Traduction de «eiwitten die andere unieke eiwitten herkennen » (Néerlandais → Français) :

Monoklonale antilichamen zijn eiwitten die andere unieke eiwitten herkennen en zich hieraan binden.
Les anticorps monoclonaux sont des protéines qui reconnaissent et se lient à d’autres protéines uniques.

Antilichamen zijn eiwitten die specifiek andere eiwitten herkennen en er zich aan binden.
Les anticorps sont des protéines qui reconnaissent et se lient spécifiquement à d'autres protéines.

Lithium en andere stoffen die aan deze eiwitten zijn gebonden : Piroxicam wordt sterk gebonden aan de serumeiwitten en bijgevolg mag worden verwacht dat piroxicam andere stoffen, die aan deze eiwitten gebonden zijn, van hun bindingsplaatsen verdringt.
Lithium et autres substances liées à ces protéines : Le piroxicam est fortement lié aux protéines sériques et, en conséquence, on peut s'attendre à ce qu'il déplace de leurs liaisons d'autres substances liées à ces protéines.

Doordat acipimox zich niet bindt aan de plasma-eiwitten, verplaatst het geen enkel ander geneesmiddel van zijn bindingsplaats met de plasma-eiwitten.
Comme l’acipimox ne se lie pas aux protéines plasmatiques, il ne déplace aucun autre médicament de son site de liaison aux protéines plasmatiques.

De biologische beschikbaarheid van het zink in de voeding varieert in functie van de aard van de voedingsmiddelen, vooral omwille van potentieel ongunstige interacties met bepaalde eiwitten (voornamelijk van plantaardige oorsprong), met fytaten en met andere mineralen zoals koper, calcium en ijzer; gunstige interacties voor de inname van zink doen zich voor in aanwezigheid van dierlijke eiwitten (o.a. in vlees) en van bepaalde liganden met een lage moleculaire massa (aminozuren zoals histidine, methionine, cysteïne of organische zuren) (Lönnerdal, 2000).
Par contre, la biodisponibilité du zinc alimentaire varie en fonction de la nature des aliments, en raison d’interactions potentiellement défavorables avec certaines protéines (principalement d’origine végétale), les phytates et d’autres minéraux tels le cuivre, le calcium et le fer; des interactions favorables se produisent en présence de protéines animales (dans la viande notamment) et de certains ligands de faible masse moléculaire (acides aminés tels histidine, méthionine, cystéine ou acides organiques) (Lönnerdal, 2000).

Hoewel atovaquon sterk aan plasma-eiwitten gebonden (> 99 %) is, verdringt het in vitro geen andere geneesmiddelen die sterk aan plasma-eiwitten gebonden zijn; het voorkomen van geneesmiddeleninteracties voortkomend uit deze verdringing, is dus weinig waarschijnlijk.
L'atovaquone est fortement liée aux protéines plasmatiques (> 99 %) sans qu’une interaction avec d’autres produits à forte liaison protéique n’ait été observée in vitro; la probabilité de survenue d'une interaction médicamenteuse liée à ce mécanisme est donc faible.