Vertaling van "hst heeft geen positief effect " (Nederlands → Frans) :

- HST heeft geen positief effect op de cognitieve functies.
- Le THS n'a pas d’effet bénéfique sur la fonction cognitive.

HST heeft ook een positief effect op het collageengehalte en de dikte van de huid en kan het verouderingsproces van de huid vertragen.
Le THS a également un effet positif sur la teneur en collagène et sur l’épaisseur de la peau, et peut ralentir le processus de vieillissement de la peau.

Klinisch onderzoek heeft geen voordelig effect aangetoond van HST op het risico van cardiovasculaire aandoeningen tijdens de menopauze.
Les essais cliniques n’ont pas mis en évidence d’effet bénéfique du THS sur le risque de maladie cardiovasculaire lors de la ménopause.

Toediening van VIMOVO 30 minuten voor de inname van voedsel heeft slechts minimaal of geen effect op de mate en tijd tot absorptie van naproxen en heeft geen significant effect op de snelheid of mate van absorptie van esomeprazol in vergelijking met toediening onder nuchtere condities (zie rubriek 4.2).
L’administration de VIMOVO 30 minutes avant la prise de nourriture a seulement un effet minimal ou pas d’effet sur le taux et le temps d’absorption du naproxène et n’a pas d’effet significatif sur le taux ou la quantité d’absorption de l’ésoméprazole comparativement à son administration à jeun (voir rubrique 4.2).

Ceftazidim heeft geen invloed op de glucosurietesten, die op enzymen zijn gebaseerd. Er kan wel een lichte interferentie (vals-positief) optreden met methodes die zijn gebaseerd op koperreductie (Benedicts, Fehlings, Clinitest).
La ceftazidime n’interfère pas avec les tests enzymatiques de mesure de la glycosurie mais une légère interférence (faux positifs) peut survenir avec les réactifs contenant du cuivre (solutions de Benedict ou de Fehling, Clinitest).

Valsartan heeft geen remmend effect op ACE (ook bekend als kininase II), dat Ang I in Ang II omzet en bradykinine afbreekt. Omdat er geen effect is op ACE en geen potentiëring van bradykinine of substantie P is het onwaarschijnlijk dat het gebruik van angiotensine-II-antagonisten samenhangt met hoesten.
potentialisation de la bradykinine ou de la substance P, il est peu probable que les antagonistes de l’angiotensine II soient associés à la survenue d’une toux.

Deze voorzorgsmaatregel is eenvoudig toepasbaar en heeft een positief effect op de preventie van de overdracht, via bloedtransfusie, van virale aandoeningen die tijdens een verblijf buiten deze gebieden worden opgelopen, vereenvoudigen.
Cette mesure de précaution est simple d’application et a un effet positif sur la prévention de la transmission, par la transfusion sanguine, d’affections virales contractées durant un séjour hors de ces régions.

Almotriptan heeft geen significant effect op andere 5-HT-receptor-subtypes en heeft geen significante affiniteit voor adrenerge, adenosine-, angiotensine-, dopamine-, endotheline- of tachykinine-bindingsplaatsen.
L’almotriptan n’a pas d’effet significatif sur d’autres sous-types de récepteurs 5-HT et n’a pas d’affinité significative pour les sites de liaison de l’adrénaline, de l’adénosine, de l’angiotensine, de la dopamine, de l’endothéline ou de la tachykinine.

Een gepoolde analyse van 8 studies kon geen positief effect aantonen van glucosamine op pijn en WOMAC-functie. Anderzijds toonde een analyse van 20 RCT’s aan dat glucosamine volgende positieve effecten had:
Une analyse poolée de 8 études n’a pas pu démontrer d’effet positif de la glucosamine sur la douleur et la fonction WOMAC. D’autre part, une analyse de 20 RCT a démontré que la glucosamine présente les effets positifs suivants:

7.5.6.1.3.2 256BDBM Ethanol 50 % (24 u) heeft geen nadelig effect op de osteo-inductieve eigenschappen van DBM, aangezien ethanol een onderdeel is van de bereiding ervan (Tomford et al., 1983; Hallfeldt et al., 1995; Hooe & Steinberg, 1996).
7.5.6.1.3.2. DBM L’éthanol à 50 % (pendant 24 h) n’a aucun effet néfaste sur les propriétés ostéo-inductrices de la DBM, étant donné que l’éthanol entre dans sa préparation (Tomford et al., 1983; Hallfeldt et al., 1995; Hooe & Steinberg, 1996).