Vertaling van "eventuele medische verzorging ten laste laten nemen " (Nederlands → Frans) :

Hiermee kan u eventuele medische verzorging ten laste laten nemen tijdens een verblijf in een ander land van de EU*, in Liechtenstein, IJsland, Noorwegen of Zwitserland, net als elke inwoner van dit land.
Elle vous permet d’obtenir une prise en charge de vos soins nécessaires lors d’un séjour dans un autre pays de l’UE*, au Liechtenstein, en Islande, Norvège ou Suisse, comme tout ressortissant de ce pays.

> De werknemer brengt zijn officiële woonplaats over naar het werkland: De gedetacheerde moet zijn medische kosten in het werkland laten terugbetalen of ten laste laten nemen door het buitenlandse ziekenfonds.
> Le travailleur transfère son domicile officiel dans le pays de travail : Le travailleur détaché doit se faire rembourser ses frais médicaux dans le pays de travail ou les faire prendre en charge par la mutualité étrangère.

> De werknemer brengt zijn officiële woonplaats over naar België: De gedetacheerde moet zijn medische kosten in België laten terugbetalen of ten laste laten nemen door het Belgische ziekenfonds.
> Le travailleur transfère son domicile officiel en Belgique : Le travailleur détaché doit se faire rembourser ses frais médicaux en Belgique ou les faire prendre en charge par la mutualité belge.

De regeling van het afgeleid gemeenschapsrecht die voortvloeit uit artikel 22 van Verordening nr. 1408/71 die, zoals reeds gezegd, een positieve verplichting inhoudt voor het orgaan van de bevoegde lidstaat om, onder de voorwaarden die zij bepaalt, de medische verzorging die een aangeslotene heeft gekregen buiten deze lidstaat ten laste te nemen, is geleidelijk aan aangevuld met een regeling van jurisprudentiële aard die is opgebouwd op basis van de artikelen 28 en 30 EG (vrij verkeer van goederen) en van de artikelen 49 et 50 EG (vrij verrichten van diensten).
Le régime de droit communautaire dérivé découlant de l’article 22 du règlement n° 1408/71, qui, je le rappelle, comporte une obligation positive, pour l’institution de l’État membre compétent, de prendre en charge, aux conditions qu’il détermine, les soins médicaux reçus par un affilié en dehors dudit État membre, a été progressivement complété par un régime de nature jurisprudentiel, construit au départ des articles 28 et 30 CE (libre circulation des marchandises) et des articles 49 et 50 CE (libre prestation des services).