Traduction de «frequentie van ptld werd gezien » (Néerlandais → Français) :

Een onacceptabel hoge frequentie van PTLD werd gezien in een pediatrische klinische transplantatiestudie wanneer een volledige dosis Rapamune werd toegediend aan kinderen en adolescenten als toevoeging op een volledige dosis calcineurineremmers met basiliximab en corticosteroïden (zie rubriek 4.8).
Une fréquence élevée inacceptable de PTLD a été mise en évidence lors d’une étude clinique en transplantation pédiatrique survenant suite à l’administration aux enfants et adolescents d’une dose complète de Rapamune associée à une dose complète d’inhibiteurs de la calcineurine, du basiliximab et des corticostéroïdes (voir rubrique 4.8).

Bijwerkingen zijn aan de van toepassing zijnde frequentiegroep (Zeer vaak of Vaak) toegevoegd in overeenstemming met de hoogste incidentie die in een van de belangrijkste klinische studies werd gezien en zijn alleen toegevoegd als ze gezien werden naast de bijwerkingen die gezien werden bij Xeloda monotherapie of die met een hogere frequentie voorkwamen in vergelijking tot Xeloda monotherapie (zie Tabel 4).
Les effets indésirables sont classés par groupe de fréquence (Très fréquent ou Fréquent) selon l’incidence la plus élevée retrouvée dans chacune des principales études cliniques et ont été classés seulement s’il s’agit d’autres effets indésirables que ceux observés avec Xeloda en monothérapie ou dans un groupe de fréquence supérieure comparée à Xeloda en monothérapie (voir tableau 4).

Andere bijwerkingen (de frequentie van optreden is onbekend): Overgevoeligheidsreacties (o.a. huiduitslag) Abnormale spierbewegingen of -stijfheid Vermindering van de bloedplaatjes met toegenomen risico voor bloedingen en blauwe plekken Bloedneus, maagdarmbloedingen Ernstige allergische reactie met ademhalingsproblemen en duizeligheid Verhoogd volume van urine Hypokaliëmie: te weinig kalium in het bloed wat aanleiding kan geven tot spierzwakte Spiersamentrekkingen Akathisie: onwillekeurige bewegingen Kleine onderhuidse bloedingen en bloedinge van de slijmvliezen (ecchymosis) Paniekaanvallen Rusteloosheid Knarsetanden Gezichtsstoornis Lage bloeddruk bij het rechtstaan Potse zwelling van de huid of de slijmvliezen Pijnlijke erectie Abnormale metingen van de leverfunctie Zelfmoordgedachten en zelfmoordgedrag, zie ook rubriek “Wanneer moet u extra voorzichtig zijn met dit middel?” Melkproductie bij mannen en vrouwen die geen borstvoeding geven Onregelmatige menstruatie Veranderingen in het hartritme, gemeten op een electrocardiogram (QT-verlenging) Een verhoogd risico op botbreuken werd gezien bij patiënten die dit type geneesmiddelen inneemt.
Fréquence indéterminée (ne peut être estimée sur la base des données disponibles) Réactions allergiques dont éruption cutanée Mouvements involontaires des muscles ou raideur musculaire Diminution du nombre de plaquettes dans le sang (risque de saignement et d’apparition de bleus) Saignement du nez, saignements gastro-intestinaux Réaction allergique grave avec trouble de la respiration et vertige Augmentation du taux d’excrétion urinaire Hypokaliémie : diminution de la concentration de potassium dans le sang avec faiblesse des muscles Contractions musculaires Acathisie : mouvements involontaires Saignement sous-cutanés mineurs et saignement des muqueuses (ecchymosis) Attaques de panique Agitation Grincement de dents Troubles de la vision Chute de la tension artérielle lors du passage à la position debout Gonflement soudain de la peau et des muqueuses Erections douloureuses Perturbation des tests hépatiques Pensées suicidaires et comportements suicidaires, voir rubrique «Avertissements et précautions» Ecoulement de lait chez l’homme et la femme non allaitante

In een placebo-gecontroleerde, dubbelblinde studie werd bij de patiënten behandeld met loperamide een vermindering van de intensiteit van de pijn en van de frequentie van defecatie, en een verbeterde consistentie van de feces gezien; bij deze patiënten werd wel een toename in de abdominale pijn ‘s nachts gerapporteerd.
Dans une étude en double aveugle, contrôlée par placebo, une diminution de l’intensité de la douleur et de la fréquence des défécations ainsi qu’une amélioration de la consistance des selles ont été observées chez les patients traités par le lopéramide. Une augmentation des douleurs abdominales nocturnes a toutefois été rapportée chez ces patients.

Abnormale laboratoriumtesten Hematologie Bij CML werd cytopenie, met name neutropenie en trombocytopenie, consequent gezien in alle studies met de suggestie van een hogere frequentie bij hoge doses ≥750 mg (fase I-studie).
Anomalies biologiques : Paramètres hématologiques Dans les LMC, des cytopénies, en particulier des neutropénies et des thrombopénies, ont été régulièrement rapportées dans toutes les études cliniques avec une fréquence plus élevée aux fortes doses � 750 mg (étude de phase I).

Bij een capecitabine dosering van 1000 mg/m 2 tweemaal daags op dag 1 t/m dag 14 elke 3 weken, werd een frequentie van 22% tot 30% HFS van alle graden gezien bij capecitabine combinatietherapie.
Lors de l’administration de 1000 mg/m 2 de capécitabine deux fois par jour pendant 14 jours toutes les 3 semaines, une fréquence de 22 à 30 % de syndrome main-pied de tous grades a été

Overeenkomstig werd, omdat anemie, granulocytopenie, anafylactische reactie, geelzucht, Stevens- Johnsonsyndroom/toxische epidermale necrolyse (kunnen dodelijk zijn), angio-oedeem en verhoogde bloeddruk niet gezien zijn tijdens de onderhoudsbehandeling met Viramune tabletten met verlengde afgifte in studie 1100.1486, de frequentie-indeling geschat aan de hand van een statistische berekening gebaseerd op het totaal aantal patiënten blootgesteld aan nevirapine met verlengde afgifte tijdens de onderhoudsfase van de gerandomiseerde gecontroleerde klinische studie 1100.1486 (n = 505).
De même, puisque l’anémie, la granulocytopénie, la réaction anaphylactique, l’ictère, le syndrome de Stevens-Johnson/syndrome de Lyell (pouvant être fatal), l’angioedème et l’augmentation de la pression artérielle survenus pendant la période d’entretien avec Viramune à libération prolongée n’ont pas été observés dans l’étude 1100.1486, la catégorie de fréquence a été estimée par un calcul statistique basé sur le nombre total de patients exposés à la névirapine à libération prolongée au cours de la phase d’entretien dans l’étude clinique randomisée, contrôlée 1100.1486 (n = 505).

In de klinische studies die zijn uitgevoerd met lumiracoxib werd met doses gaande van 100 tot 400 mg per dag, een dosisafhankelijk risico van levertoxiciteit gezien (vooral stijging van de leverenzymen, zeldzamer hepatitis); in de huidige Belgische bijsluiter van Prexigem® wordt hepatitis vermeld als “zeldzaam” ongewenst effect (“zeldzaam” wordt gedefinieerd als een frequentie tussen 1 op 1.000 en 1 op 10.000 behandelde patiënten).
Dans les études cliniques effectuées avec le lumiracoxib, un risque dose-dépendant de toxicité hépatique a été constaté avec des doses allant de 100 à 400 mg par jour (surtout augmentation des enzymes hépatiques, plus rarement hépatite); la notice belge actuelle du Prexigem® mentionne l’hépatite comme effet indésirable “rare” (“rare” se définit par une fréquence entre 1 sur 1.000 et 1 sur 10.000 patients traités).

In de klinische studies die zijn uitgevoerd met lumiracoxib werd met doses gaande van 100 tot 400 mg per dag, een dosis-afhankelijk risico van levertoxiciteit gezien (vooral stijging van de leverenzymen, zeldzamer hepatitis); in de huidige Belgische bijsluiter van Prexigem® wordt hepatitis vermeld als 'zeldzaam' ongewenst effect ('zeldzaam' wordt gedefinieerd als een frequentie tussen 1 op 1.000 en 1 op 10.000 behandelde patiënten).
Dans les études cliniques effectuées avec le lumiracoxib, un risque dose-dépendant de toxicité hépatique a été constaté avec des doses allant de 100 à 400 mg par jour (surtout augmentation des enzymes hépatiques, plus rarement hépatite); la notice belge actuelle du Prexigem® mentionne l’hépatite comme effet indésirable 'rare' ('rare' se définit par une fréquence entre 1 sur 1.000 et 1 sur 10.000 patients traités).

Bijwerkingen gezien als mogelijk of waarschijnlijk geneesmiddel gerelateerd in een fase III klinisch onderzoek bij de ziekte van Paget waarbij risedronaat werd vergeleken met etidronaat (61 patiënten in elke groep), (frequentie groter bij risedronaat dan bij etidronaat): artralgie (9,8% vs 8,2%), amblyopie, apnoe, bronchitis, colitis, laesie van de cornea, krampen in de benen, duizeligheid, droge ogen, griepachtige toestand, hypocalcemia, myasthenie, neoplasma, nycturie, perifeer oedeem, botpijn, pijn in de borstkas, uitslag, sinusitis, tinnitus en gewichtsverlies (allemaal 1,6% vs 0,0%).
Dans les études cliniques de Phase III sur la maladie de Paget comparant le risédronate versus l’étidronate (61 patients dans chaque groupe), les événements indésirables suivant, considérés comme possiblement ou probablement liés au médicament par les investigateurs, ont été rapportés (incidence plus élevé dans le groupe risédronate que dans le groupe étidronate) : arthralgie (9,8 % vs 8,2 %) ; amblyopie, apnée, bronchite, colite, lésion de la cornée, crampes des jambes, vertiges, yeux secs, syndrome grippal, hypocalcémie, myasthénie, néoplasme, nycturie, œdème périphérique, douleurs osseuses, douleurs thoraciques, rash, sinusite, acouphène, et perte de poids (1,6 % vs 0,0 % pour tous ces événements).