Vertaling van "jaar de derde " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Een dementie die optreedt als onderdeel van een uitgebreide degeneratie van de hersenen. De stoornis vererft via een enkel autosomaal dominant gen. Typerend is het manifest worden van de symptomen in de derde en vierde decade. Progressie is langzaam, gewoonlijk in 10 tot 15 jaar tot de dood leidend. | Neventerm: | dementie bij chorea van Huntington
Définition: Démence survenant dans le contexte d'une dégénérescence cérébrale étendue. La maladie est transmise par un gène autosomique dominant unique. Les symptômes apparaissent typiquement dans la troisième et la quatrième décennies. L'évolution est lentement progressive, aboutissant habituellement à la mort en 10 à 15 années. | Démence de la chorée de Huntington

Omschrijving: Een stoornis waarin het kind, na een aanvankelijk normale voortgang in taalontwikkeling, zowel receptieve als expressieve taalvaardigheden verliest bij gelijkblijvende intelligentie; het begin van de stoornis gaat samen met paroxismale afwijkingen van het EEG en in de meeste gevallen ook met epileptische insulten. Doorgaans ligt het begin bij een leeftijd tussen drie en zeven jaar, waarbij de vaardigheden verloren gaan in een tijdsbestek van dagen of weken. Het chronologisch verband van het optreden van insulten en het taalverlies is wisselend, waarbij het één enkele maanden tot twee jaar aan het ander voorafgaat (of andersom). Een ontstekingsproces in de hersenen is gesuggereerd als een mogelijke oorzaak voor deze aandoening. Ongeveer tweederde van de patiënten blijft zitten met een min of meer ernstig receptief taaldefect.
Définition: Trouble dans lequel l'enfant, dont le langage s'est auparavant développé normalement, perd ses acquisitions de langage, à la fois sur le versant expressif et réceptif, tout en gardant une intelligence normale. La survenue du trouble s'accompagne d'anomalies paroxystiques à l'EEG et, dans la plupart des cas, de crises d'épilepsie. Le trouble apparaît habituellement entre trois et sept ans, avec perte du langage en quelques jours ou quelques semaines. La succession dans le temps, entre le début des crises épileptiques et la perte du langage, est assez variable, l'une des deux manifestations précédant l'autre (ou inversement) de quelques mois à deux ans. Ce trouble pourrait être dû à un processus encéphalitique inflammatoire. Dans environ deux tiers des cas, les sujets gardent un déficit plus ou moins important du langage (de type réceptif).

Omschrijving: De belangrijkste kenmerken zijn meervoudige, recidiverende en veelvuldig veranderende lichamelijke klachten die al ten minste twee jaar duren. De meeste patiënten hebben een lange en ingewikkelde geschiedenis achter de rug van contacten met zowel eerste als tweedelijns gezondheidszorg, waarin talloze onderzoekingen met negatief resultaat of vruchteloze operatieve exploraties kunnen zijn verricht. De klachten kunnen worden toegeschreven aan elk onderdeel of systeem van het lichaam. Het verloop van de stoornis is chronisch en wisselend en gaat vaak ten koste van het sociaal functioneren, omgang met anderen en het gezinsleven. Kortdurende (minder dan twee jaar) en minder opvallende klachtenpatronen dienen geklasseerd te worden onder niet-gedifferentieerde somatisatiestoornis (F45.1). | Neventerm: | meervoudige psychosomatische stoornis | syndroom van Briquet
Définition: Les principales caractéristiques sont des symptômes physiques multiples, récurrents et variables dans le temps, persistant au moins deux ans. Dans la plupart des cas, les sujets entretiennent, depuis longtemps, des relations complexes avec les services médicaux, spécialisés et non spécialisés, et ont subi de nombreuses investigations ou interventions exploratrices négatives. Les symptômes peuvent renvoyer à n'importe quel système ou partie du corps. Le trouble a une évolution chronique et fluctuante, et s'accompagne souvent d'une altération du comportement social, interpersonnel et familial. Quand le trouble est de durée plus brève (moins de deux ans) ou quand il se caractérise par des symptômes moins évidents, on doit faire un diagnostic de trouble somatoforme indifférencié (F45.1). | Syndrome de Briquet Trouble psychosomatique multiple

Omschrijving: Dementie bij de ziekte van Alzheimer die optreedt na het 65e jaar, doorgaans na het 75e jaar of nog later, met een langzame progressie en met geheugenzwakte als belangrijkste kenmerk. | Neventerm: | primair degeneratieve dementie van het Alzheimer-type met aanvang in het senium | seniele dementie, Alzheimer-type | ziekte van Alzheimer, type 1
Définition: Démence de la maladie d'Alzheimer survenant après l'âge de 65 ans, habituellement à la fin de la huitième décennie ou au-delà ; elle évolue de façon lentement progressive et se caractérise essentiellement par une altération de la mémoire. | Démence dégénérative primaire de type Alzheimer, à début sénile Démence sénile, de type Alzheimer (DSTA) Maladie d'Alzheimer, type 1

incidentie | voorkomen per jaar
incidence | incidence

Elke congenitale syfilitische aandoening gespecificeerd als vroeg of zich manifesterend binnen twee jaar na geboorte. | vroege congenitalesyfilis | cutaan | vroege congenitalesyfilis | mucocutaan | vroege congenitalesyfilis | visceraal | vroege congenitale syfilitische- | faryngitis | vroege congenitale syfilitische- | oculopathie | - | vroege congenitale syfilitische- | osteochondropathie | vroege congenitale syfilitische- | pneumonie | vroege congenitale syfilitische- | rinitis | vroege congenitale syfilitische- | laryngitis
Laryngite | Oculopathie | Ostéochondropathie | Pharyngite | Pneumopathie | Rhinite | syphilitique congénitale précoce | Syphilis congénitale précoce:cutanée | cutanéo-muqueuse | viscérale

dood door obstretische oorzaak meer dan 42 dagen maar minder dan een jaar na bevalling
mort par suite d'une cause obstétrique survenant plus de 42 jours mais moins d'un an après l'accouchement

dood door indirecte obstetrische oorzaak meer dan 42 dagen maar minder dan een jaar na bevalling
mort par suite d'une cause obstétrique indirecte survenant plus de 42 jours mais moins d'un an après l'accouchement

dood door directe obstetrische oorzaak meer dan 42 dagen maar minder dan een jaar na bevalling
mort par suite d'une cause obstétrique directe survenant plus de 42 jours mais moins d'un an après l'accouchement

Elke congenitale syfilitische aandoening gespecificeerd als laat of zich manifesterend vanaf tweede jaar na geboorte. | gewrichten van Clutton (M03.1) | Hutchinson- | tanden | Hutchinson- | trias | late congenitale | cardiovasculaire-syfilis (I98.0) | late congenitale | syfilitische- | artropathie (M03.1) | late congenitale | syfilitische- | osteochondropathie (M90.2) | syfilitische zadelneus
Arthropathie+ (M03.1*) | Ostéochondropathie+ (M90.2*) | syphilitique congénitale tardive | Dents de Hutchinson Maladie de Clutton+ (M03.1*) Nez en selle attribuable à la syphilis Syphilis cardio-vasculaire congénitale tardive+ (I98.0*) Triade de Hutchinson

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

B. Rivaroxaban Vier cruciale studies onderzochten het nut van rivaroxaban (1 x 10 mg/d) na majeure electieve orthopedische chirurgie versus enoxaparine SC: de eerste studie (RECORD 1) 48 onderzocht rivaroxaban post THP gedurende 35 (31-39) dagen bij patiënten met een gemiddelde leeftijd van 63 jaar (range van 18-93 jaar), de tweede (RE- CORD 2) 49 onderzocht eveneens post THP maar met een ongepaste vergelijking (rivaroxaban 31-39 dagen versus enoxaparine 10-14 dagen) bij patiënten met een gemiddelde leeftijd van 62 jaar). De derde studie (RECORD 3) 50 onderzocht rivaroxaban post TKP gedurende 10 tot 14 dagen bij patiënten met een gemiddelde leeftijd van 68 jaar (range van 28-91 jaar), en de vierde (RECORD 4) 51 onderzocht eveneens post TKP met een Noord- Amerikaanse dosis enoxaparine (2 x 30 mg/d).
B. Rivaroxaban Quatre études pivots ont évalué l’intérêt de l’administration de rivaroxaban 10 mg 1x/j post chirurgie orthopédique programmée majeure, versus énoxaparine SC : la première (RECORD 1) 48 post PTH avec rivaroxaban durant 35 (31 à 39) jours chez des patients âgés en moyenne de 63 ans (écarts de 18 à 93 ans), la deuxième (RECORD 2) 49 post PTH également mais avec une comparaison inappropriée (rivaroxaban 31-39 jours versus énoxaparine 10-14 jours) chez des patients âgés en moyenne de 62 ans), la troisième (RECORD 3)50 post PTG avec du rivaroxaban durant 10 à 14 jours chez des patients âgés en moyenne de 68 ans (écarts de 28 à 91 ans), et une quatrième post PTG (RECORD 4) 51 avec de l’énoxaparine à la dose nord-américaine (2 x 30 mg/j).

Wanneer een kind vóór de aanbevolen leeftijd van 12 maanden gevaccineerd wordt, moet rond de leeftijd van 12 maanden opnieuw een inenting gebeuren (minstens 1 maand na de eerste dosis) en moet rond de leeftijd van 10 à 13 jaar een derde dosis worden gegeven.
Lorsqu'un enfant a été vacciné avant l'âge recommandé de 12 mois, une injection doit à nouveau être administrée vers l'âge de 12 mois (au moins un mois après la première dose) ainsi qu'une troisième dose vers l'âge de 10 à 13 ans.

In de Vlaamse Gemeenschap wordt tot eind juni 2002 aan alle kinderen van 1 jaar tot en met deze in de derde kleuterklas (of geboren in 1996), en aan alle adolescenten van het derde jaar secundair onderwijs, gratis vaccinatie tegen meningokok serogroep C aangeboden.
La Communauté Flamande propose jusque fin juin 2002 une vaccination gratuite contre le méningocoque du sérogroupe C pour tous les enfants ayant l’âge d’1 an jusqu’à ceux qui sont en troisième gardienne (ou nés en 1996), et pour les adolescents de troisième année d’études secondaires.

C. Apixaban Drie cruciale studies onderzochten het nut van apixaban 2 x 2,5 mg/d na majeure electieve orthopedische chirurgie versus enoxaparine SC: de eerste (ADVANCE 1) 52 post TKP met apixaban gedurende 10 tot 14 dagen bij patiënten met een gemiddelde leeftijd van 66 jaar (range van 26-93 jaar) versus enoxaparine in Noord- Amerikaanse dosis (2 x 30 mg/d), de tweede (ADVANCE 2) 53 post TKP met apixaban gedurende 10 tot 14 dagen bij patiënten met een gemiddelde leeftijd van 66 jaar (IQR 68 tot 90), de derde (ADVANCE 3) 54 post THP met apixaban gedurende 35 dagen bij patiënten met een gemiddelde leeftijd van 61 jaar (range van 19-93 jaar).
C. Apixaban Trois études pivots ont évalué l’intérêt de l’administration de l’apixaban 2,5 mg 2x/j post chirurgie orthopédique programmée majeure, versus énoxaparine SC : la première (ADVANCE 1) 52 post PTG durant 10 à 14 jours chez des patients âgés en moyenne de 66 ans (écarts de 26 à 93 ans) avec de l’énoxaparine à la dose nord-américaine (2 x 30 mg/j), la deuxième (ADVANCE 2) 53 post PTG durant 10 à 14 jours chez des patients âgés en moyenne de 66 ans (IQR de 68 à 90), la troisième (ADVANCE 3) 54 post PTH pendant 35 jours chez des patients âgés en moyenne de 61 ans (écarts de 19 à 93 ans).

� Iemand schrijft ons over een 40-jarige patiënte die 2 jaar geleden voor primovaccinatie met één maand tussentijd tweemaal tetanusvaccin kreeg toegediend, maar bij wie de klassieke derde inspuiting één jaar later niet werd toegediend.
� Une personne nous a écrit concernant une patiente âgée de 40 ans qui deux ans auparavant a reçu en primo-vaccination deux injections d’un vaccin contre le tétanos à un mois d’intervalle, mais chez qui la troisième injection un mois plus tard n’a pas été réalisée.

Wanneer men aanneemt dat behandeling het risico van een opstoot met een derde vermindert, en dat er een gemiddelde opstootfrequentie is van 0,5 per jaar, dient men, volgens de auteur van een commentaar, patiënten zoals deze die werden ingesloten in de twee studies, gedurende 6 jaar te behandelen om één opstoot te voorkomen.
L’auteur d’un commentaire estime que si l’on admet que le traitement diminue le risque de rechute d’environ 1/3, et que la fréquence des rechutes est en moyenne de 0,5 par an, il faudrait traiter les patients comme ceux qui ont été inclus dans les deux études pendant 6 ans pour prévenir une seule rechute.

Uit een cohortstudie uitgevoerd bij in totaal 2.800 vrouwen behandeld met tamoxifen voor borstcarcinoom, blijkt dat één vijfde onder hen de behandeling staakten na één jaar en dat minstens één derde onder hen de voorziene 5 jaar-durende behandeling niet beëindigden [ Cancer 2007; 109: 832-9 ].
Il ressort d’une étude de cohorte portant sur un total de 2.800 patientes traitées par le tamoxifène pour un cancer du sein, qu’un cinquième d’entre elles ont arrêté leur traitement après un an, et qu’au moins un tiers n’est pas arrivé au terme des 5 ans de traitement prévus [ Cancer 2007; 109: 832-9 ].

In 2002 verscheen de HERS II-studie: de lagere incidentie van cardiovasculaire accidenten die in het derde tot het vijfde behandelingsjaar waren gezien, werd niet meer gezien in de bijkomende jaren van follow-up, en op het einde van de studie (6,8 jaar) was er geen verschil in coronairlijden tussen de HST- en de placebogroep. In de ESPRIT-studie, bij postmenopauzale vrouwen op HST met oestrogeen alleen (estradiolvaleraat 2 mg p.d.), die een eerste myocardinfarct hadden overleefd, was er na twee jaar geen effect op de incidentie van
Les résultats de l’étude HERS-II ont été publiés en 2002: l’incidence moindre d’accidents cardio-vasculaires qui avait été observée de la troisième à la cinquième année, n’a plus été retrouvée au cours des années ultérieures de suivi, et à la fin de l’étude (6,8 ans), aucune différence en ce qui concerne les affections coronariennes n’a plus été observée entre le groupe sous substitution hormonale et le groupe placebo.

Aan het begin van het derde jaar namen nog slechts 51 van de 566 patiënten aan de studie deel.
Au début de la troisième année, seulement 51 des 566 patients faisaient encore partie de l’étude.