Traduction de «ecg bij patiënten die ondansetron toegediend kregen » (Néerlandais → Français) :

In zeldzame gevallen werd melding gemaakt van voorbijgaande veranderingen in het ECG bij patiënten die ondansetron toegediend kregen, zoals verlenging van het QT-interval.
De rares modifications transitoires de l’ECG dont une prolongation de l’intervalle QT ont été rapportées chez des patients traités par ondansétron.

Alhoewel het bestaan van een direct causaal verband niet definitief kon bevestigd worden, zijn er gevallen van ileus gerapporteerd bij patiënten die ondansetron toegediend kregen.
Bien que l’existence d’une relation de cause à effet directe n’ait pas pu être définitivement confirmée, des cas d’iléus ont été signalés chez des patients à qui l’on avait administré de l’ondansétron.

Zelden werden tijdelijke veranderingen van het EKG waaronder een verlenging van het QT-interval gemeld bij patiënten die ondansetron toegediend kregen.
Rarement des changements transitoires de l’ECG y compris une prolongation de l’intervalle QT ont été rapportés chez des patients recevant de l’ondansétron .

Ofschoon het bestaan van een rechtstreeks oorzakelijk verband niet definitief kon worden bevestigd, werden er gevallen van ileus gerapporteerd bij patiënten die ondansetron toegediend kregen.
Bien qu’une relation directe de cause à effet ne soit pas définitivement établie, des cas d’iléus ont été rapportés chez des patients ayant reçu de l’ondansétron.

Tijdens de dagen waarop chemotherapie werd toegediend, kregen de patiënten ofwel 5 mg/m² ondansetron in i.v.-toediening + 4 mg ondansetron per os 8 tot 12 uur na de toediening van de i.v.-dosis, ofwel 0,45 mg/kg ondansetron in i.v.-toediening + een placebo per os 8 tot 12 uur na de toediening van de i.v.-dosis. Na de chemotherapie kregen beide groepen 4 mg ondansetron in de vorm van siroop tweemaal daags gedurende 3 dagen.
Durant les jours de chimiothérapie, les patients ont reçu soit 5 mg/m² d’ondansétron i.v. + 4 mg d’ondansétron per os 8 à 12 heures après l’administration de la dose i.v., soit de l’ondansétron 0,45 mg/kg i.v. + un placebo per os administré 8 à 12 heures après l’administration de la dose i.v. Après la chimiothérapie, les deux groupes ont reçu 4 mg d’ondansétron sous la forme de sirop deux fois par jour pendant 3 jours.

Tijdens de dagen waarop chemotherapie werd toegediend, kregen de patiënten ofwel 5 mg/m² ondanstron in IV toediening + 4 mg ondansetron per os 8 tot 12 uur na de toediening van de IV dosis, ofwel 0,45 mg/kg ondansetron in IV toediening + een placebo per os 8 tot 12 uur na de toediening van de IV dosis. Na de chemotherapie kregen de beide groepen 4 mg ondansetron ovv siroop tweemaal daags gedurende 3 dagen.
Durant les jours de chimiothérapie, les patients ont reçu soit 5 mg/m² d’ondansetron IV + 4 mg d’ondansetron per os 8 à 12 heures après l’administration de la dose IV, soit de l’ondansétron 0,45 mg/kg IV + un placebo per os administré 8 à 12 heures après l’administration de la dose IV. Après la chimiothérapie, les deux groupes ont reçu 4 mg d’ondansétron sous forme de sirop deux fois par jour pendant 3 jours.

Op de dagen waarop chemotherapie werd toegediend, kregen de patiënten ofwel ondansetron 5 mg/m 2 intraveneus + ondansetron 4 mg oraal na 8-12 uur; of ondansetron 0,45 mg/kg intraveneus + placebo oraal na 8-12 uur.
Les jours de la chimiothérapie, les patients ont reçu soit l'ondansétron IV 5mg/m 2 + après 8-12h de l’ondansétron à 4 mg p.o. ou de l’ondansétron 0,45 mg/kg I. V. + après 8-12h un placebo p.o.

In een studie met gezonde Beagles die 8mg/kg oraal toegediend kregen, werd een verlenging van ongeveer 10% in het QT interval van het ECG waargenomen; het is echter onwaarschijnlijk dat een dergelijke verlenging van klinische betekenis is.
Des augmentations de l'intervalle QT de l'électrocardiogramme, d’approximativement 10 %, ont été observées lors d’une étude faite sur des chiens sains de race Beagle, après l’administration orale de 8 mg/kg; cependant, il est improbable qu’une telle augmentation soit significative cliniquement.

In een klinisch onderzoek bij patiënten met een voorgeschiedenis van droge hoest gedurende een behandeling met een ACE-remmer, vertoonde 19,5% van de proefpersonen die valsartan kregen en 19,0% van degenen die een thiazidediureticum toegediend kregen een hoest, ten opzichte van 68,5% van degenen behandeld met een ACE-remmer (p < 0,05).
Au cours d'une étude clinique incluant des patients avec des antécédents de toux sèche sous IEC, 19,5 % des sujets sous valsartan et 19,0 % des sujets sous diurétique thiazidique ont présentés une toux contre 68,5 % des sujets sous IEC (p < 0,05).

In een gerandomiseerd placebogecontroleerd onderzoek bij MDS-patiënten is de behandeling met romiplostim vroegtijdig gestopt vanwege een numerieke overmaat van ziekteprogressie naar AML en een toename van circulerende blasten van meer dan 10% bij patiënten die romiplostim toegediend kregen.
Au cours d’un essai clinique randomisé, contrôlé versus placebo, chez des patients présentant un SMD, le traitement par romiplostim a été prématurément arrêté en raison d’un excès du nombre de cas de progression de SMD en LAM et d’une augmentation du nombre de cellules blastiques circulantes de plus de 10 % chez les patients recevant du romiplostim par rapport au placebo.