Le trouble a une évolution chronique et fluctuante, et s'accompagne souvent d'une altération du comportement social, interpersonnel et familial. Quand le trouble est de durée plus brève (moins de deux ans) ou quand il se caractérise par des symptômes moins évidents, on doit faire un diagnostic de trouble somatoforme indifférencié (F45.1). | Syndrome de Briquet Trouble psychosomatique multiple

Omschrijving: Dementie bij de ziekte van Alzheimer die optreedt na het 65e jaar, doorgaans na het 75e jaar of nog later, met een langzame progressie en met geheugenzwakte als belangrijkste kenmerk. | Neventerm: | primair degeneratieve dementie van het Alzheimer-type met aanvang in het senium | seniele dementie, Alzheimer-type | ziekte van Alzheimer, type 1
Définition: Démence de la maladie d'Alzheimer survenant après l'âge de 65 ans, habituellement à la fin de la huitième décennie ou au-delà ; elle évolue de façon lentement progressive et se caractérise essentiellement par une altération de la mémoire. | Démence dégénérative primaire de type Alzheimer, à début sénile Démence sénile, de type Alzheimer (DSTA) Maladie d'Alzheimer, type 1

incidentie | voorkomen per jaar
incidence | incidence

dood door obstretische oorzaak meer dan 42 dagen maar minder dan een jaar na bevalling
mort par suite d'une cause obstétrique survenant plus de 42 jours mais moins d'un an après l'accouchement

dood door indirecte obstetrische oorzaak meer dan 42 dagen maar minder dan een jaar na bevalling
mort par suite d'une cause obstétrique indirecte survenant plus de 42 jours mais moins d'un an après l'accouchement

dood door directe obstetrische oorzaak meer dan 42 dagen maar minder dan een jaar na bevalling
mort par suite d'une cause obstétrique directe survenant plus de 42 jours mais moins d'un an après l'accouchement

Elke congenitale syfilitische aandoening gespecificeerd als vroeg of zich manifesterend binnen twee jaar na geboorte. | vroege congenitalesyfilis | cutaan | vroege congenitalesyfilis | mucocutaan | vroege congenitalesyfilis | visceraal | vroege congenitale syfilitische- | faryngitis | vroege congenitale syfilitische- | oculopathie | - | vroege congenitale syfilitische- | osteochondropathie | vroege congenitale syfilitische- | pneumonie | vroege congenitale syfilitische- | rinitis | vroege congenitale syfilitische- | laryngitis
Laryngite | Oculopathie | Ostéochondropathie | Pharyngite | Pneumopathie | Rhinite | syphilitique congénitale précoce | Syphilis congénitale précoce:cutanée | cutanéo-muqueuse | viscérale

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Follow- up van 2 jaar Verhoging van transaminasen of bilirubine graad 3 of 4 werd gemeld bij < 1% van de patiënten in de chronische fase van CML (resistent of intolerant voor imatinib), maar de verhogingen werden met hogere frequentie van 1 tot 7% gemeld bij patiënten met gevorderde fase CML en Ph+ ALL.
Suivi à 2 ans Des augmentations des transaminases ou de la bilirubine à un grade 3 ou 4 ont été rapportées chez < 1% des patients atteints de LMC (résistants ou intolérants à l'imatinib) en phase chronique, mais cette fréquence a été supérieure chez les patients atteints de LMC en phase avancées et dans les LAL Ph+ atteignant 1% à 7% des patients.

Follow- up van 2 jaar Verhoging van transaminasen of bilirubine graad 3 of 4 werd gemeld bij < 1% van de patiënten in de chronische fase van CML (resistent of intolerant voor imatinib), maar de verhogingen werden met hogere frequentie van 1 tot 7% gemeld bij patiënten met gevorderde fase CML en Ph+ ALL.
cette fréquence a été supérieure chez les patients atteints de LMC en phase avancées et dans les LAL Ph+ atteignant 1% à 7% des patients.

Au 01/09/2009 o Verhoging met 2% van de minima o Verhoging met 0,8% voor de pensioenen hoger dan de minima toegekend vóór 2008 o Verhoging met 2% voor de pensioenen toegekend sinds meer dan 6 jaar o Verhoging van de inkomensplafonds voor het bepalen van het recht op werkloosheid
Au 01/09/2009 o Augmentation de 2% des minima o Augmentation de 0,8% pour les pensions supérieures aux minima accordées avant 2008 o Augmentation de 2% pour les pensions octroyées depuis plus de 6 ans o Augmentation des plafonds de revenus pour la détermination du droit au chômage

Op 01/01/2009 o Verhoging van de anciënniteitstoeslag voor personen van 56 en 57 jaar o Verhoging van het percentage van 58% naar 60% voor de samenwonenden tijdens het eerste jaar
Au 01/01/2009 o Augmentation du complément d’ancienneté pour les personnes âgées de 56 et 57 ans o Augmentation du taux de 58% à 60% pour les cohabitants durant la première année de chômage

Ouderen (≥ 65 jaar) Een verhoging in de C max (26 %) en AUC (29 %) werd waargenomen bij oudere patiënten (24 patiënten van ≥ 65 jaar oud) in vergelijking met jongere patiënten (24 patiënten van 18-45 jaar oud).
Personnes âgées (≥ 65 ans) Une augmentation de la C max (26 %) et de l’ASC (29 %) a été observée chez les sujets âgés (24 sujets ≥ 65 ans) par rapport aux sujets plus jeunes (24 sujets âgés de 18 à 45 ans).

Medische behandeling van benigne prostaathyperplasie (BPH) De studie MTOPS (Medical Therapy of Prostatic Symptoms) duurde 4 à 6 jaar en werd uitgevoerd bij 3.047 mannen met een symptomatische BPH, die gerandomiseerd werden om 5 mg finasteride per dag te krijgen, 4 of 8 mg doxazosine per dag (geleidelijke verhoging van de dosering van 1 mg tot 4 of 8 mg over een periode van 3 weken), de combinatie van 5 mg finasteride per dag en 4 of 8 mg doxazosine per dag (geleidelijke verhoging van de dosering van 1 mg tot 4 of 8 mg over een periode van 3 weken), of een placebo.
L’étude MTOPS (Medical Therapy of Prostatic Symptoms), d’une durée de 4 à 6 ans, a été réalisée sur 3047 hommes ayant une HBP symptomatique, qui ont été randomisés pour recevoir du finastéride 5 mg/jour, de la doxazosine 4 ou 8 mg/jour, (augmentation progressive de la posologie d’1 mg à 4 ou 8 mg couvrant une période de 3 semaines), l’association de finastéride 5mg/jour et de doxazosine 4 ou 8 mg/jour, (augmentation progressive de la posologie d’1 mg à 4 ou 8 mg couvrant une période de 3 semaines), ou le placebo.

Bij patiënten bij wie de dosis naar 80 mg wordt verhoogd moet vóór de verhoging, drie maanden na de verhoging naar de dosis 80 mg, en periodiek daarna (bv. halfjaarlijks) gedurende het eerste jaar van de behandeling een aanvullende controle worden verricht.
Chez les patients dont la posologie est augmentée à 80 mg/jour, des tests supplémentaires doivent être pratiqués avant l’ajustement posologique, 3 mois après l’ajustement à 80 mg/jour, puis périodiquement ensuite (par exemple, 2 fois par an) pendant la première année du traitement.

Bij patiënten bij wie de dosis naar 80 mg wordt verhoogd moet vóór de verhoging, drie maanden na de verhoging naar de dosis 80 mg, en periodiek daarna (bijv. halfjaarlijks) gedurende het eerste jaar van de behandeling een aanvullende controle worden verricht.
En cas d’indication clinique, on recommande également de poursuivre ce contrôle. Si l’on augmente la posologie à 80 mg, il faut effectuer des contrôles supplémentaires : avant l’augmentation, 3 mois après l’augmentation, et périodiquement pendant la première année de traitement (par ex. tous les 6 mois).

Bij patiënten bij wie de dosis naar 80 mg wordt verhoogd moet vóór de verhoging, 3 maanden na de verhoging naar de dosis 80 mg, en periodiek daarna (bijv. halfjaarlijks) gedurende het eerste jaar van de behandeling een aanvullende controle worden verricht.
Chez les patients dont la posologie est augmentée à 80 mg/jour, des tests supplémentaires doivent être pratiqués avant l’ajustement posologique, 3 mois après l’ajustement à 80 mg/jour, puis périodiquement ensuite (par exemple, 2 fois par an) pendant la première année du traitement.

Het wordt aanbevolen om leverfunctietests uit te voeren voor de behandeling start en daarna als dat klinisch geïndiceerd is. Bij patiënten bij wie de dosering wordt verhoogd tot 60 mg of 80 mg, moeten de levertests opnieuw worden uitgevoerd voor verhoging van de dosering, 3 maanden na verhoging van de dosering tot 60 mg of 80 mg en daarna periodiek (bv. halfjaarlijks) in het eerste jaar van de behandeling.
supplémentaire avant la titration de la dose, 3 mois après l’augmentation de la dose à 60 mg ou 80 mg, et ensuite périodiquement (par ex., tous les 6 mois) pendant la première année de traitement.