Traduction de «jaar ppi-gebruik gemiddelde » (Néerlandais → Français) :

De BMD veranderde marginaal maar statistisch significant t.h.v. de heup (en alleen daar) na 3 jaar PPI-gebruik (gemiddelde percentage verandering was 0,62 bij PPI-gebruikers en 1,36 bij niet gebruikers) 34 .
La DMO était légèrement, mais statistiquement modifiée au niveau de la hanche (et uniquement là) après 3 ans sous IPP (le pourcentage moyen de modification était de 0,62 sous IPP et de 1,36 chez les non-utilisatrices) 34 .

Na subcutane toediening van 24 mg/m 2 (tot maximaal 40 mg) eenmaal per twee weken aan patiënten met polyarticulaire juveniele idiopathische artritis (JIA) in de leeftijd van 4 tot en met 17 jaar was de gemiddelde steady-state dalconcentratie (waarden gemeten van week 20 tot week 48) van adalimumab in serum 5,6 ± 5,6 μg/ml (102% CV) voor Humira monotherapie en 10,9 ± 5,2 μg/ml (47,7% CV) voor gebruik in combinatie met methotrexaat.
Après administration sous-cutanée de 24 mg/m 2 (jusqu’à un maximum de 40 mg) toutes les deux semaines chez des patients atteints d’arthrite juvénile idiopathique (AJI) polyarticulaire âgés de 4 à 17 ans, la concentration sérique résiduelle moyenne de l’adalimumab (valeurs mesurées des semaines 20 à 48) a été de 5,6 ± 5,6 µg/ml (CV 102 %) lorsqu’Humira était utilisé en monothérapie et de 10,9 ± 5,2 µg/ml (CV 47,7 %) en cas d’administration concomitante avec le méthotrexate.

Secundaire eindpunten waren de progressievrije overleving [PFS: Progression Free Survival (gedefinieerd als de tijd vanaf de randomisatie tot progressie van de tumor, progressie van het Prostaat Specifiek Antigen (PSA), progressie van pijn, of overlijden door welke oorzaak dan ook, afhankelijk van wat het eerst optrad], de Tumor Respons Snelheid gebaseerd op de RECIST criteria (Response Evaluation Criteria in Solid Tumours), progressie van PSA (gedefinieerd als een stijging van ≥25% of > 50% bij PSA non-responders of responders, respectievelijk), PSA respons (dalingen van serum PSA spiegels van minstens 50%), progressie van de pijn [geëvalueerd met behulp van de PPI (Present Pain Intensity) schaal van de McGill-Melzack vragenlijst en een analgetische score (AS)] en de pijnrespons (gedefinieerd als een reductie van meer dan 2 punten ten opzichte van de mediane PPI score op uitgangsniveau zonder gelijktijdige toename van AS, of een reductie van ≥50% van het gebruik van analgetica ten opzichte van de gemiddelde AS op uitgangsniveau zonder gelijktijdige toename van de pijn)].
Les critères secondaires étaient la Survie Sans Progression [SSP (définie comme le temps entre la randomisation et la progression tumorale), la progression de l’antigène prostatique spécifique PSA, la progression de la douleur ou le décès quelle qu’en soit la cause, selon l’évènement d’origine], le Taux de Réponse Tumorale basé sur la Réponse aux Critères d’Évaluation des Tumeurs Solides (RECIST) , la Progression du PSA (défini comme Non Répondeurs si ≥25% d’augmentation ou comme Répondeurs si > 50% du PSA), réponse du PSA (baisse des taux de PSA sériques au moins de 50%), progression de la Douleur [évaluée en utilisant l’échelle d’Intensité de la Douleur Présente (PPI) issue du questionnaire McGill-Melzack et du score Analgésique (AS)] et de la réponse à la douleur (définie comme une réduction de plus de 2 points à partir de la baseline médiane du PPI sans augmentation concomitante de l’AS, ou une diminution de ≥50% d’utilisation d’analgésique à partir de la baseline moyenne de l’AS sans augmentation concomitante de la douleur).

Concomitant gebruik met furosemide In de placebogecontroleerde studies met risperidon bij oudere patiënten met dementie werd een hogere mortaliteit waargenomen bij de patiënten die werden behandeld met furosemide plus risperidon (7,3%; gemiddelde leeftijd 89 jaar, spreiding 75-97), dan bij de patiënten die werden behandeld met risperidon alleen (3,1%; gemiddelde leeftijd 84 jaar, spreiding 70-96) of furosemide alleen (4,1%; gemiddelde leeftijd 80 jaar, bereik 67-90).
Utilisation concomitante de furosémide Dans les études contrôlées par placebo avec la rispéridone chez des patients âgés déments, on a observé une incidence accrue de mortalité chez les patients traités par furosémide plus rispéridone (7,3 % ; âge moyen 89 ans, extrêmes : 75-97) par rapport aux patients traités par rispéridone seule (3,1 % ; âge moyen 84 ans, extrêmes : 70-96) ou furosémide seul (4,1 % ; âge moyen 80 ans, extrêmes : 67-90).

Concomitant gebruik met furosemide In de placebogecontroleerde studies met risperidon bij oudere patiënten met dementie werd een hogere mortaliteit waargenomen bij de patiënten die werden behandeld met furosemide plus risperidon (7,3%; gemiddelde leeftijd 89 jaar, spreiding 75-97) dan bij patiënten die werden behandeld met risperidon alleen (3,1%, gemiddelde leeftijd 84 jaar, spreiding 70-96) of furosemide alleen (4,1%; gemiddelde leeftijd 80 jaar, spreiding 67-90).
Utilisation concomitante de furosémide Au cours des études contrôlées par placebo réalisées avec la rispéridone chez des patients âgés atteints de démence, une incidence accrue de la mortalité a été observée chez les patients recevant un traitement concomitant par furosémide et rispéridone (7,3 % ; âge moyen de 89 ans, intervalle de 75 à 97 ans), par rapport à une monothérapie de rispéridone (3,1 % ; âge moyen de 84 ans, intervalle de 70 à 96 ans) ou de furosémide (4,1 % ; âge moyen de 80 ans, intervalle de 67 à 90 ans).

Concomitant gebruik met furosemide In de placebogecontroleerde studies met risperidon bij oudere patiënten met dementie werd een hogere mortaliteit waargenomen bij de patiënten die werden behandeld met furosemide plus risperidon (7,3%; gemiddelde leeftijd 89 jaar, spreiding 75-97), dan bij de patiënten die werden behandeld met risperidon alleen (3,1%; gemiddelde leeftijd 84 jaar, spreiding 70-96) of furosemide alleen (4,1%; gemiddelde leeftijd 80 jaar, bereik 67-90). De verhoogde mortaliteit bij de patiënten die werden behandeld met furosemide plus risperidon, werd
Utilisation concomitante de furosémide Dans les études contrôlées par placebo avec rispéridone chez des patients âgés déments, on a observé une incidence accrue de mortalité chez les patients traités par furosémide plus rispéridone (7,3 % ; âge moyen 89 ans, fourchette 75-97) par rapport aux patients traités par

De veiligheidsgegevens van een gerandomiseerde dubbelblinde studie over het gebruik van ciprofloxacine bij kinderen (ciprofloxacine: n=335, gemiddelde leeftijd = 6,3 jaar; comparators: n=349, gemiddelde leeftijd = 6,2 jaar; leeftijdsinterval = 1 tot 17 jaar) toonde een incidentie van vermoedelijke geneesmiddelgerelateerde artropathie (wordt onderscheiden van gewrichtsgerelateerde klinische tekens en symptomen) op Dag +42 van 7,2% en 4,6%.
Les données de sécurité issues d’une étude randomisée réalisée en double aveugle concernant l’utilisation de ciprofloxacine chez des enfants (ciprofloxacine : n=335, âge moyen = 6,3 ans ; témoins : n=349, âge moyen = 6,2 ans ; intervalle d’âge = 1 à 17 ans) ont révélé que l’incidence des arthropathies suspectées comme étant liées à la prise du médicament (distinctes des signes et symptômes cliniques de type articulaire) était de 7,2 % et de 4,6 % au Jour +42.

De veiligheidsgegevens van een gerandomiseerde dubbelblinde studie over het gebruik van ciprofloxacine bij kinderen (ciprofloxacine: n=335, gemiddelde leeftijd = 6.3 jaar; comparators: n=349, gemiddelde leeftijd = 6,2 jaar; leeftijdsinterval = 1 tot 17 jaar) toonde een incidentie van vermoedelijke geneesmiddelgerelateerde artropathie (wordt onderscheiden van gewrichtsgerelateerde klinische tekens en symptomen) op Dag +42 van 7,2% en 4,6%.
Les données de sécurité issues d’une étude randomisée en double aveugle concernant l’utilisation de la ciprofloxacine chez l’enfant (ciprofloxacine : n = 335, âge moyen = 6,3 ans ; comparateurs : n = 349, âge moyen = 6,2 ans ; extrêmes = 1 à 17 ans) ont mis en évidence une incidence des arthropathies suspectées d’être en rapport avec la prise du médicament (distinctes des signes et symptômes cliniques liés aux articulations) au J +42 de 7,2 % et 4,6 % sous ciprofloxacine et comparateurs.

Op lange termijn (5 tot 10 jaar) heeft anti-refluxchirurgie geen meerwaarde boven langdurig PPI-gebruik voor patiënten met refluxoesofagitis.
La chirurgie anti-reflux ne semble pas plus efficace à long terme (5 à 10 ans) qu’une utilisation prolongée d’IPP pour les patients qui souffrent de reflux gastro-œsophagien associé à une œsophagite.

Tijdens het gebruik van de associatie oestrogeen met progesteron bleek over het verloop van de studie (gemiddeld 5,6 jaar) het risico bij de hormoongebruiksters significant hoger dan bij nietgebruiksters.
Les résultats obtenus au terme de la durée d’observation (moyenne de 5,6 ans) ont montré que l’association œstrogène/progestérone expose à un risque significativement plus élevé de cancer du sein par rapport aux non-utilisatrices.