Traduction de «jaar van opname » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Dementie bij de ziekte van Alzheimer die optreedt na het 65e jaar, doorgaans na het 75e jaar of nog later, met een langzame progressie en met geheugenzwakte als belangrijkste kenmerk. | Neventerm: | primair degeneratieve dementie van het Alzheimer-type met aanvang in het senium | seniele dementie, Alzheimer-type | ziekte van Alzheimer, type 1
Définition: Démence de la maladie d'Alzheimer survenant après l'âge de 65 ans, habituellement à la fin de la huitième décennie ou au-delà ; elle évolue de façon lentement progressive et se caractérise essentiellement par une altération de la mémoire. | Démence dégénérative primaire de type Alzheimer, à début sénile Démence sénile, de type Alzheimer (DSTA) Maladie d'Alzheimer, type 1

Omschrijving: Een stoornis waarin het kind, na een aanvankelijk normale voortgang in taalontwikkeling, zowel receptieve als expressieve taalvaardigheden verliest bij gelijkblijvende intelligentie; het begin van de stoornis gaat samen met paroxismale afwijkingen van het EEG en in de meeste gevallen ook met epileptische insulten. Doorgaans ligt het begin bij een leeftijd tussen drie en zeven jaar, waarbij de vaardigheden verloren gaan in een tijdsbestek van dagen of weken. Het chronologisch verband van het optreden van insulten en het taalverlies is wisselend, waarbij het één enkele maanden tot twee jaar aan het ander voorafgaat (of andersom). Een ontstekingsproces in de hersenen is gesuggereerd als een mogelijke oorzaak voor deze aandoening. Ongeveer tweederde van de patiënten blijft zitten met een min of meer ernstig receptief taaldefect.
Définition: Trouble dans lequel l'enfant, dont le langage s'est auparavant développé normalement, perd ses acquisitions de langage, à la fois sur le versant expressif et réceptif, tout en gardant une intelligence normale. La survenue du trouble s'accompagne d'anomalies paroxystiques à l'EEG et, dans la plupart des cas, de crises d'épilepsie. Le trouble apparaît habituellement entre trois et sept ans, avec perte du langage en quelques jours ou quelques semaines. La succession dans le temps, entre le début des crises épileptiques et la perte du langage, est assez variable, l'une des deux manifestations précédant l'autre (ou inversement) de quelques mois à deux ans. Ce trouble pourrait être dû à un processus encéphalitique inflammatoire. Dans environ deux tiers des cas, les sujets gardent un déficit plus ou moins important du langage (de type réceptif).

Omschrijving: De belangrijkste kenmerken zijn meervoudige, recidiverende en veelvuldig veranderende lichamelijke klachten die al ten minste twee jaar duren. De meeste patiënten hebben een lange en ingewikkelde geschiedenis achter de rug van contacten met zowel eerste als tweedelijns gezondheidszorg, waarin talloze onderzoekingen met negatief resultaat of vruchteloze operatieve exploraties kunnen zijn verricht. De klachten kunnen worden toegeschreven aan elk onderdeel of systeem van het lichaam. Het verloop van de stoornis is chronisch en wisselend en gaat vaak ten koste van het sociaal functioneren, omgang met anderen en het gezinsleven. Kortdurende (minder dan twee jaar) en minder opvallende klachtenpatronen dienen geklasseerd te worden onder niet-gedifferentieerde somatisatiestoornis (F45.1). | Neventerm: | meervoudige psychosomatische stoornis | syndroom van Briquet
Définition: Les principales caractéristiques sont des symptômes physiques multiples, récurrents et variables dans le temps, persistant au moins deux ans. Dans la plupart des cas, les sujets entretiennent, depuis longtemps, des relations complexes avec les services médicaux, spécialisés et non spécialisés, et ont subi de nombreuses investigations ou interventions exploratrices négatives. Les symptômes peuvent renvoyer à n'importe quel système ou partie du corps. Le trouble a une évolution chronique et fluctuante, et s'accompagne souvent d'une altération du comportement social, interpersonnel et familial. Quand le trouble est de durée plus brève (moins de deux ans) ou quand il se caractérise par des symptômes moins évidents, on doit faire un diagnostic de trouble somatoforme indifférencié (F45.1). | Syndrome de Briquet Trouble psychosomatique multiple

absorptie | opname
absorption | ingestion

malabsorptie | gebrekkige opname van voedingsstoffen
malabsorption | trouble du processus d'absorption (des aliments par les intestins)

incidentie | voorkomen per jaar
incidence | incidence

evalueren bij opname
évaluation de l'admission

opname om individu te beschermen tegen zijn of haar omgeving of te isoleren na contact met infectieziekten
Admission pour protéger le sujet de son milieu ou pour l'isoler après un contact avec une personne atteinte d'une maladie infectieuse

opname op intensieve zorgeenheid
admission aux soins intensifs

opname voor onderbinden of doorsnijden van tubae Fallopii of vasa deferentia
Admission pour ligature des trompes de Fallope ou vasectomie

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Betreffende de bijdrage tot de globale inname van cafeïne door de verschillende geconsumeerde voedingsmiddelen in Nieuw Zeeland, toont een diepgaander onderzoek dat bij kinderen (5 tot 12 jaar) en jonge tieners (13 tot 15 jaar) de opname van cafeïne hoofdzakelijk te wijten is aan thee en dranken zoals cola, en in mindere mate koffie.
En ce qui concerne la contribution à l’apport global en caféine des différents aliments consommés en Nouvelle Zélande, une analyse plus fouillée montre que chez les enfants (5 à 12 ans) et chez les jeunes adolescents (13 à 15 ans), l’ingestion de caféine est principalement due au thé et aux boissons de type colas, avec une contribution moindre du café.

Uiterlijk één jaar geleden: opname gedurende minstens 14 dagen in een psychiatrisch ziekenhuis, PAAZ of
psychiatrique, SPHG ou service K ; ou a été pris en charge pendant au moins 14 jours par une équipe

Uiterlijk één jaar geleden: opname gedurende minstens 14 dagen in een psychiatrisch ziekenhuis,
Au cours de l’année écoulée a été hospitalisé pendant au moins 14 jours dans un hôpital

BIJLAGE 2: werkzame bestanddelen per jaar van opname – jaren 1994-2008
ANNEXE 2: principes actifs par année d’admission – années 1994-2008

Voor elk van de codes wordt per jaar berekend hoe vaak ze voor de betreffende leeftijdsgroep als hoofddiagnose werden geregistreerd en welk % dit is van het totaal aantal opnames van de leeftijdsgroep in dat jaar.
Pour chaque code est enregistré par année combien de fois il était diagnostic principal dans le groupe d’âge concerné et sa proportion (%) dans le nombre total des admissions de l’année

Bij kinderen bedraagt de aanbevolen opname 5 µg/dag voor zuigelingen, 10 tot 15 µg/dag tussen 1 en 4 jaar, 20 tot 30 µg/dag voor de leeftijdsgroep van 9 tot 13 jaar en 30 tot 60 µg/dag bij adolescenten (Tabel 28 bis).
Chez l’enfant, l’apport conseillé est de 5 µg/jour chez les nourrissons, de 10 à 15 µg/jour entre l’âge de 1 et 4 ans, de 20 à 30 µg/jour à l’âge de 9 à 13 ans, et de 30 à 60 µg/jour chez les adolescents (Tableau 28 bis).

Het vaccin tegen meningokok C moet op 15 maanden worden toegediend, samen met het hexavalent vaccin (DTPa-VHB-IPV-Hib) Hij beveelt ook aan, tijdens het eerste jaar na de opname van dit vaccin in de vaccinatiekalender van kinderen, de automatische bescherming van alle kinderen jonger dan 2 jaar overeenkomstig de volgende modaliteiten te voorzien:
le vaccin contre le Méningocoque C sera lui administré à 15 mois conjointement au vaccin hexavalent (DTPa-VHB-IPV-Hib) Il recommande également, pour la première année d’introduction de ce vaccin dans les schémas vaccinaux des enfants, de prévoir de protéger d’emblée tous les enfants âgés de moins de 2 ans suivant les modalités suivantes :

Resultaat bij 1 jaar follow-up van eerste psychiatrische opnames (.PDF)
Résultat d’une année de suivi des premières admissions psychiatriques (.PDF)

Om deze nevenwerkingen te vermijden wordt het aanbevolen om de orale opname van nicotinezuur tot 2 tot 3 mg/kg lichaamsgewicht bij kinderen jonger dan 4 jaar en tot 6 tot 8 mg/kg lichaamsgewicht bij jongeren te beperken.
Afin d’éviter ces effets secondaires, on recommande de limiter l’apport oral en acide nicotinique à 2 à 3 mg/kg de poids corporel chez les enfants âgés de moins de 4 ans, et à 6 à 8 mg/kg de poids corporel chez les adolescents.

Voor wat betreft de kamers bestemd voor de opname van zieken die drager zijn van bronnen, moeten de wanden, rekening houdend met de bezettingsgraad van de lokalen, een dosisbeperking van 0,5 millisievert per persoon en per jaar, voor elke persoon die geen beroepshalve blootgestelde persoon is en een taak verricht in een aangrenzend vertrek, evenals voor elke zieke in een aangrenzende kamer (de vertrekken en kamers gesitueerd op de niveaus hoger of lager inbegrepen), zelfs in het geval van een uitzonderlijk langdurige hospitalisatie, kunnen verzekeren.
En ce qui concerne les chambres destinées à l’hospitalisation des malades porteurs de sources, les parois doivent permettre d’assurer, compte tenu du degré d’occupation des locaux, le respect d’une contrainte de dose de 0.5 millisievert par personne et par an, pour toute personne non professionnellement exposée occupée dans une pièce voisine, ainsi que pour tout malade occupant une chambre voisine (y compris pièces et chambres situés aux niveaux supérieurs et inférieurs), même en cas d’hospitalisation exceptionnellement longue.