Vertaling van "hadden op meer " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

aandoeningen uit I21-I22 en I24.- gespecificeerd als chronisch of met vermelde duur van meer dan 4 weken (meer dan 28 dagen) vanaf begin
Tout état classé en I21-I22 et I24.- précisé comme chronique ou d'une durée de 4 semaines au moins (plus de 28 jours) depuis le début

Omschrijving: Een depressieve episode, die langdurig kan zijn, optredend in de nasleep van een schizofrene ziekte. Enkele schizofrene symptomen, hetzij 'positieve', hetzij 'negatieve', moeten nog aanwezig zijn, maar zij domineren niet meer het klinische beeld. Deze depressieve toestanden gaan samen met een vergroot risico voor suïcide. Als de patiënt geen enkel schizofreen symptoom meer heeft dient een depressieve episode te worden gediagnosticeerd (F32,-). Als schizofrene symptomen nog floride en opvallend zijn dient de diagnose die van het-van- toepassing-zijnde schizofrene subtype te blijven (F20.0-F20.3).
Définition: Episode dépressif, éventuellement prolongé, survenant au décours d'une maladie schizophrénique. Certains symptômes schizophréniques positifs ou négatifs doivent encore être présents, mais ne dominent plus le tableau clinique. Ce type d'état dépressif s'accompagne d'un risque accru de suicide. Si le patient ne présente plus aucun symptôme schizophrénique, on doit faire un diagnostic d'épisode dépressif (F32.-). Si les symptômes schizophréniques restent florides et au premier plan de la symptomatologie, on doit garder le diagnostic de la forme clinique appropriée de schizophrénie (F20.0-F20.3).

foetus of zuigeling met zwangerschapsduur van 42 voltooide-weken of meer (294 dagen of meer), niet-'heavy- or large-for-dates' | postmaturiteit NNO
Postmaturité SAI

Omschrijving: Deze categorie is bedoeld voor persoonlijkheidsstoornissen die dikwijls problemen veroorzaken, maar niet het specifieke symptomenpatroon laten zien dat de stoornissen kenmerkt die zijn beschreven onder F60.-. Dientengevolge zijn ze vaak lastiger te diagnosticeren dan de stoornissen uit F60.-. | Voorbeelden zijn onder meer | gemengde persoonlijkheidsstoornissen met kenmerken van verscheidene van de stoornissen uit F60.-, maar zonder een op de voorgrond staand symptomencomplex dat een specifiekere diagnose toelaat | Voorbeelden zijn onder meer | storende persoonlijkheidsveranderingen, niet geclassificeerd onder F60.- of F62.- en beschouwd als secundair aan een hoofddiagnose van een tevens bestaande affectieve of angststoornis.
Définition: Cette catégorie concerne des troubles de la personnalité, souvent gênants, mais ne présentant pas les caractéristiques symptomatiques spécifiques de l'un quelconque des troubles décrits en F60.-. De ce fait, le diagnostic de ces troubles soulève souvent des difficultés. Exemples: modifications gênantes de la personnalité, non classables en F60.- ou F62.-, et considérées comme accessoires comparativement à un diagnostic principal de trouble affectif ou anxieux concomitant | troubles mixtes de la personnalité avec présence de caractéristiques appartenant à plusieurs des troubles décrits en F60.-, mais sans prédominance d'un groupe déterminé de symptômes permettant de faire un diagnostic plus spécifique

Omschrijving: Het essentiële kenmerk bestaat uit recidiverende aanvallen van hevige angst (paniek) die niet beperkt zijn tot bepaalde situaties of omstandigheden en derhalve onvoorspelbaar zijn. Net als bij andere angststoornissen zijn de belangrijkste symptomen onder meer plotseling beginnende hartkloppingen, pijn op de borst, verstikkingsgevoelens, duizeligheid en gevoelens van onwerkelijkheid (depersonalisatie of derealisatie). Dikwijls is er ook een secundaire angst om dood te gaan, zich niet meer in de hand te hebben of gek te worden. Paniekstoornis dient niet als hoofddiagnose te worden opgegeven indien de betrokkene een depressieve stoornis heeft op de tijd dat de aanvallen beginnen, aangezien onder die omstandigheden de paniekaanvallen waarschijnlijk een gevolg zijn van depressiviteit. | Neventerm: | paniekaanval | paniektoestand
Définition: Les caractéristiques essentielles de ce trouble sont des attaques récurrentes d'anxiété sévère (attaques de panique), ne survenant pas exclusivement dans une situation particulière ou dans des circonstances déterminées, et dont la survenue est, de ce fait, imprévisible. Comme dans d'autres troubles anxieux, les symptômes essentiels concernent la survenue brutale de palpitations, de douleurs thoraciques, de sensations d'étouffement, d'étourdissements et de sentiments d'irréalité (dépersonnalisation ou déréalisation). Il existe par ailleurs souvent aussi une peur secondaire de mourir, de perdre le contrôle de soi ou de devenir fou. On ne doit pas faire un diagnostic principal de trouble panique quand le sujet présente un trouble dépressif au moment de la survenue des attaques de panique; les attaques de panique sont, dans ce cas, probablement secondaires à la dépression. | Attaque | Etat | de panique

polyarthritis | ontsteking van meer dan één gewricht
polyarthrite | arthrite affectant plusieurs articulations

inoperabel | niet meer heelkundig te behandelen
inopérable

permanent | één of meer jaren durend
pérenne/pérennant | persistant | permanent

multipara | vrouw die meer dan eens heeft gebaard
multipare | qui a eu plusieurs enfants

chronische rugpijn gedurende meer dan 3 maand
douleur dorsale chronique d'une durée supérieure à trois mois

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

In dezelfde publicatie hadden 26 % van de donoren van boven de 70 tussen 100 en 200 keer bloed gegeven en 4,5 % hadden al meer dan 200 bloeddonaties achter de rug.
D’après cette même publication, 26 % des donneurs de plus de 70 ans avaient offert leur sang entre 100 et 200 fois et 4,5 % comptaient plus de 200 dons antérieurs.

Patiënten met bradycardie hadden ook meer kans om te vallen, een syncope te doen of een pacemaker te krijgen.
Les hospitalisations pour cause de bradycardie, pose de pacemaker et fracture de la hanche étaient plus fréquentes.

Opvallend was dat 43% van de deelnemers een apnee-hypopnee index hadden van meer dan 15 (gemiddeld 32,7 ± 14,4), wat wijst op toch frequent voorkomen van matige tot ernstige apnoe in rusthuizen.
Étonnement, 43% des participants avaient un indice apnée-hypopnée supérieur à 15 (en moyenne 32,7 ± 14,4), ce que indique une survenue assez fréquente d’apnées modérées à sévères dans les maisons de repos.

Een recente Europese epidemiologische studie (Bruffaerts e.a., 2004a) vat de bevindingen in verband met de prevalentie van mentale stoornissen bij volwassenen en ouderen in België als volgt samen: “Meer dan 27 % had ooit in zijn/haar leven een mentale stoornis; één op negen (10, 7 % van de totale bevolking) had een mentale stoornis in het laatste jaar. D.w.z. meer dan twee miljoen Belgen heeft ooit een mentale stoornis doorgemaakt en meer dan 800.000 personen hadden een mentale stoornis in het voorbije jaar.
Une étude épidémiologique européenne récente (Bruffaerts e.a., 2004a) résume de la façon suivante les conclusions concernant la prédominance de troubles mentaux chez les adultes et les personnes âgées en Belgique: « Plus de 27 % ont manifesté un trouble mental au cours de leur vie; une personne sur 9 (10,7% de la population totale) a développé un trouble mental au cours de l’année écoulée, c.-à-d. que plus de deux millions de Belges ont développé un trouble mental au cours de leur vie et plus de 800.000 personnes ont manifesté un trouble mental au cours de l’année écoulée.

3) Alcoholisme bij volwassenen Op dit gebied werden meer evaluaties uitgevoerd dan voor diverse andere verslavingen bij volwassenen. Ze hadden betrekking op de volgende therapeutische aanpakken bij de hulpverlening aan gezinnen: therapie om de aanpassing aan stress te verbeteren (Rychtarik et McGillicuddy, 1998); aanpak van de twaalf stappen van Al-Anon voor het gezin (Miller et al, 1999) of in groepen (Dittrich et Trapold, 1984); psycho-educatie van de niet aan drank verslaafde familieleden (CRAFT) (Miller et al, 1999); eenzijdige familiale aanpak van de niet aan drank verslaafde partner (Thomas et al, 1990); aanpak voor een verandering onder druk (Barber et al, 1996, 1998); koppeltherapieën van het gedragstherapeutische type, gericht op het controleren van het nemen van disulfiram (Azrin, 1976; Azrin et al, 1982; O’Farell et al, 1992, 1993, 1998) of een andere overeenkomst (Fals et al, 2001, 2002); familie- of koppeltherapeutische aanpak van het meer klassieke type (McCrady et al, 1979; Orchen, 1983; Grigg, 1994; Shoham et al, 1998).
3) L’alcoolisme chez l’adulte Les évaluations ont été, ici, plus nombreuses que dans le cas de toxicomanies diverses chez l’adulte et ont porté sur les approches thérapeutiques suivantes, en ce qui concerne l’aide aux familles : thérapie pour améliorer l’adaptation au stress (Rychtarik et McGillicuddy, 1998); approche des 12 étapes d’Al-Anon pour la famille (Miller et al, 1999) ou en groupe (Dittrich et Trapold, 1984); psychoéducation des membres non alcooliques de la famille (CRAFT) (Miller et al, 1999); approche familiale unilatérale pour le conjoint non alcoolique (Thomas et al, 1990); approche pour un changement sous pression (Barber et al, 1996, 1998); thérapies de couple de type comportemental, centrés sur le contrôle de la prise de disulfiram (Azrin, 1976; Azrin et al, 1982; O’Farell et al, 1992, 1993, 1998) ou sous un autre contrat (Fals et al, 2001, 2002); approche familiale ou de couple plus classique (McCrady et al, 1979; Orchen, 1983; Grigg, 1994; Shoham et al, 1998).

In een trial 2 bij patiënten die succesvol gereageerd hadden op risperidon was er een verhoogde kans op het terugkomen van de gedragsproblemen. Dat is een toename van de ‘neuropsychiatric inventory’ score, (een gevalideerde vragenlijst),met meer dan 30% (HR = 1,94; 95% CI 1,09 – 3,45 op 4 maanden; p = 0,004).
Une étude 2 chez des patients ayant bien répondu à la rispéridone, a montré un risque accru de réapparition des problèmes de comportement, ce qui représente une augmentation au score « inventaire neuropsychiatrique », (NPI, questionnaire validé) de plus de 30 % (HR de 1,94 avec IC à 95% de 1,09 à 3,45 sur 4 mois et valeur p = 0,004).

In de studie van Custer (2004), uitgevoerd in een gewestelijk bloedtransfusiecentrum gedurende een jaar, werden meer dan 14 % van de donoren die zich gemeld hadden, geweigerd bij de medische selectie en dit voor een beperkte of verlengde periode.
Dans l’étude de Custer (2004) réalisée dans un centre régional de transfusion sanguine pendant un an, plus de 14 % des donneurs qui se sont présentés ont été refusés lors de la sélection médicale pour une durée limitée ou prolongée.

Op te merken valt dat de onderzoeken bij bloeddonoren geen betrekking hadden op de andere door Khan et al (2007) en meer recent door Vetter et al (2010) en Siegel et al (2012) geïnventariseerde virussen: CMV, parvovirus B19, HEV, HGV, HPV. Het merendeel van de gemelde klinische gevallen werd bij patiënten in een gevorderd stadium van de ziekte waargenomen.
Il convient de noter que les recherches menées chez les donneurs de sang n’incluaient pas les autres virus répertoriés par Khan et al (2007) et plus récemment par Vetter et al (2010) et Siegel et al (2012): à savoir CMV, parvovirus B19, HEV, HGV, HPV. La plupart des cas cliniques relatés ont été observés chez des patients présentant une maladie avancée.

Deze auteurs stelden dat de complicaties en de postoperatieve mortaliteit stijgen bij patiënten die uitsluitend erytrocytenconcentraten van meer dan twee weken oud ontvangen hadden.
Ces auteurs ont divulgué que les complications et la mortalité postopératoires augmentent chez les patients ayant reçu exclusivement des concentrés érythrocytaires entreposés durant plus que deux semaines.

Ze hadden tot doel de practicus bij zijn besluitname te helpen om het voorschrijven van rode bloedcellen en van vers bevroren plasma te rationaliseren en zo de kwaliteit van de transfusie te verbeteren en tot een meer eenvormige praktijk te komen.
rouges et de plasma frais congelé et, de la sorte, améliorer la qualité des transfusions et contribuer à une homogénéisation des pratiques.