Traduction de «gelijktijdige behandeling nodig » (Néerlandais → Français) :

Indien een gelijktijdige behandeling nodig is met beide geneesmiddelen, moeten de nier- en hematologische functies vaak worden onderzocht.
Si un traitement simultané avec ces deux médicaments est nécessaire, les fonctions rénale et hématologique doivent être souvent contrôlées.

In gevallen waarbij gelijktijdige toediening van deze geneesmiddelen met atorvastatine nodig is, dienen het nut en het risico van gelijktijdige behandeling zorgvuldig te worden afgewogen.
Dans le cas où l’association de ces médicaments est nécessaire, le bénéfice/risque du traitement concomitant doit être soigneusement évalué.

Zeldzame gevallen van nierfalen waarvoor dialyse nodig is en zeldzame gevallen met dodelijke afloop werden gerapporteerd bij patiënten met een reeds bestaande nierfunctiestoornis of andere risicofactoren zoals gevorderde leeftijd, gelijktijdige nefrotoxische geneesmiddelen, gelijktijdige diuretische behandeling of dehydratie tijdens de post-infusieperiode (zie rubrieken 4.4 en 4.8 Klasse-effecten)
Des cas d’altération de la fonction rénale nécessitant une dialyse et de rares cas ayant eu une issue fatale ont été rapportés chez les patients présentant une altération rénale préexistante ou d’autres facteurs de risques tels que la prise concomitante de médicaments néphrotoxiques, d’un traitement diurétique ou en cas de déshydratation survenant après la perfusion (voir rubriques 4.4 et 4.8 effets de classe)

De behandeling voor de preventie van ulcus pepticum bij patiënten die een continue behandeling met NSAID's nodig hebben, dient beperkt te blijven tot patiënten met een hoog risico (bijv. voorgaande maag-darmbloeding, perforatie of ulcus, hoge leeftijd, gelijktijdig gebruik van medicatie die de kans op bijwerkingen in het bovenste deel van het maag-darmkanaal vergroot [zoals corticosteroïden of anticoagulantia], de aanwezigheid van een ernstige comorbiditeitsfactor of het langdurig gebruik van de maximale aanbevolen dosis NSAID's).
Le traitement préventif des ulcères peptiques à administrer aux patients exigeant un traitement continu par AINS doit être réservé aux sujets à haut risque (p. ex., antécédent de saignements, de perforations ou d’ulcères gastro-intestinaux ; grand âge ; utilisation concomitante de médicaments tels que les corticostéroïdes ou les anticoagulants, dont on sait qu’ils augmentent la probabilité d'effets indésirables dans portion supérieure du système GI ; présence d'un important facteur de comorbidité ; ou utilisation prolongée des posologies maximums recommandées d’AINS).

Hoewel geen causaal verband werd vastgesteld, kan het gevaar voor convulsie- aanvallen verminderd worden door: de behandeling te starten met lage dosissen; de initiële dosis gedurende 2 weken te behouden waarna de dosis zeer geleidelijk kan worden verhoogd; de onderhoudsdosis tot een minimale werkzame dosis te beperken; de gelijktijdige behandeling met geneesmiddelen die de convulsie-drempel verlagen (bijvoorbeeld fenothiazinen) met de nodige voorzorgen toedienen ofwel vermijden; het snel afbouwen van benzodiazepines.
Bien que l’on n’ait pas mis en évidence de relation de cause à effet, il est possible de réduire le risque de crises convulsives en respectant les précautions suivantes : débuter le traitement à faible dose ; maintenir la dose initiale pendant 2 semaines, puis augmenter très progressivement la dose ; limiter la dose d’entretien à la dose minimale efficace ; éviter le traitement concomitant par des médicaments qui abaissent le seuil de convulsions (par exemple les phénothiazines) ou l’administrer avec la prudence requise ; diminuer rapidement la dose de benzodiazépines.

Bij gelijktijdige toediening van rifampicine en repaglinide kan derhalve een aanpassing van de dosis van repaglinide nodig zijn die dient te worden gebaseerd op een nauwkeurige bloedglucosecontrole zowel bij de aanvang van de behandeling met rifampicine (acute remming) als bij volgende toedieningen (combinatie van remming en inductie) als bij stopzetting (inductie alleen) als tot ongeveer twee weken na de stopzetting van de behandeling met rifampicine wanneer het inducerend effect van rifampicine niet meer aanwezig is.
L’administration concomitante de rifampicine et de répaglinide peut par conséquent nécessiter un ajustement de la dose du répaglinide qui doit être basé sur le suivi attentif de la glycémie, non seulement lors de l’initiation du traitement par la rifampicine (forte action inhibitrice), mais également au cours du traitement (action inductrice et inhibitrice combinée) et à l’arrêt du traitement (action inductrice seule), et ce, jusqu’à deux semaines environ après l’arrêt de la rifampicine, lorsque l’action inductrice de la rifampicine a disparu.

Bij gelijktijdige toediening van rifampicine en repaglinide kan daarom een aanpassing van de dosis van repaglinide nodig zijn, die dient te worden gebaseerd op een nauwkeurige bloedglucosecontrole bij de aanvang van de behandeling met rifampicine (acute remming), bij volgende toedieningen (combinatie van remming en inductie), bij stopzetting (inductie alleen) en tot ongeveer twee weken na de stopzetting van de behandeling met rifampicine wanneer het inducerende effect van rifampicine niet meer aanwezig is.
Lorsque le répaglinide a été administré 24 heures après la dernière dose de rifampicine, une réduction de 80 % de l’ASC du répaglinide a été observée (action inductrice seule). L’administration concomitante de rifampicine et de répaglinide peut par conséquent nécessiter un ajustement de la posologie du répaglinide qui doit être basé sur le suivi attentif de la glycémie, non seulement lors de l’initiation du traitement par la rifampicine (forte action inhibitrice), mais également au cours du traitement (action inductrice et inhibitrice combinée) et à l’arrêt du traitement (action inductrice seule), et ce, jusqu’à deux semaines environ après l’arrêt de la rifampicine, lorsque l’action inductrice de la rifampicine a disparu.

Bij patiënten met een eGFR van 45 ml/min/1,73 m 2 tot < 60 ml/min/1,73 m 2 of een CrCl van 45 ml/min tot < 60 ml/min die canagliflozine 100 mg gebruiken, die gelijktijdige behandeling krijgen met een UGT-enzyminductor en die aanvullende bloedglucoseregulatie nodig hebben, dienen andere bloedglucoseverlagende behandelingen te worden overwogen (zie de rubrieken 4.2 en 4.4).
Chez les patient avec un DFGe compris entre 45 mL/min/1,73 m 2 et < 60 mL/min/1,73 m 2 ou une ClCr comprise entre 45 mL/min et < 60 mL/min traités de manière concomittante par canagliflozine 100 mg et par un inducteur d’enzyme UGT, nécessitant un contrôle glycémique renforcé, d’autres thérapies hypoglycémiantes doivent être envisagées (voir rubrique 4.2 et 4.4).