Vertaling van "door olmesartan " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

product dat olmesartan bevat
produit contenant de l'olmésartan

product dat amlodipine en olmesartan bevat
produit contenant de l'amlodipine et de l'olmésartan

product dat olmesartan in orale vorm bevat
produit contenant de l'olmésartan sous forme orale

cardiogeen | door het hart veroorzaakt
?

aplastische anemie | bloedarmoede door tekort aan rode bloedlichaampjes
anémie (83) aplastique | -anaplasique | anémie due à une insuffisance cellulaire de la moëlle osseuse

angio-oedeem | zwelling veroorzaakt door overgevoeligheid
1) angio-oedème - 2) angioneurotique | manifestation allergique caractérisée par un gonflement du visage

angineus | door keelontsteking veroorzaakt
angineux | relatif à l'angine

alkyleren | een waterstofatoom door een alkylgroep vervangen
alcoylant | substance qui empêche la division des cellules cancéreuses

caviteit | gaatje door tandbederf
cavité | partie creuse d'un organe | excavation d'un organe

constitutioneel | door de bouw bepaald
constitutionnel | relatif à la constitution physique

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Olmesartan bindt sterk aan de plasmaproteïnen (99,7%), maar het potentieel voor klinisch significante eiwitbinding-verdringingsinteracties tussen olmesartan en andere gelijktijdig toegediende, sterk eiwitgebonden geneesmiddelen is laag (wat bevestigd wordt door het ontbreken van een klinisch significante interactie tussen olmesartan medoxomil en warfarine).
L’olmésartan est fortement lié aux protéines plasmatiques (99,7%), mais la possibilité d’interactions cliniquement significatives de déplacement de la liaison aux protéines entre l’olmésartan et d’autres médicaments co-administrés fortement liés est faible (comme le confirme l’absence d’interaction cliniquement significative entre l’olmésartan médoxomil et la warfarine).

Olmesartan bindt sterk aan de plasmaproteïnen (99,7%), maar het potentieel voor klinisch significante eiwitbindingverdringingsinteracties tussen olmesartan en andere gelijktijdig toegediende, sterk eiwitgebonden geneesmiddelen is laag (wat bevestigd wordt door het ontbreken van een klinisch significante interactie tussen olmesartan medoxomil en warfarine).
L’olmesartan est fortement lié aux protéines plasmatiques (99,7%), mais la possibilité d’interactions cliniquement significatives de déplacement de la liaison aux protéines entre l’olmesartan et d’autres médicaments co-administrés fortement liés est faible (comme le confirme l’absence d’interaction cliniquement significative entre l’olmesartan medoxomil et la warfarine).

Olmesartan bindt sterk aan de plasma-eiwitten (99,7%), maar het potentieel voor klinisch significante eiwitbinding-verdringingsinteracties tussen olmesartan en andere gelijktijdig toegediende, sterk eiwitgebonden geneesmiddelen is laag (wat bevestigd wordt door het ontbreken van een klinisch significante interactie tussen olmesartan medoxomil en warfarine).
L’olmésartan se fixe fortement aux protéines plasmatiques (99,7%). Cependant, la significativité clinique des interactions compétitives entre l’olmésartan et les autres médicaments à forte liaison aux protéines plasmatiques administrés simultanément est faible, comme le confirme l’absence d’interaction cliniquement significative entre l’olmésartan médoxomil et la warfarine.

Olmesartan bindt sterk aan de plasmaeiwitten (99,7%). De kans op een interactie tussen olmesartan en andere gelijktijdig toegediende en sterk eiwitgebonden middelen, door een klinische significante verdringing uit de eiwitbinding, is gering (zoals bevestigd wordt door de afwezigheid van klinisch significante interacties tussen
L’olmesartan est fortement lié aux protéines plasmatiques (99,7%), cependant la possibilité d’interactions entre l’olmesartan et d’autres médicaments co-administrés, fortement liés, dues à un déplacement cliniquement significatif de la liaison aux protéines, est faible (comme le confirme l’absence d’interaction cliniquement significative entre l’olmesartan medoxomil et la warfarine).

Olmesartan bindt sterk aan de plasmaeiwitten (99,7%). De kans op een interactie tussen olmesartan en andere gelijktijdig toegediende en sterk eiwitgebonden middelen, door een klinische significante verdringing uit de eiwitbinding, is gering (zoals bevestigd wordt door de afwezigheid van klinisch significante interacties tussen olmesartanmedoxomil en warfarine).
L’olmesartan est fortement lié aux protéines plasmatiques (99,7%), cependant la possibilité d’interactions entre l’olmesartan et d’autres médicaments co-administrés, fortement liés, dues à un déplacement cliniquement significatif de la liaison aux protéines, est faible (comme le confirme l’absence d’interaction cliniquement significative entre l’olmesartan medoxomil et la warfarine).

De werking van olmesartan hangt niet af van de bron of de synthese-route van het angiotensine II. Het selectieve antagonisme van de angiotensine II (AT 1 ) receptoren door olmesartan resulteert in een verhoging van de plasmareninespiegels en angiotensine I en II concentraties en enige daling van de plasma-aldosteron concentratie.
L’action de l’olmesartan est indépendante de la source et de la route de synthèse de l’angiotensine II. L’antagonisme sélectif vis-à-vis des récepteurs de l’angiotensine II (type AT1) par l’olmesartan entraîne une augmentation du taux plasmatique de rénine et des taux d’angiotensine I et II, ainsi qu’une légère diminution du taux plasmatique d’aldostérone.

De werking van olmesartan is niet afhankelijk van de bron of de syntheseroute van angiotensine-II. Het selectieve antagonisme van de angiotensine-II-receptoren (AT 1 ) door olmesartan resulteert in verhoogde plasmareninespiegels en angiotensine-I- en -II-concentraties en een lichte daling van de plasma-aldosteronconcentratie.
L’effet de l’olmésartan est indépendant de l’origine ou de la voie de synthèse de l’angiotensine II. L’antagonisme sélectif des récepteurs de l’angiotensine II (AT 1 ) par l’olmésartan entraîne une augmentation des taux plasmatiques de rénine et des concentrations d’angiotensine I et II, ainsi qu’une diminution des concentrations plasmatiques de l’aldostérone.