Vertaling van "impliceren dat er geen enkele definitieve conclusie getrokken " (Nederlands → Frans) :

Echter, de beperkingen van deze gegevens en de verwante onzekerheden in verband met de extrapolatie van ex vivo gegevens naar de klinische situatie impliceren dat er geen enkele definitieve conclusie getrokken kan zijn betreffende het regelmatige gebruik van ibuprofen en geen enkel significant effect van een klinisch standpunt wordt beschouwd als waarschijnlijk voor een occasioneel gebruik van ibuprofen.
Cependant, les limites de ces données et les incertitudes liées à l’extrapolation de données ex vivo à la situation clinique impliquent qu’aucune conclusion définitive ne peut être tirée en ce qui concerne l’utilisation régulière d’ibuprofène, et qu’aucun effet significatif d’un point de vue clinique n’est considéré comme probable pour une utilisation occasionnelle d’ibuprofène.

Vanwege het hoge percentage vroegtijdige beëindiging (42% van de patiënten stopte met de gerandomiseerde behandeling na 48 weken) kan geen definitieve conclusie getrokken worden over de equivalentie van de behandelregimes na 48 weken.
En raison du taux élevé de sorties d’essai prématurées (42 % des patients à la semaine 48), aucune conclusion définitive n’a pu être établie quant à l’équivalence de ces deux associations de traitements à la semaine 48.

Vanwege het hoge percentage vroegtijdige beëindiging (42% van de patiënten stopte met de gerandomiseerde behandeling na 48 weken), kan geen definitieve conclusie getrokken worden over de equivalentie van de behandelregimes na 48 weken.
En raison du taux élevé de sorties d’essai prématurées (42 % des patients à la semaine 48), aucune conclusion définitive n’a pu être établie quant à l’équivalence de ces deux associations de traitements à la semaine 48.

patiënten stopte met de gerandomiseerde behandeling na 48 weken), kan geen definitieve conclusie getrokken worden over de equivalentie van de behandelregimes na 48 weken. Hoewel een gelijkwaardig antiviraal effect werd gezien tussen abacavir en indinavir bevattende regimes in termen van deel van patiënten met niet-detecteerbare viral load (≤400 kopieën/ml; intention-to-treat analyse (ITT), 47% versus 49%; as-treated analyse (AT), 86% versus 94% voor respectievelijk abacavir en indinavir combinaties), zijn de resultaten gunstiger voor de indinavir-combinatie, voornamelijk voor patiënten met een hoge viral load (> 100.000 kopieën/ml bij aanvang van de therapie; ITT, 46% versus 55%; AT, 84% versus 93% voor respectievelijk abacavir en indinavir).
l’abacavir et celui contenant l’indinavir en terme de pourcentage de patients ayant une charge virale indétectable (≤ 400 copies/ml ; analyse en intention de traiter (ITT) : 47 % vs 49 % ; analyse type « per protocol » : 86 % vs 94 %, pour les associations contenant respectivement de l’abacavir et de l’indinavir), les résultats ont été en faveur de l’association contenant de l’indinavir, particulièrement dans le groupe de patients ayant une charge virale initiale élevée (> 100 000 copies/ml ; ITT : 46% vs 55% ; analyse type « per protocol » : 84 % vs 93 %, pour les traitements contenant respectivement de l’abacavir et de l’indinavir).

Wat de Franse locatie van Chooz betreft, kon geen enkele wetenschappelijke conclusie worden getrokken.
Pour le site français de Chooz, aucune conclusion scientifique ne peut être tirée.

In één onderzoek, waarbij een enkele dosis ibuprofen 400 mg werd ingenomen binnen 8 uur voor of binnen 30 minuten na een dosis aspirine met directe afgifte (81 mg), werd een dalend effect van ASA op de vorming van tromboxane of plaatjesaggregatie vastgesteld. Echter, de beperkingen van deze gegevens en de onduidelijkheid aangaande de extrapolatie van ex-vivodata naar de klinische situatie impliceren dat er geen definitieve conclusies kunnen worden getrokken voor regelmatig gebruik van ibuprofen, en een klinisch relevant effect als weinig waarschijnlijk beschouwd wordt bij occasioneel gebruik van ibuprofen.
Cependant, le caractère limité de ces données et les incertitudes liées à l’extrapolation des données ex vivo à la situation clinique impliquent qu’aucune conclusion définitive ne peut être tirée lorsque l’ibuprofène est utilisé régulièrement, et qu’aucun effet clinique pertinent n’est considéré comme probable lorsque l’ibuprofène est utilisé occasionnellement.

Echter, de beperkingen van deze gegevens en de onduidelijkheid aangaande de extrapolatie van ex vivo data naar de klinische situatie impliceren dat er geen definitieve conclusies kunnen worden getrokken voor regelmatig gebruik van ibuprofen, en een klinisch relevant effect als weinig waarschijnlijk beschouwd wordt bij occasioneel gebruik van ibuprofen (zie sectie 5.1).
Néanmoins, ces données sont limitées et l’extrapolation des données ex vivo à la situation clinique n’est pas évidente, ce qui implique qu’aucune conclusion définitive ne peut être tirée concernant l’utilisation régulière d’ibuprofène, et on estime qu’un effet clinique significatif est peu probable en cas d’utilisation occasionnelle d’ibuprofène (voir rubrique 5.1).

Echter, de beperkingen van deze gegevens en de onduidelijkheid aangaande de extrapolatie van ex vivo data naar de klinische situatie impliceren dat er geen definitieve conclusies kunnen worden getrokken voor regelmatig gebruik van ibuprofen, en een klinisch relevant effect als weinig waarschijnlijk beschouwd wordt bij occasioneel gebruik van ibuprofen.
Néanmoins, ces données sont limitées et l’extrapolation des données ex vivo à la situation clinique n’est pas évidente, ce qui implique qu’aucune conclusion définitive ne peut être tirée concernant l’utilisation régulière d’ibuprofène, et on estime qu’un effet clinique significatif est peu probable en cas d’utilisation occasionnelle d’ibuprofène.

Na een behandeling met 1 mg/kg om de week gedurende 24 weken, gevolgd door een doseringsschema bestaande uit 0,3 mg/kg om de 2 weken gedurende 18 maanden, kon bij het merendeel van de patiënten de klaring van cellulaire GL-3 in het capillaire endotheel van de nieren, andere nierceltypen en de huid (oppervlakkig capillair endotheel van de huid) gehandhaafd worden. In de lage dosering zou bij sommige patiënten IgG-antilichamen echter een rol kunnen spelen bij de GL-3-klaring. Door de beperkingen van de onderzoeksopzet (klein aantal patiënten) kan geen definitieve conclusie worden getrokken over de onderhoudsdosering, maar deze resultaten suggereren dat na een aanvankelijke dosering van 1,0 mg/kg om de 2 weken, een dosis van 0,3 mg/kg om de 2 weken voldoende kan zijn voor sommige patiënten om de GL-3-klaring te handhaven.
Compte tenu des limites de l'étude (petit nombre de patients), il n'est pas possible de tirer de conclusion définitive concernant le schéma posologique d'entretien. Ces résultats suggèrent néanmoins qu'après une dose d'attaque initiale de 1,0 mg/kg toutes les 2 semaines, une dose de 0,3 mg/kg toutes les 2 semaines peut être suffisante pour maintenir l'élimination du GL-3 chez certains patients.

Geen enkele studie beoogt een specifiek oorzakelijk mechanisme, de verschillen in bewaarduur zijn ofwel klein ofwel betwistbaar. Gezien de specifieke vervaardigingsprocessen voor de in Noord-Amerika gebruikte concentraten en het feit dat onmiddellijk vóór de transfusie (bedside) een deleukocytering kan worden toegepast, zullen de conclusies die eruit zullen worden getrokken niet noodzakelijk ook voor andere regio’s, waaronder Europa, geldig zijn.
Compte tenu des procédures de fabrication spécifiques des concentrés en usage en Amérique du Nord et d’un usage possible d’une déleucocytation directement pré-transfusionnelle (bedside), les conclusions qui en seront tirées