Traduction de «eerste inname van olmesartan-medoxomil werd vastgesteld » (Néerlandais → Français) :

Geen enkel geval van hypotensie als gevolg van de eerste inname van olmesartan-medoxomil werd vastgesteld.
Aucun cas d’hypotension due à la première prise d’olmesartan medoxomil n’a été constaté.

Wanneer aan patiënten bij wie de bloeddruk onvoldoende gecontroleerd is door olmesartan medoxomil 20 mg in monotherapie, 12,5 mg respectievelijk 25 mg hydrochloorthiazide toegevoegd werd, werd bij een 24- uur ambulante systolische / diastolische bloeddrukmeting een bijkomende bloeddrukdaling vastgesteld van 7/5 mm Hg respectievelijk 12/7 mm Hg in vergelijking met de olmesartan medoxomil monotherapie gegevens.
L’administration de 12,5 mg et de 25 mg d'hydrochlorothiazide chez des patients insuffisamment contrôlés avec une monothérapie par 20 mg d'olmésartan médoxomil a donné des réductions supplémentaires des pressions systoliques et diastoliques de 24 heures, mesurées par monitorage ambulatoire de la pression artérielle, atteignant respectivement 7/5 mm Hg et 12/7 mm Hg par rapport à la monothérapie d’ olmésartan médoxomil.

Wanneer aan patiënten bij wie de bloeddruk onvoldoende gecontroleerd is door olmesartan medoxomil 20 mg in monotherapie, 12,5 mg respectievelijk 25 mg hydrochloorthiazide toegevoegd werd, werd bij een 24-uur ambulante systolische / diastolische bloeddrukmeting een bijkomende bloeddrukdaling vastgesteld van 7/5 mm Hg respectievelijk 12/7 mm Hg in vergelijking met de olmesartan medoxomil monotherapie baseline-gegevens.
L’administration de 12,5 mg et de 25 mg d'hydrochlorothiazide chez des patients insuffisamment contrôlés avec une monothérapie par 20 mg d'olmesartan a donné des réductions supplémentaires des pressions systoliques et diastoliques de 24 heures, mesurées par monitorage ambulatoire de la pression artérielle, atteignant respectivement 7/5 mm Hg et 12/7 mm Hg par rapport au niveau de base de la monothérapie par olmesartan medoxomil.

Wanneer aan patiënten bij wie de bloeddruk onvoldoende gecontroleerd is door olmesartan medoxomil 20 mg in monotherapie, 12,5 mg respectievelijk 25 mg hydrochloorthiazide toegevoegd werd, werd bij een 24-uur ambulante systolische / diastolische bloeddrukmeting een bijkomende bloeddrukdaling vastgesteld van 7/5 mm Hg respectievelijk 12/7 mm Hg in vergelijking met de olmesartan medoxomil monotherapie gegevens.
L’administration de 12,5 mg et de 25 mg d'hydrochlorothiazide chez des patients insuffisamment contrôlés avec une monothérapie par 20 mg d'olmésartan médoxomil a donné des réductions supplémentaires des pressions systoliques et diastoliques de 24 heures, mesurées par monitorage ambulatoire de la pression artérielle, atteignant respectivement 7/5 mm Hg et 12/7 mm Hg par rapport à la monothérapie d’ olmésartan médoxomil.

5.3 Gegevens uit preklinisch veiligheidsonderzoek In chronische toxiciteitstudies bij ratten en honden werd vastgesteld dat de effecten van olmesartan-medoxomil vergelijkbaar zijn met die van andere antagonisten van de AT 1 -receptoren en van ACE-inhibitoren: stijging van de plasmaconcentraties van ureum (BUN) en van creatinine (wegens de functionele veranderingen in de nieren als gevolg van de blokkering van de AT 1 -receptoren); vermindering van het gewicht van het hart; daling van de parameters van de cellen van de rode lijn (erytrocyten, haemoglobine, hematocriet); histologische aanwijzingen van een aantasting van de nieren (regenererende letsels van het nierepitheel, verdikking van de basale membraan, dilatatie van de tubuli).
Dans des études de toxicité chronique chez le rat et le chien, il a été constaté que les effets de l’olmesartan medoxomil sont similaires à ceux des autres antagonistes des récepteurs AT 1 et des inhibiteurs de l’ECA: élévation des taux plasmatiques d’urée (BUN) et de créatinine (du fait de changements fonctionnels dans les reins causés par le blocage des récepteurs AT 1 ); diminution du poids du cœur; réduction des paramètres des cellules de lignée rouge (érythrocytes, hémoglobine, hématocrite); indications histologiques d’atteinte rénale (lésions régénératrices de l’épithélium rénal, épaississement de la membrane basale, dilatation des tubules).

Zoals verwacht bij deze klasse van producten werd foetotoxiciteit vastgesteld bij ratten: het gewicht van de foetus daalt significant wanneer het moederdier tijdens de draagtijd behandeld wordt met olmesartan medoxomil / hydrochloorthiazide met (zie rubriek 4.3 en 4.6).
Comme prévu pour cette classe de médicaments, un effet fœtotoxique a été observé chez les rats, établi par une réduction significative du poids corporel des fœtus, lorsque les rates ont été traitées avec des combinaisons d’olmésartan médoxomil/hydrochlorothiazide pendant leur gestation (voir rubriques 4.3, 4.6).

In chronische toxiciteitstudies bij ratten en honden werd vastgesteld dat de effecten van olmesartan-medoxomil vergelijkbaar zijn met die van andere antagonisten van de AT 1 -receptoren en van ACE-inhibitoren: stijging van de plasmaconcentraties van ureum (BUN) en van creatinine (wegens de functionele veranderingen in de nieren als gevolg van de blokkering van de AT 1 -receptoren); vermindering van het gewicht van het hart; daling van de parameters van de cellen van de rode lijn (erytrocyten, haemoglobine, hematocriet); histologische aanwijzingen van een aantasting van de nieren (regenererende letsels van het nierepitheel, verdikking van de basale membraan, dilatatie van de tubuli).
Dans des études de toxicité chronique chez le rat et le chien, il a été constaté que les effets de l’olmesartan medoxomil sont similaires à ceux des autres antagonistes des récepteurs AT 1 et des inhibiteurs de l’ECA: élévation des taux plasmatiques d’urée (BUN) et de créatinine (du fait de changements fonctionnels dans les reins causés par le blocage des récepteurs AT 1 ); diminution du poids du cœur; réduction des paramètres des cellules de lignée rouge (érythrocytes, hémoglobine, hématocrite); indications histologiques d’atteinte rénale (lésions régénératrices de l’épithélium rénal, épaississement de la membrane basale, dilatation des tubules).

In een post hoc analyse werd vastgesteld dat bij de vit D-gebruikers meer valpartijen voorkwamen in de eerste 3 maanden na inname dan in de daaropvolgende 9 maanden.
Une analyse post-hoc chez des sujets sous vitamine D a constaté une survenue plus fréquente de chutes durant les 3 premiers mois suivant la prise que durant les 9 mois suivants.