Traduction de «epilepsieaanvallen met meer » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

aandoeningen uit I21-I22 en I24.- gespecificeerd als chronisch of met vermelde duur van meer dan 4 weken (meer dan 28 dagen) vanaf begin
Tout état classé en I21-I22 et I24.- précisé comme chronique ou d'une durée de 4 semaines au moins (plus de 28 jours) depuis le début

Omschrijving: Een depressieve episode, die langdurig kan zijn, optredend in de nasleep van een schizofrene ziekte. Enkele schizofrene symptomen, hetzij 'positieve', hetzij 'negatieve', moeten nog aanwezig zijn, maar zij domineren niet meer het klinische beeld. Deze depressieve toestanden gaan samen met een vergroot risico voor suïcide. Als de patiënt geen enkel schizofreen symptoom meer heeft dient een depressieve episode te worden gediagnosticeerd (F32,-). Als schizofrene symptomen nog floride en opvallend zijn dient de diagnose die van het-van- toepassing-zijnde schizofrene subtype te blijven (F20.0-F20.3).
Définition: Episode dépressif, éventuellement prolongé, survenant au décours d'une maladie schizophrénique. Certains symptômes schizophréniques positifs ou négatifs doivent encore être présents, mais ne dominent plus le tableau clinique. Ce type d'état dépressif s'accompagne d'un risque accru de suicide. Si le patient ne présente plus aucun symptôme schizophrénique, on doit faire un diagnostic d'épisode dépressif (F32.-). Si les symptômes schizophréniques restent florides et au premier plan de la symptomatologie, on doit garder le diagnostic de la forme clinique appropriée de schizophrénie (F20.0-F20.3).

foetus of zuigeling met zwangerschapsduur van 42 voltooide-weken of meer (294 dagen of meer), niet-'heavy- or large-for-dates' | postmaturiteit NNO
Postmaturité SAI

Omschrijving: Deze categorie is bedoeld voor persoonlijkheidsstoornissen die dikwijls problemen veroorzaken, maar niet het specifieke symptomenpatroon laten zien dat de stoornissen kenmerkt die zijn beschreven onder F60.-. Dientengevolge zijn ze vaak lastiger te diagnosticeren dan de stoornissen uit F60.-. | Voorbeelden zijn onder meer | gemengde persoonlijkheidsstoornissen met kenmerken van verscheidene van de stoornissen uit F60.-, maar zonder een op de voorgrond staand symptomencomplex dat een specifiekere diagnose toelaat | Voorbeelden zijn onder meer | storende persoonlijkheidsveranderingen, niet geclassificeerd onder F60.- of F62.- en beschouwd als secundair aan een hoofddiagnose van een tevens bestaande affectieve of angststoornis.
Définition: Cette catégorie concerne des troubles de la personnalité, souvent gênants, mais ne présentant pas les caractéristiques symptomatiques spécifiques de l'un quelconque des troubles décrits en F60.-. De ce fait, le diagnostic de ces troubles soulève souvent des difficultés. Exemples: modifications gênantes de la personnalité, non classables en F60.- ou F62.-, et considérées comme accessoires comparativement à un diagnostic principal de trouble affectif ou anxieux concomitant | troubles mixtes de la personnalité avec présence de caractéristiques appartenant à plusieurs des troubles décrits en F60.-, mais sans prédominance d'un groupe déterminé de symptômes permettant de faire un diagnostic plus spécifique

Omschrijving: Het essentiële kenmerk bestaat uit recidiverende aanvallen van hevige angst (paniek) die niet beperkt zijn tot bepaalde situaties of omstandigheden en derhalve onvoorspelbaar zijn. Net als bij andere angststoornissen zijn de belangrijkste symptomen onder meer plotseling beginnende hartkloppingen, pijn op de borst, verstikkingsgevoelens, duizeligheid en gevoelens van onwerkelijkheid (depersonalisatie of derealisatie). Dikwijls is er ook een secundaire angst om dood te gaan, zich niet meer in de hand te hebben of gek te worden. Paniekstoornis dient niet als hoofddiagnose te worden opgegeven indien de betrokkene een depressieve stoornis heeft op de tijd dat de aanvallen beginnen, aangezien onder die omstandigheden de paniekaanvallen waarschijnlijk een gevolg zijn van depressiviteit. | Neventerm: | paniekaanval | paniektoestand
Définition: Les caractéristiques essentielles de ce trouble sont des attaques récurrentes d'anxiété sévère (attaques de panique), ne survenant pas exclusivement dans une situation particulière ou dans des circonstances déterminées, et dont la survenue est, de ce fait, imprévisible. Comme dans d'autres troubles anxieux, les symptômes essentiels concernent la survenue brutale de palpitations, de douleurs thoraciques, de sensations d'étouffement, d'étourdissements et de sentiments d'irréalité (dépersonnalisation ou déréalisation). Il existe par ailleurs souvent aussi une peur secondaire de mourir, de perdre le contrôle de soi ou de devenir fou. On ne doit pas faire un diagnostic principal de trouble panique quand le sujet présente un trouble dépressif au moment de la survenue des attaques de panique; les attaques de panique sont, dans ce cas, probablement secondaires à la dépression. | Attaque | Etat | de panique

multipara | vrouw die meer dan eens heeft gebaard
multipare | qui a eu plusieurs enfants

inoperabel | niet meer heelkundig te behandelen
inopérable

permanent | één of meer jaren durend
pérenne/pérennant | persistant | permanent

polyarthritis | ontsteking van meer dan één gewricht
polyarthrite | arthrite affectant plusieurs articulations

chronische rugpijn gedurende meer dan 3 maand
douleur dorsale chronique d'une durée supérieure à trois mois

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Een stijging van de frequentie van epilepsieaanvallen met meer dan 25% werd gemeld bij 14% van de volwassenen en pediatrische patiënten (4 tot 16 jaar) met aanvallen van partiële epilepsie die met levetiracetam werden behandeld, versus respectievelijk 26% en 21% van de volwassenen en de pediatrische patiënten die met de placebo werden behandeld.
Une augmentation de plus de 25 % de la fréquence des crises a été rapportée chez 14 % des patients adultes et pédiatriques (âgés de 4 à 16 ans) présentant des crises partielles traités par lévétiracétam, contre respectivement 26 % des patients adultes et 21 % des patients pédiatriques traités par placebo.

Met dagdoseringen van meer dan 450 mg zijn meer bijwerkingen mogelijk (vooral epilepsieaanvallen).
Les effets indésirables (en particulier les crises convulsives) peuvent être plus fréquents à des doses journalières supérieures à 450 mg.

Als valproïnezuur ineens dient te worden stopgezet wegens symptomen van toxiciteit zoals meer apathie, slaperigheid, braken, hypotensie en een verhoogde frequentie van epilepsieaanvallen, dient men een adequate dosis van een ander anti-epilepticum toe te dienen.
Si l’acide valproïque doit être arrêté brusquement en raison de symptômes de toxicité tels qu’apathie, somnolence, vomissements, hypotension et fréquence accrue des crises épileptiques, il convient d’administrer une dose adéquate d’un autre anti-épileptique.

Er moet dan echter rekening worden gehouden met de mogelijkheid dat er meer bijwerkingen (vooral epilepsieaanvallen) kunnen optreden met doseringen hoger dan 450 mg/dag.
Il convient néanmoins de garder à l’esprit la possibilité d’une augmentation des réactions indésirables (en particulier la survenue de crises épileptiques) lorsque la posologie utilisée dépasse 450 mg/jour.

Vaak (treedt op bij tot 1 op de 10 mensen): Laag aantal witte bloedcellen (leukopenie), hoog aantal witte bloedcellen (leukocytose), hoog aantal van een specifiek type witte bloedcellen (eosinofilie), gewichtstoename, wazig zicht, hoofdpijn, bevingen, stijfheid, rusteloosheid, epilepsieaanvallen, stuipen, schokken, abnormale bewegingen, geen beweging kunnen starten, niet onbeweeglijk kunnen blijven, hoge bloeddruk, flauwte of ijlhoofdigheid na verandering van houding, plotseling bewustzijnsverlies, misselijkheid, braken, verlies van eetlust, droge mond, lichte afwijkingen van de leverfunctietests, verlies van blaascontrole, moeilijkheden bij het urineren, vermoeidheid, koorts, meer zweten, verhoogde lichaamstemperatuur, spraakstoornissen (bijv. brabbeltaal).
Fréquent (affectant jusqu'à 1 personne sur 10) : Faible taux de globules blancs (leucopénie), taux élevé de globules blancs (leucocytose), taux élevé d’un type spécifique de globules blancs (éosinophilie), prise de poids, vision trouble, maux de tête, tremblements, rigidité, agitation, crises épileptiques, convulsions, mouvements saccadés, mouvements anormaux, incapacité d'initier un mouvement, incapacité de rester immobile, tension artérielle élevée, sensation d’évanouissement ou de tête vide après un changement de position, perte soudaine de conscience, nausées, vomissements, perte d’appétit, bouche sèche, anomalies mineures dans les tests de la fonction hépatique, perte du contrôle de la vessie, difficulté à uriner, fatigue, fièvre, augmentation de la transpiration, augmentation de la température corporelle, troubles de l’élocution (par ex., troubles de l’articulation).

Symptomen van overdosering waren onder meer nausea, braken, epilepsieaanvallen, cardiovasculaire disfunctie gaande van asymptomatische ritmestoornissen tot hartstilstand, pulmonale disfunctie en tekenen van CZS-afwijkingen gaande van excitatie tot coma.
Les symptômes observés en cas de surdosage sont notamment les suivants : nausées, vomissements, convulsions, dysfonction cardiovasculaire allant d'arythmies asymptomatiques à un arrêt cardiaque, dysfonction pulmonaire et signes d'altération au niveau du système nerveux central, allant de l'excitation au coma.