Traduction de «farmacologische interacties gelijktijdige behandeling » (Néerlandais → Français) :

Farmacologische interacties Gelijktijdige behandeling met andere geneesmiddelen die anticholinerge eigenschappen hebben, kan resulteren in meer uitgesproken therapeutische effecten en bijwerkingen.
traitement par Vesicare, avant d’entreprendre un autre traitement anticholinergique.

Het gelijktijdig gebruik van Simponi met deze biologische geneesmiddelen wordt niet aanbevolen vanwege het mogelijk verhoogde risico op infectie en andere potentiële farmacologische interacties.
L’administration concomitante de Simponi avec ces biothérapies n’est pas recommandée en raison de l’augmentation possible du risque d’infections, et d’autres interactions pharmacologiques potentielles.

Gelijktijdige toediening van adalimumab met andere biologische DMARD’s (bijv. anakinra en abatacept) of andere TNF-antagonisten wordt niet aanbevolen vanwege een mogelijk toegenomen risico van infecties, waaronder ernstige infecties en andere potentiële farmacologische interacties (zie rubriek 4.5).
L’administration concomitante d’adalimumab avec d’autres traitements de fond biologiques (par exemple anakinra et abatacept) ou avec d’autres anti-TNF n’est pas recommandée en raison de l’augmentation possible du risque d’infections, y compris d’infections graves, et d’autres interactions pharmacologiques potentielles (voir rubrique 4.5).

Farmacologische interacties Bij gelijktijdige toediening van fesoterodine met andere antimuscarinica en geneesmiddelen met anticholinerge eigenschappen (bijv. amantadine, tricyclische antidepressiva, bepaalde neuroleptica) is voorzichtigheid geboden, omdat dit kan leiden tot meer uitgesproken therapeutische effecten en bijwerkingen (bijv. obstipatie, droge mond, slaperigheid, urineretentie). Fesoterodine kan het effect verminderen van geneesmiddelen die de motiliteit van het maagdarmkanaal stimuleren, zoals metoclopramide.
Interactions pharmacologiques La prudence est de rigueur en cas d’administration concomitante de fésotérodine avec d’autres antimuscariniques ou avec des médicaments aux propriétés anticholinergiques (par ex., amantadine, antidépresseurs tricycliques, certains neuroleptiques) car elle peut aboutir à une amplification des effets thérapeutiques et des effets indésirables (par ex. constipation, sécheresse buccale, somnolence, rétention urinaire).

Het gelijktijdige gebruik van infliximab met deze biologische geneesmiddelen wordt niet aanbevolen vanwege het mogelijk verhoogde risico op infectie en andere potentiële farmacologische interacties.
L’administration concomitante d’infliximab avec ces biothérapies n’est pas recommandée en raison de l’augmentation possible du risque d’infections, et d’autres interactions pharmacologiques potentielles.

4.5 Interacties met andere geneesmiddelen en andere vormen van interactie Beenmergsuppressie als gevolg van carboplatine behandeling kan worden versterkt door gelijktijdige of eerdere behandeling met andere myelotoxische middelen.
4.5 Interactions avec d'autres médicaments et autres formes d'interactions L’administration concomitante ou préalable d’autres médicaments myélotoxiques renforce la myélosuppression associée au traitement par carboplatine.

Verminderde leverfunctie: Men dient een lagere of intermitterende dosis (bijv. om de andere dag 20 mg) te overwegen bij patiënten met leverfunctiestoornissen (zie rubriek 5.2 “Farmacokinetische gegevens”) of bij patiënten onder een gelijktijdige behandeling dewelke het risico om interactie met fluoxetine uit te lokken, met zich meebrengt (zie rubriek 4.5 “Interacties met andere geneesmiddelen en andere vormen van interactie“).
Fonction hépatique diminuée : Il faut envisager une dose plus faible ou intermittente (par exemple de 20 mg un jour sur deux) chez les patients présentant un trouble de la fonction hépatique (voir rubrique 5.2 « Données pharmacocinétiques ») ou chez les patients suivant simultanément un traitement qui pourrait déclencher un risque d’interaction avec la fluoxétine (voir rubrique 4.5 « Interactions avec d’autres médicaments et autres formes d’interactions »).

Zonder de voor deze soort pathologie vaak noodzakelijke farmacologische behandeling te verwaarlozen, volgt de psychotherapeutische opname, waarvan de onbetwistbare positieve effecten door verscheidene onderzoeken werden aangetoond, hetzelfde begeleidingsperspectief als het zonet beschrevene, namelijk het ondersteunden van de patiënt bij het uitwerken van unieke oplossingen waardoor sociale interacties kunnen worden hervat en de subjectieve werkelijkheid opnieuw kan worden opgebouwd (Czermak, 1986 ; Fondation du Champ freudien, 1988 ; Racamier, 1992 ; Laznik, 1995 ; Hochmann, 1997 ; Jolibois & Strélisky, 1997 ; Deffieux & De Wanbrechies-La Sagna, 1999 ; Sauvagnat, 2003 ; Miller, 2004).
Sans négliger le traitement pharmacologie souvent nécessaire dans ce type de pathologie, la prise en charge psychothérapeutique, dont de nombreuses études ont montré les effets positifs indéniables, suit la même perspective d’accompagnement que celle que nous venons de décrire, à savoir de soutenir le sujet dans l’élaboration de solutions singulières qui permettent de renouer avec le lien social et de reconstruire sa réalité subjective (Czermak, 1986 ; Fondation du Champ freudien, 1988 ; Racamier, 1992 ; Laznik, 1995 ; Hochmann, 1997 ; Jolibois & Strélisky, 1997 ; Deffieux & De Wanbrechies-La Sagna, 1999 ; Sauvagnat, 2003 ; Miller, 2004).

Interacties zijn mogelijk: risico van serotoninesyndroom bij gelijktijdige inname van andere stoffen met serotoninerge werking (b.v. SSRI’s, triptanen, dextromethorfan); stijging van de plasmaconcentraties bij gelijktijdige behandeling met CYP3A4-inhibitoren
Des interactions sont possibles: risque de syndrome sérotoninergique en cas de prise concomitante d’autres substances à action sérotoninergique (par ex. ISRS,

De dosis dient gereduceerd te worden tot 150 mg per dag bij patiënten ouder dan 75 jaar, bij matige nierinsufficiëntie of bij gelijktijdige behandeling met amiodaron (omwille van een interactie ter hoogte van P-glycoproteïne).
La posologie doit être réduite à 150 mg par jour chez les patients âgés de plus de 75 ans, en cas d’insuffisance rénale modérée ou de traitement concomitant par l’amiodarone (en raison d’une interaction au niveau de la glycoprotéine P).