Vertaling van "hartfalen of toediening " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

digitalisatie | toediening van geneesmiddelen bij hartziekten
digitalization | administration de digitale (pour ralentir le coeur)

premedicatie | toediening van geneesmiddelen ter voorbereiding van de patiënt
prémédication | traitement préalable à une intervention (médicale ou chirurgicale)

overdosering | toediening van een te grote hoeveelheid
overdose | surdose

doseringsregime | regeling in verband met de toediening van geneesmiddelen
posologie (?) | posologie

set voor toediening en/of verwijdering van contrastmiddel bij bariumklysma
trousse pour l’évacuation/l’administration de produit de contraste par lavement baryté

set voor toediening van cardioplegische oplossing
kit d’administration de solution cardioplégique

medicatie niet beschikbaar voor toediening
médicament non disponible pour administration

standaardset voor intraveneuze toediening
nécessaire d’administration intraveineuse standard

behandelkamer voor toediening van gevaarlijke aerosol
chambre de traitement à aérosol dangereux

complicaties door toediening van algemeen of lokaal anestheticum, analgeticum of andere sedering tijdens zwangerschap
complications maternelles dues à l'administration d'un anesthésique général ou local, d'un analgésique ou autre sédatif au cours de la grossesse

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Het onderzoek had twee primaire eindpunten: overlijden ongeacht de oorzaak (tijd tot aan overlijden) en gecombineerde mortaliteit en morbiditeit door hartfalen (tijd tot aan het eerste ziektevoorval) gedefinieerd als dood, plotselinge dood met reanimatie, ziekenhuisopname voor hartfalen, of toediening van intraveneuze inotrope of vasodilaterende middelen gedurende vier uur of langer zonder ziekenhuisopname.
L’étude comportait deux critères d’évaluation primaires : la mortalité toutes causes confondues (délai jusqu’au décès) et le critère composite mortalité et morbidité liée à l’insuffisance cardiaque (délai avant le premier événement morbide). Ce dernier critère a été défini comme suit : décès, mort subite avec réanimation, hospitalisation pour insuffisance cardiaque ou administration d’agents inotropiques ou vasodilatateurs pendant quatre heures ou plus, sans hospitalisation.

De studie had twee primaire eindpunten: totale mortaliteit (tijd tot overlijden) en gecombineerde mortaliteit en morbiditeit omwille van hartfalen (tijd tot eerste morbiditeit voorval) gedefinieerd als overlijden, plots overlijden met reanimatie, hospitalisatie voor hartfalen, of toediening van intraveneuze inotrope of vasodilaterende geneesmiddelen gedurende vier uur of langer zonder hospitalisatie.
L’étude comportait deux critères d’évaluation primaires: la mortalité « toutes causes confondues » (délai de survenue du décès) et le critère composite mortalité et morbidité liée à l’insuffisance cardiaque (délai de survenue du premier événement morbide) défini comme étant le décès, une mort subite ressuscitée, une hospitalisation pour insuffisance cardiaque ou l’administration intraveineuse d’agents inotropes ou vasodilatateurs pendant minimum quatre heures sans hospitalisation.

De studie had twee primaire eindpunten: “all-cause mortality” (tijd tot de dood) en samengestelde mortaliteit en morbiditeit door hartfalen (tijd tot het eerste ziekteverschijnsel) gedefinieerd als dood, plotselinge dood met reanimatie, ziekenhuisopname voor hartfalen, of toediening van intraveneuze inotrope of vasodilaterende geneesmiddelen gedurende vier uur of meer zonder ziekenhuisopname.
L’étude comportait deux critères principaux d’évaluation : la mortalité toutes causes confondues (délai jusqu’au décès) et le critère composite mortalité et morbidité liée à l’insuffisance cardiaque (délai avant le premier événement morbide).

De studie had twee primaire eindpunten: de totale mortaliteit (tijd tot overlijden) en een samengesteld eindpunt van mortaliteit en morbiditeit door hartfalen (tijd tot eerste morbide evenement) gedefinieerd als overlijden, plotselinge dood met reanimatie, ziekenhuisopname wegens hartfalen of toediening van intraveneuze inotrope farmaca of vasodilatatoren gedurende vier uur of meer zonder ziekenhuisopname. De totale mortaliteit was vergelijkbaar (p=NS) in de valsartan- (19,7%) en de placebogroep (19,4%).
Dans ce sous-groupe, la mortalité de toute cause a été significativement réduite de 33 % (IC à 95 % : de –6 % à 58 %) avec le valsartan par rapport au placebo (17,3 % avec le valsartan contre 27,1 % avec le placebo) et le critère composite associant mortalité et risque de morbidité a été significativement réduit de 44 % (24,9 % avec le valsartan contre 42,5 % avec le placebo).

Het onderzoek had twee primaire eindpunten: overlijden ongeacht de oorzaak (tijd tot aan overlijden) en gecombineerde mortaliteit en morbiditeit door hartfalen (tijd tot aan het eerste ziektevoorval) gedefinieerd als dood, plotselinge dood met reanimatie, ziekenhuisopname voor hartfalen, of toediening van intraveneuze inotrope of vasodilaterende geneesmiddelen gedurende vier uur of langer zonder ziekenhuisopname.
L’étude comportait deux critères d’évaluation primaires : la mortalité toutes causes confondues (délai jusqu’au décès) et le critère composite mortalité et morbidité liée à l’insuffisance cardiaque (délai avant le premier événement morbide). Ce dernier critère a été défini comme suit : décès, mort subite ressuscitée, hospitalisation pour insuffisance cardiaque ou administration d’agents inotropiques ou vasodilatateurs pendant quatre heures ou plus, sans hospitalisation.

Bij patiënten met niet-gediagnosticeerd hartfalen kan gelijktijdige toediening met bètablokkers hartfalen veroorzaken.
Chez les patients présentant une insuffisance cardiaque non diagnostiquée, l’administration simultanée avec un bêtabloquant peut provoquer une décompensation cardiaque.

Calciumantagonisten van het type dihydropyridine (amlodipine, felodipine, lacidipine, nifedipine, nicardipine, nimodipine, nitrendipine): simultane toediening kan de kans op hypotensie vergroten, en een verhoogde kans op een verdere verslechtering van de ventrikelpompfunctie bij patiënten met hartfalen kan niet uitgesloten worden.
Antagonistes calciques du type dihydropyridine (amlodipine, félodipine, lacidipine, nifédipine, nicardipine, nimodipine, nitrendipine): l’utilisation concomitante d’antagonistes calciques peut augmenter le risque d’hypotension, et l’augmentation du risque de détérioration de la fonction ventriculaire chez les patients ayant une insuffisance cardiaque ne peut être exclue.

- Bij verergering van systolisch hartfalen (NYHA-klassen III-IV), ondanks een standaardbehandeling aan de optimale doses, kan toediening van spironolacton in lage dosis worden aanbevolen.
- En cas d’aggravation de l’insuffisance cardiaque systolique (NYHA III-IV) malgré un traitement standard à doses optimales, l’administration d’une faible dose de spironolactone peut être recommandée.

Bij patiënten met een hoog risico van trombo-embolie (leeftijd > 75 jaar, arteriële hypertensie met systolische bloeddruk > 160 mm Hg, hartfalen, kleplijden, linkerventrikeldisfunctie, trombo-embolische antecedenten) is toediening van orale anticoagulantia (met INR tussen 2,0 en 3,0) gerechtvaardigd gezien ze daarbij doeltreffender zijn dan acetylsalicylzuur.
Chez les patients avec un risque thrombo-embolique élevé (âge > 75 ans, hypertension artérielle avec tension systolique > 160 mmHg, insuffisance cardiaque, valvulopathie, dysfonctionnement ventriculaire gauche, antécédents thrombo-emboliques), l’administration d’anticoagulants oraux (avec un INR entre 2,0 et 3,0) se justifie étant donné leur plus grande efficacité par rapport à l’acide acétylsalicylique.