Vertaling van "gegevens na toediening " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

digitalisatie | toediening van geneesmiddelen bij hartziekten
digitalization | administration de digitale (pour ralentir le coeur)

premedicatie | toediening van geneesmiddelen ter voorbereiding van de patiënt
prémédication | traitement préalable à une intervention (médicale ou chirurgicale)

overdosering | toediening van een te grote hoeveelheid
overdose | surdose

doseringsregime | regeling in verband met de toediening van geneesmiddelen
posologie (?) | posologie

Omschrijving: Gedragsstoornissen worden gekenmerkt door een zich herhalend en aanhoudend patroon van dissociaal, agressief of uitdagend gedrag. Zulk gedrag dient wel een belangrijke schending te zijn van wat voor de leeftijd nog maatschappelijk toelaatbaar wordt geacht; het dient dus ernstiger te zijn dan gewoon kattenkwaad bij kinderen of opstandigheid bij jeugdigen en dient duurzaam te zijn (zes maanden of langer). Kenmerken van een gedragsstoornis kunnen ook symptomatisch zijn voor andere psychiatrische toestanden, in welke gevallen aan de onderliggende diagnose de voorkeur gegeven dient te worden. | Voorbeelden van gedrag waarop de diagnose is gebaseerd zijn een buitensporige mate van vechten en intimideren; wreedheid tegenover andere mensen of dieren; ernstige vernielzucht; brandstichting; stelen; veelvuldig liegen; spijbelen van school en weglopen van huis; ongewoon frequente en heftige woedeaanvallen en ongehoorzaamheid. Elk van deze gedragingen, indien in opvallende mate aanwezig, is voldoende voor de diagnose, maar geïsoleerde dissociale daden zijn dat niet.
Définition: Troubles caractérisés par un ensemble de conduites dyssociales, agressives ou provocatrices, répétitives et persistantes, dans lesquelles sont bafouées les règles sociales correspondant à l'âge de l'enfant. Ces troubles dépassent ainsi largement le cadre des mauvaises blagues ou mauvais tours des enfants et les attitudes habituelles de rébellion de l'adolescent. Ils impliquent, par ailleurs, la notion d'un mode de fonctionnement persistant (pendant au moins six mois). Les caractéristiques d'un trouble des conduites peuvent être symptomatiques d'une autre affection psychiatrique; dans cette éventualité, ce dernier diagnostic doit être codé. Le diagnostic repose sur la présence de conduites du type suivant: manifestations excessives de bagarres et de tyrannie, cruauté envers des personnes ou des animaux, destruction des biens d'autrui, conduites incendiaires, vols, mensonges répétés, école buissonnière et fugues, crises de colère et désobéissance anormalement fréquentes et graves. La présence de manifestations nettes de l'un des groupes de conduites précédents est suffisante pour le diagnostic, alors que la survenue d'actes dyssociaux isolés ne l'est pas.

besmetter gegeven aan patiënt
contaminant donné à un patient

standaardset voor intraveneuze toediening
nécessaire d’administration intraveineuse standard

medicatie niet beschikbaar voor toediening
médicament non disponible pour administration

behandelkamer voor toediening van gevaarlijke aerosol
chambre de traitement à aérosol dangereux

set voor toediening van cardioplegische oplossing
kit d’administration de solution cardioplégique

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Nier-en leverinsufficiëntie Er zijn geen gegevens over toediening van LITAK aan patiënten met nier- of leverinsufficiëntie.
Insuffisance rénale et hépatique Aucune donnée n'est disponible sur l'utilisation de LITAK chez les patients insuffisants rénaux ou hépatiques.

Deze preparaten worden in principe subcutaan toegediend en ze mogen niet intraveneus worden gegeven; intramusculaire toediening gebeurt uitzonderlijk.
Ces préparations sont en principe administrées par voie sous-cutanée et elles ne peuvent pas être administrées par voie intraveineuse et l'administration par voie intramusculaire ne se fait qu'exceptionnellement.

Figuur 1. Waargenomen gemiddelde serumcortisolconcentratie versus kloktijd na enkelvoudige en meervoudige toediening bij patiënten met primaire bijnierschorsinsufficiëntie (n=62) na orale toediening van eenmaal daags gegeven Plenadren en driemaal daags gegeven hydrocortison.
Figure 1. Concentration sérique moyenne observée du cortisol en fonction du temps suite à une administration orale en une prise (Plenadren) et plusieurs prises quotidiennes (hydrocortisone trois fois par jour) chez des patients atteints d'insuffisance surrénale primitive (n=62)

Er wordt nu duidelijk de voorkeur gegeven aan de intramusculaire toediening van epinefrine boven de subcutane toediening, gezien de betere resorptie in geval van hypotensie; anderzijds zijn met intramusculaire toediening de ongewenste effecten zeldzaam vergeleken met intraveneuze toediening.
En ce qui concerne l' administration d' épinéphrine, la préférence est actuellement clairement accordée à la voie intramusculaire par rapport à la voie sous-cutanée en raison de la meilleure résorption en cas d' hypotension; par ailleurs, les effets indésirables de l' injection intramusculaire sont rares par rapport à ceux de l' injection intraveineuse.

Hoewel er weinig gegevens bestaan over interacties van cafeïne met andere werkzame bestanddelen bij prematuren, zijn er misschien lagere doses cafeïnecitraat nodig als gevolg van gelijktijdige toediening van werkzame bestanddelen waarvan is gerapporteerd dat ze de cafeïne-eliminatie bij volwassenen verminderen (bijvoorbeeld cimetidine en ketoconazol). Ook zijn er misschien hogere doses cafeïnecitraat nodig als gevolg van gelijktijdige toediening van werkzame bestanddelen die de cafeïne-eliminatie vergroten (bijvoorbeeld fenobarbital en fenytoïne).
Bien qu’il n’existe que peu de données sur les interactions de la caféine avec d’autres substances actives chez les prématurés, des doses de citrate de caféine plus faibles peuvent s’avérer nécessaires en cas d’administration concomitante de substances actives connues pour diminuer l’élimination de la caféine chez l’ adulte (par ex. cimétidine et kétoconazole) ; des doses de citrate de caféine plus élevées peuvent être nécessaires en cas d’administration concomitante de substances actives augmentant l’élimination de la caféine (par ex. phénobarbital et phénytoïne).

Volgens de auteur van het editoriaal bij deze studie blijft het risico van voorkamerfibrillatie door bisfosfonaten, althans bij orale toediening, gering, en weegt het mogelijke risico niet op tegen het nut van deze geneesmiddelen in de preventie van osteoporotische fracturen; de gegevens over voorkamerfibrillatie bij intraveneuze toediening nopen tot voorzichtigheid en dienen verder te worden onderzocht.
D’après l’auteur d’un éditorial se rapportant à cette étude, le risque de fibrillation auriculaire dû aux diphosphonates, du moins en cas d’administration par voie orale, reste faible, et ce risque potentiel ne contrebalance pas l’intérêt de ces médicaments dans la prévention des fractures ostéoporotiques; les données concernant le risque de fibrillation auriculaire en cas d’administration intraveineuse incitent à la prudence et nécessitent des études supplémentaires.

[N.v.d.r.: observationele gegevens suggereren dat intermitterende toediening van spironolacton in de luteale fase van de cyclus eveneens doeltreffend zou zijn.] Er zijn maar zeer weinig gegevens over het effect van andere diuretica, b.v. chloortalidon, bij het premenstrueel syndroom.
[N.d.l.r. : des données d’observation suggèrent que l’administration intermittente de spironolactone pendant la phase luthéale du cycle serait également efficace.] On ne dispose que de données très limitées quant à l’effet d’autres diurétiques, par ex. la chlortalidone, dans le syndrome prémenstruel.

[N.v.d.r.: observationele gegevens suggereren dat intermitterende toediening van spironolacton in de luteale fase van de cyclus eveneens doeltreffend zou zijn.] Er zijn maar zeer weinig gegevens over het effect van andere diuretica, b.v. chloortalidon, bij het premenstrueel syndroom.
[N.d.l.r.: des données d’observation suggèrent que l’administration intermittente de spironolactone pendant la phase luthéale du cycle serait également efficace.] On ne dispose que de données très limitées quant à l’effet d’autres diurétiques, par ex. la chlortalidone, dans le syndrome prémenstruel.

In dit artikel wordt aandacht besteed aan recente gegevens over geneesmiddelen bij postmenopauzale osteoporose: mogelijke toename door calciumsupplementen van het cardiovasculaire risico, de registratie van een specialiteit op basis van zoledroninezuur voor intraveneuze toediening eenmaal per jaar, en het mogelijke risico van voorkamerfibrillatie door bisfosfonaten.
Cet article attire l’attention sur des données récentes à propos de médicaments utilisés dans l’ostéoporose postménopausique: augmentation possible du risque cardio-vasculaire avec des suppléments en calcium, l’enregistrement d’une spécialité à base d’acide zolédronique pour administration intraveineuse une fois par an, et le risque possible de fibrillation auriculaire associé aux diphosphonates.

Met oestrogeenpreparaten voor transdermale toediening zijn de gegevens tegenstrijdig: sommige studies tonen een verhoogd risico van veneuze tromboembolie, terwijl in een recent patiënt-controle onderzoek (de ESTHER-studie) geen verhoogd risico werd gevonden.
Les données concernant les préparations d’estrogènes à usage transdermique sont contradictoires: certaines études montrent un risque accru de thromboembolie veineuse, tandis que dans une étude cas-témoins récente (l’étude ESTHER), aucune augmentation du risque n’a été observée.