Traduction de «jaar na toediening » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Dementie bij de ziekte van Alzheimer die optreedt na het 65e jaar, doorgaans na het 75e jaar of nog later, met een langzame progressie en met geheugenzwakte als belangrijkste kenmerk. | Neventerm: | primair degeneratieve dementie van het Alzheimer-type met aanvang in het senium | seniele dementie, Alzheimer-type | ziekte van Alzheimer, type 1
Définition: Démence de la maladie d'Alzheimer survenant après l'âge de 65 ans, habituellement à la fin de la huitième décennie ou au-delà ; elle évolue de façon lentement progressive et se caractérise essentiellement par une altération de la mémoire. | Démence dégénérative primaire de type Alzheimer, à début sénile Démence sénile, de type Alzheimer (DSTA) Maladie d'Alzheimer, type 1

Omschrijving: Een stoornis waarin het kind, na een aanvankelijk normale voortgang in taalontwikkeling, zowel receptieve als expressieve taalvaardigheden verliest bij gelijkblijvende intelligentie; het begin van de stoornis gaat samen met paroxismale afwijkingen van het EEG en in de meeste gevallen ook met epileptische insulten. Doorgaans ligt het begin bij een leeftijd tussen drie en zeven jaar, waarbij de vaardigheden verloren gaan in een tijdsbestek van dagen of weken. Het chronologisch verband van het optreden van insulten en het taalverlies is wisselend, waarbij het één enkele maanden tot twee jaar aan het ander voorafgaat (of andersom). Een ontstekingsproces in de hersenen is gesuggereerd als een mogelijke oorzaak voor deze aandoening. Ongeveer tweederde van de patiënten blijft zitten met een min of meer ernstig receptief taaldefect.
Définition: Trouble dans lequel l'enfant, dont le langage s'est auparavant développé normalement, perd ses acquisitions de langage, à la fois sur le versant expressif et réceptif, tout en gardant une intelligence normale. La survenue du trouble s'accompagne d'anomalies paroxystiques à l'EEG et, dans la plupart des cas, de crises d'épilepsie. Le trouble apparaît habituellement entre trois et sept ans, avec perte du langage en quelques jours ou quelques semaines. La succession dans le temps, entre le début des crises épileptiques et la perte du langage, est assez variable, l'une des deux manifestations précédant l'autre (ou inversement) de quelques mois à deux ans. Ce trouble pourrait être dû à un processus encéphalitique inflammatoire. Dans environ deux tiers des cas, les sujets gardent un déficit plus ou moins important du langage (de type réceptif).

Omschrijving: De belangrijkste kenmerken zijn meervoudige, recidiverende en veelvuldig veranderende lichamelijke klachten die al ten minste twee jaar duren. De meeste patiënten hebben een lange en ingewikkelde geschiedenis achter de rug van contacten met zowel eerste als tweedelijns gezondheidszorg, waarin talloze onderzoekingen met negatief resultaat of vruchteloze operatieve exploraties kunnen zijn verricht. De klachten kunnen worden toegeschreven aan elk onderdeel of systeem van het lichaam. Het verloop van de stoornis is chronisch en wisselend en gaat vaak ten koste van het sociaal functioneren, omgang met anderen en het gezinsleven. Kortdurende (minder dan twee jaar) en minder opvallende klachtenpatronen dienen geklasseerd te worden onder niet-gedifferentieerde somatisatiestoornis (F45.1). | Neventerm: | meervoudige psychosomatische stoornis | syndroom van Briquet
Définition: Les principales caractéristiques sont des symptômes physiques multiples, récurrents et variables dans le temps, persistant au moins deux ans. Dans la plupart des cas, les sujets entretiennent, depuis longtemps, des relations complexes avec les services médicaux, spécialisés et non spécialisés, et ont subi de nombreuses investigations ou interventions exploratrices négatives. Les symptômes peuvent renvoyer à n'importe quel système ou partie du corps. Le trouble a une évolution chronique et fluctuante, et s'accompagne souvent d'une altération du comportement social, interpersonnel et familial. Quand le trouble est de durée plus brève (moins de deux ans) ou quand il se caractérise par des symptômes moins évidents, on doit faire un diagnostic de trouble somatoforme indifférencié (F45.1). | Syndrome de Briquet Trouble psychosomatique multiple

premedicatie | toediening van geneesmiddelen ter voorbereiding van de patiënt
prémédication | traitement préalable à une intervention (médicale ou chirurgicale)

overdosering | toediening van een te grote hoeveelheid
overdose | surdose

doseringsregime | regeling in verband met de toediening van geneesmiddelen
posologie (?) | posologie

digitalisatie | toediening van geneesmiddelen bij hartziekten
digitalization | administration de digitale (pour ralentir le coeur)

incidentie | voorkomen per jaar
incidence | incidence

behandelkamer voor toediening van gevaarlijke aerosol
chambre de traitement à aérosol dangereux

medicatie niet beschikbaar voor toediening
médicament non disponible pour administration

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Bij kinderen tussen 12 maanden en 12 jaar geeft toediening van één enkele dosis vaccin een seroconversie van 98% en een seroprotectie van 83%.
Chez les enfants âgés de 12 mois à 12 ans, l’administration d’une seule dose de vaccin donne un taux de séroconversion de 98% et un taux de séroprotection de 83%.

Uit spierbiopsieën die een half jaar na toediening zijn afgenomen, bleek een langdurige expressie van het LPL-gen en de aanwezigheid van het biologisch actieve LPL-eiwit.
Les biopsies musculaires effectuées six mois après l’administration ont démontré une expression à long terme du gène LPL et la présence de la protéine LPL biologiquement active.

Dankzij de placebogecontroleerde Fase 2- en Fase 3-registratieonderzoeken konden 1 uur na toediening van de dosis Cayston de plasmaconcentraties worden vergeleken volgens leeftijd (6 tot 12 jaar, 13 tot 17 jaar en ≥ 18 jaar).
Les études contrôlées versus placebo de phase 2 et de phase 3 soumises dans le cadre de l'enregistrement ont permis de comparer les concentrations plasmatiques 1 heure après l’administration de Cayston, par âge (6 à 12 ans, 13 à 17 ans, et ≥ 18 ans).

De patiënten in CT-AMT-010-01 zijn na toediening van de therapie maximaal 4 jaar gevolgd (n=6), de patiënten in CT-AMT-011-01 zijn maximaal 2 jaar gevolgd (n=13) en de patiënten in CT-AMT-011- 02 zijn maximaal 1 jaar gevolgd (n=1).
Les patients de l’essai CT-AMT-010-01 ont été suivis pendant une période allant jusqu’à 4 ans (n = 6) après administration du traitement, jusqu’à 2 ans pour ceux de l’essai CT-AMT-011-01 (n = 13) et jusqu’à 1 an pour ceux de l’essai CT-AMT-011-02 (n = 1).

In een gerandomiseerde studie bij 17 kinderen van 4 tot 12 jaar (15 tot 40kg) met een voorgeschiedenis van anafylaxie werd aangetoond dat de gemiddelde maximale adrenaline plasmaconcentratie significant hoger is na intramusculaire toediening in de dij van 0,3mg adrenaline met een EpiPen ® dan na subcutane toediening in de bovenarm van 0,01mg/kg (maximum 0,3 mg) adrenaline.
Une étude randomisée auprès de 17 enfants âgés de 4 à 12 ans (15 à 40 kg) présentant des antécédents de choc anaphylactique a démontré que la concentration plasmatique maximale moyenne en adrénaline est significativement plus élevée après administration intramusculaire dans la cuisse de 0,3 mg d’adrénaline au moyen d’un EpiPen ® qu’après administration souscutanée dans le bras de 0,01 mg/kg (maximum 0,3 mg) d’adrénaline.

Een gerandomiseerde placebo-gecontroleerde studie bij 13 jonge mannen (26 ± 2 jaar) toont aan dat de maximale plasmaconcentratie van adrenaline significant hoger is na intramusculaire toediening van 0,3mg adrenaline in de dij dan na intramusculaire of subcutane toediening van 0,3mg adrenaline in de bovenarm (Simons et al., 2001).
Une étude randomisée avec placébo contrôle auprès de 13 jeunes hommes (26 ± 2 ans) montre que la concentration plasmatique maximale d’adrénaline est significativement plus élevée après administration intramusculaire de 0,3 mg d’adrénaline dans la cuisse qu’après administration intramusculaire ou sous-cutanée de 0,3 mg d’adrénaline dans le bras (Simons et al., 2001).

Gardasil ® (bestaande uit virus-like particles van HPV 6/11/16/18) veilig en immunogeen is bij toediening aan vrouwen van 9 tot en met 26 jaar.
le Gardasil ® (composé de virus-like particles des HPV 6/11/16/18) est sans danger et immunogène lorsqu’il est administré aux femmes entre 9 et 26 ans.

In een retrospectief onderzoek van Bohlke en collega’s wordt een raming gemaakt van de incidentie van anafylaxie na vaccinatie op basis van de toediening van 7,6 miljoen vaccins (waaronder DT, DTP, DTPa, DTP-IPV, Td, Influenza, Hep A, Hep B, Hib, IPV, OPV, MBR en varicella) aan kinderen tussen 0 en 17 jaar.
Une étude rétrospective de Bohlke et ses collègues estime l’incidence du choc anaphylactique après vaccination sur base de l’administration de 7,6 millions de vaccins (dont le DT, DTP, DTPa, DTP-IPV, Td, Influenza, Hep A, Hep B, Hib, IPV, OPV, RRO et varicelle) à des enfants de 0 à 17 ans.

Twee uitgebreide studies, uitgevoerd in de VS tussen 2004 en 2006 (Popovsky, 2006; Wiltbank & Giordano, 2007), tonen de veiligheid aan van de aferese van twee eenheden erytrocytenconcentraten in vergelijking met de afname van volledig bloed, mits een aantal voorzorgsmaatregelen, zoals selectie van donors met een hoger minimum gewicht en een hoger hematokriet dan voor de donatie van volledig bloed, een lager afnamevolume, compensatie van het afgenomen volume erytrocytenconcentraat door toediening van een fysiologische NaCl oplossing, een verdubbeling van de periode tussen de donaties van erytrocyten of volledig bloed en de beperking van het aantal giften per jaar.
Deux études extensives (Popovsky, 2006 ; Wiltbank & Giordano, 2007), effectuées aux Etats- Unis entre 2004 et 2006, démontrent la sécurité de l’aphérèse de deux unités d’érythrocytes concentrés par rapport au prélèvement de sang total moyennant un certain nombre de précautions: la sélection de donneurs sur base d’un poids minimum et d’un taux d’hémoglobine plus élevé que pour un don de sang total, la compensation du volume d’érythrocytes prélevés par l’administration de sérum physiologique, le doublement de la période entre les dons d’érythrocytes ou de sang total et la limitation du nombre de dons par an.

Ter bevestiging van de relevantie van deze innamenniveaus hebben onderzoeksgroepen die in samenwerking met oftalmologen werken de effecten van de toediening van 2,5, 5 en 10 mg luteïne/dag gedurende 6 maanden aan personen van 60 jaar en meer met of zonder LMD bestudeerd. Zij vermelden geen tekens van toxiciteit of nevenwerkingen voor de hoogste innamen (Khachik et al., 2006; Rosenthal et al., 2006).
Confirmant la pertinence de ces niveaux d’apport, des groupes de recherche travaillant en collaboration avec des ophtalmologues ont étudié les effets de l’administration de 2,5, 5 et 10 mg de lutéine/jour pendant 6 mois à des personnes âgées de 60 ans et plus avec ou sans DMLA et ne rapportent aucun signe de toxicité ou d’effets secondaires pour les apports les plus élevés (Khachik et al., 2006; Rosenthal et al., 2006).