Vertaling van "geval het aantal " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

elk geval van zorg bevolen of geleverd door iemand die zich voordoet als arts, verpleegkundige, apotheker of ander erkend zorgverlener
tout cas de soins commandés par ou fournis par quelqu'un qui usurpe l'identité d'un médecin, d'une infirmière, d'un pharmacien ou d'un autre fournisseur de soins de santé autorisé

bevalling in volledig normaal geval | bevalling met weinig of geen assistentie, met of zonder episiotomie
accouchement tout à fait normal cas avec assistance minime ou sans assistance, avec ou sans épisiotomie

Omschrijving: Willekeurige, herhaalde, stereotype, niet-functionele (en vaak ritmische) bewegingen die geen deel uitmaken van een als zodanig onderkende psychiatrische of neurologische toestand. Indien zulke bewegingen optreden als symptomen van een andere stoornis, dient slechts de omvattende stoornis geregistreerd te worden. Als niet zelfverwondende bewegingen komen voor: wiegen met het lichaam, hoofdschudden, haartrekken, haar in elkaar draaien, vingerschuddende maniërismen en handenflappen. Stereotyp wel zelfverwondend gedrag behelst herhaald hoofdbonzen, in het gezicht slaan, in de ogen prikken en bijten in de handen, op de lippen of in andere lichaamsdelen. Alle stereotype bewegingsstoornissen komen het meest frequent voor in combinatie met zwakzinnigheid (indien dit het geval is, dienen beide geregistreerd te worden). Indien in de ogen prikken voorkomt bij een kind met een visuele stoornis, dienen beide gecodeerd te worden: in de ogen prikken onder deze categorie en de visuele gesteldheid onder de code van de desbetreffende somatische stoornis. | Neventerm: | stoornis met stereotypieën/gewoontevorming
Définition: Trouble caractérisé par des mouvements intentionnels, répétitifs, stéréotypés, dépourvus de finalité (et souvent rythmés), non lié à un trouble psychiatrique ou neurologique identifié. Lorsque ces mouvements surviennent dans le cadre d'un autre trouble, seul ce dernier doit être noté. Ces mouvements peuvent ne pas avoir de composante automutilatrice; ils comprennent: un balancement du corps, un balancement de la tête, le fait de s'arracher les cheveux, de se tordre les cheveux, de claquer des doigts et de battre des mains. Les comportements stéréotypés auto-mutilateurs comprennent: le fait de se cogner la tête, de se gifler, de se mettre le doigt dans l'œil, de se mordre les mains, les lèvres ou d'autres parties du corps. L'ensemble de ces mouvements stéréotypés surviennent le plus souvent chez des enfants présentant un retard mental (dans ce cas, les deux diagnostics doivent être notés). Quand le fait de s'enfoncer le doigt dans l'œil survient chez un enfant présentant un déficit visuel, les deux diagnostics doivent être notés: le premier dans cette catégorie et le deuxième à l'aide du code somatique approprié. | Stéréotypies/comportements répétitifs

Omschrijving: In veel gevallen is een ontregeling van de slaap een van de symptomen van een andere stoornis, hetzij psychisch, hetzij lichamelijk. Of een slaapstoornis bij een bepaalde patiënt een op zichzelf staande aandoening is of alleen maar een van de kenmerken van een andere stoornis die elders in dit hoofdstuk of in andere hoofdstukken is geclassificeerd, dient uitgemaakt te worden aan de hand van haar klinische presentatie en verloop en van de therapeutische overwegingen en prioriteiten ten tijde van het consult. Indien de slaapstoornis een van de belangrijkste klachten is en wordt gezien als een op zichzelf staande aandoening, dient over het algemeen deze code te worden gebruikt samen met andere ter zake dienende diagnosen die de psychopathologie en pathofysiologie beschrijven die in een bepaald geval een rol spelen. Deze afdeling omvat slechts die slaapstoornissen waarin emotionele oorzaken gehouden worden voor de primaire factor en die niet het gevolg zijn van aanwijsbare lichamelijke stoornissen die elders zijn geclassificeerd.
Définition: Dans de nombreux cas, une perturbation du sommeil est l'un des symptômes d'un autre trouble mental ou physique. Savoir si, chez un patient donné, un trouble du sommeil est une perturbation indépendante ou simplement l'une des manifestations d'un autre trouble classé, soit dans ce chapitre, soit dans d'autres chapitres, doit être précisé sur la base des éléments cliniques et de l'évolution, aussi bien qu'à partir de considérations et de priorités thérapeutiques au moment de la consultation. En règle générale, ce code doit être utilisé conjointement à d'autres diagnostics pertinents décrivant la psychopathologie et la physiopathologie impliquées dans un cas donné, quand la perturbation du sommeil est une des plaintes prépondérantes et quand elle est ressentie comme une affection en elle-même. Cette catégorie comprend uniquement les troubles du sommeil qui sont imputables à des facteurs émotionnels. Il ne comprend pas les troubles du sommeil imputables à des troubles somatiques identifiables classés ailleurs.

polypeptide | keten van een groot aantal met elkaar verbonden aminozuren
polypeptide | composé formé de plusieurs acides aminés

leukopenie | vermindering van het aantal witte bloedlichaampjes
leucopénie / leucocytopénie | diminution du nombre de globules blancs (sang)

eosinofilie | toename van het aantal eosinofiele cellen in het bloed
éosinophilie | augmentation d'un type de globules blancs

frequentie | aantal keren per tijdseenheid
fréquence | fréquence (du pouls)

agranulocytose | vermindering van het aantal korrelcellen in het bloed
agranulocytose | diminution importante de certains globules blancs

trombocytopenie | verlaagd aantal bloedplaatjes
thrombocytopénie | diminution du nombre de thrombocytes (dans le sang)

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Tabel 3 - Gemiddelde uitkeringsduur per geval (in dagen) en gemiddeld aantal ziektegevallen per 1.000 gerechtigden - Evolutie 2005-2009 Gemiddelde uitkeringsduur per geval - Gemiddeld aantal ziektegevallen 2005 2006 2007 2008 2009 Arbeiders 59,81 139,63 62,23 139,80 64,04 145,42 66,61 148,27 71,20 143,36 Bedienden 67,40 57,73 68,73 58,64 70,50 61,44 72,10 62,72 73,85 63,69 Totaal 61,88 100,64 64,03 101,12 65,84 105,34 68,15 107,16 71,98 104,90
Tableau 3 - Nombre moyen de jours indemnisés par cas et nombre moyen de cas de maladies par 1.000 titulaires - Évolution 2005-2009 Durée d’indemnisation moyenne par cas - Nombre moyen de cas 2005 2006 2007 2008 2009 Ouvriers 59,81 139,63 62,23 139,80 64,04 145,42 66,61 148,27 71,20 143,36 Employés 67,40 57,73 68,73 58,64 70,50 61,44 72,10 62,72 73,85 63,69 Total 61,88 100,64 64,03 101,12 65,84 105,34 68,15 107,16 71,98 104,90

Tabel 3 - Gemiddelde uitkeringsduur per geval (in dagen) en gemiddeld aantal ziektegevallen per 1.000 gerechtigden - Evolutie 2006-2010 Gemiddelde uitkeringsduur per geval - Gemiddeld aantal ziektegevallen 2006 2007 2008 2009 2010 Arbeiders 62,23 137,72 64,04 137,85 66,61 144,61 71,20 147,47 72,14 144,46
Tableau 3 - Nombre moyen de jours indemnisés par cas et nombre moyen de cas de maladies par 1.000 titulaires - Évolution 2006-2010 Durée d’indemnisation moyenne par cas - Nombre moyen de cas 2006 2007 2008 2009 2010 Ouvriers 62,23 137,72 64,04 137,85 66,61 144,61 71,20 147,47 72,14 144,46

Tabel 3 - Gemiddelde uitkeringsduur per geval en gemiddeld aantal ziektegevallen per 1000 gerechtigden Gemiddelde uitkeringsduur per geval - gemiddeld aantal ziektegevallen 2002 2003 2004 2005 2006 Arbeiders 60,65 148,99 60,12 140,01 61,22 136,06 59,81 139,65 62,23 139,50 Bedienden 69,60 56,52 68,98 55,61 69,08 55,75 67,40 57,73 68,73 58,53 Totaal 62,88 105,89 62,42 100,45 63,33 98,16 61,88 100,65 64,03 100,91
Tableau 3 - Durée d’indemnisation moyenne par cas et nombre moyen de cas de maladie par 1000 titulaires Durée d’indemnisation moyenne par cas - Nombre moyen de cas de maladie 2002 2003 2004 2005 2006 Ouvriers 60,65 148,99 60,12 140,01 61,22 136,06 59,81 139,65 62,23 139,50 Employés 69,60 56,52 68,98 55,61 69,08 55,75 67,40 57,73 68,73 58,53 Total 62,88 105,89 62,42 100,45 63,33 98,16 61,88 100,65 64,03 100,91

Tabel 3 - Gemiddelde uitkeringsduur per geval (in dagen) en gemiddeld aantal ziektegevallen per 1000 gerechtigden - Evolutie 2003 - 2007 Gemiddelde uitkeringsduur per geval - Gemiddeld aantal ziektegevallen 2003 2004 2005 2006 2007
Tableau 3 - Durée d’indemnisation moyenne par cas (en jours) et nombre moyen de cas de maladie par 1 000 titulaires - Evolution 2003 - 2007

Tabel 3 - Gemiddelde uitkeringsduur per geval (in dagen) en gemiddeld aantal ziektegevallen per 1.000 gerechtigden - Evolutie 2005-2009 Gemiddelde uitkeringsduur per geval - Gemiddeld aantal ziektegevallen 2005 2006 2007 2008 2009
Tableau 3 - Nombre moyen de jours indemnisés par cas et nombre moyen de cas de maladie par 1.000 titulaires - Évolution 2005-2009

Tabel 3 - Gemiddelde uitkeringsduur per geval (in dagen) en gemiddeld aantal ziektegevallen per 1000 gerechtigden Gemiddelde uitkeringsduur per geval - Gemiddeld aantal ziektegevallen 2003 2004 2005 2006 2007 Arbeiders 60,12 140,01 61,22 136,06 59,81 139,63 62,23 139,80 64,04 145,42 Bedienden 68,98 55,61 69,08 55,75 67,40 57,73 68,73 58,64 70,50 61,44 Totaal 62,42 100,45 63,33 98,16 61,88 100,64 64,03 101,12 65,84 105,34
Tableau 3 - Durée d’indemnisation moyenne par cas (en jours) et nombre moyen de cas de maladie par 1000 titulaires - Evolution 2003-2007 Durée d’indemnisation moyenne par cas - Nombre moyen de cas 2003 2004 2005 2006 2007 Ouvriers 60,12 140,01 61,22 136,06 59,81 139,63 62,23 139,80 64,04 145,42 Employés 68,98 55,61 69,08 55,75 67,40 57,73 68,73 58,64 70,50 61,44 Total 62,42 100,45 63,33 98,16 61,88 100,64 64,03 101,12 65,84 105,34

Men moet in voorkomend geval het aantal uren wettelijke vakantie (waarop de werknemer recht heeft) beperken tot het gemiddelde aantal uren van de werknemer voor vier weken (maximum vier weken vakantie):
Limiter, le cas échéant, le nombre d’heures de vacances légales (auquel le travailleur a droit) au nombre moyen d’heures du travailleur pour quatre semaines (quatre semaines de vacances maximum) :

Indien noodzakelijk dient er advies bij een expert te worden ingewonnen wanneer de lokale prevalentie van resistentie zodanig is dat het nut van het geneesmiddel tegen in ieder geval een aantal infecties twijfelachtig is.
Si nécessaire, on doit demander l'avis d'un expert lorsque la prévalence locale de la résistance est telle que l'utilité du médicament est douteuse, du moins dans certains types d'infections.

Indien uw aantal witte bloedcellen (leukocyten) tot minder dan 2000/mm³ daalt en in geval van trombopenie, d.w.z. als het aantal bloedplaatjes die verantwoordelijk zijn voor de bloedstolling minder dan 50.000/mm³ bedraagt, moet de behandeling onmiddellijk onderbroken worden. De behandeling mag pas worden hernomen zodra uw bloedformule opnieuw normale waarden bereikt heeft (leukocyten > 4000/mm³ en plaatjes > 100.000/mm³).
Le traitement sera interrompu si votre nombre de globules blancs (leucocytes) tombe en dessous de 2000/mm³ et en cas de thrombopénie, c'est-à-dire si vous avez un nombre insuffisant de plaquettes sanguines responsables de la coagulation du sang inférieur à 50 000/mm³; il ne sera repris que lorsque votre sang aura retrouvé des valeurs normales (leucocytes > 4000/mm³ et plaquettes > 100 000/mm³).

In geval van een ontoereikende respons op de behandeling met FEIBA is het aangewezen dat het aantal bloedplaatjes bepaald wordt, omdat een voldoende aantal functioneel intacte bloedplaatjes waarschijnlijk noodzakelijk is voor de werkzaamheid van FEIBA.
Devant une réponse inadéquate du traitement par FEIBA, il est indiqué de procéder à une numération des plaquettes, car il est probable que l’efficacité de FEIBA nécessite un nombre suffisant de plaquettes à fonction intacte.