Vertaling van "dosis noodzakelijk " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Ontstaat als een verlate of verlengde reactie op een stressveroorzakende gebeurtenis of situatie (van korte of lange duur) van een buitengewoon bedreigende of catastrofale aard, die bij vrijwel iedereen grote angst zou veroorzaken. Predisponerende factoren, zoals persoonlijkheidstrekken (b.v. compulsieve, asthene) of een voorgeschiedenis van neurotische ziekte, kunnen de drempel voor de ontwikkeling van het syndroom verlagen of zijn verloop verergeren, maar zijn noodzakelijk noch voldoende om het optreden ervan te verklaren. Typische kenmerken zijn onder meer episoden van herhaald herleven van het trauma in zich opdringende gedachten ('flashbacks'), dromen of nachtmerries, die optreden tegen de onveranderlijke achtergrond van een gevoel van 'verdoving' en emotionele afstomping, onverschilligheid voor andere mensen, ongevoeligheid voor de omgeving, anhedonie en vermijding van activiteiten en situaties die aan het trauma herinneren. Er bestaat doorgaans een toestand van autonome overprikkelbaarheid met verhoogde alertheid, een toegenomen schrikreactie en slapeloosheid. De bovengenoemde symptomen gaan gewoonlijk samen met angst en depressiviteit en gedachten aan zelfdoding zijn niet uitzonderlijk. Het begin volgt het trauma met een latentie die kan variëren van enige weken tot maanden. Het beloop is wisselend, maar herstel kan in de meeste gevallen verwacht worden. Bij een klein deel van de betrokkenen kan de aandoening een chronisch verloop vertonen gedurende vele jaren en een overgang naar een blijvende persoonlijkheidsverandering (F62.0). | Neventerm: | traumatische neurose
Définition: Ce trouble constitue une réponse différée ou prolongée à une situation ou à un événement stressant (de courte ou de longue durée), exceptionnellement menaçant ou catastrophique et qui provoquerait des symptômes évidents de détresse chez la plupart des individus. Des facteurs prédisposants, tels que certains traits de personnalité (par exemple compulsive, asthénique) ou des antécédents de type névrotique, peuvent favoriser la survenue du syndrome ou aggraver son évolution; ces facteurs ne sont pas toutefois nécessaires ou suffisants pour expliquer la survenue du syndrome. Les symptômes typiques comprennent la reviviscence répétée de l'événement traumatique, dans des souvenirs envahissants ( flashbacks ), des rêves ou des cauchemars; ils surviennent dans un contexte durable d'anesthésie psychique et d'émoussement émotionnel, de détachement par rapport aux autres, d'insensibilité à l'environnement, d'anhédonie et d'évitement des activités ou des situations pouvant réveiller le souvenir du traumatisme. Les symptômes précédents s'accompagnent habituellement d'un hyperéveil neuro-végétatif, avec hypervigilance, état de qui-vive et insomnie, associés fréquemment à une anxiété, une dépression, ou une idéation suicidaire. La période séparant la survenue du traumatisme et celle du trouble peut varier de quelques semaines à quelques mois. L'évolution est fluctuante, mais se fait vers la guérison dans la plupart des cas. Dans certains cas, le trouble peut présenter une évolution chronique, durer de nombreuses années, et entraîner une modification durable de la personnalité (F62.0). | Névrose traumatique

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door geheugenstoornissen, leerproblemen en verminderd vermogen zich gedurende wat langere tijd op een taak te concentreren. Er is vaak een uitgesproken gevoel van geestelijke vermoeidheid wanneer geestelijke taken worden ondernomen en het leren van nieuwe dingen wordt subjectief als moeilijk ervaren, zelfs indien dit objectief met goed resultaat verloopt. Geen van deze symptomen is dermate ernstig dat een diagnose van hetzij dementie (F00-F03), hetzij delirium (F05.-) gesteld kan worden. Deze diagnose dient alleen gesteld te worden in verband met een gespecificeerde lichamelijke stoornis en dient niet gesteld te worden bij aanwezigheid van een van de psychische stoornissen of gedragsstoornissen die geclassificeerd zijn onder F10-F99. De stoornis kan voorafgaan aan, samengaan met of volgen op een grote verscheidenheid van infecties en lichamelijke stoornissen, zowel van de hersenen als algemeen, maar directe blijk van betrokkenheid van de hersenen is niet noodzakelijk aanwezig. Zij kan worden gedifferentieerd van postencefalitisch syndroom (F07.1) en postcommotioneel syndroom (F07.2) door haar verschillende etiologie, beperktere spreiding van over het algemeen lichtere symptomen en doorgaans kortere duur.
Définition: Trouble caractérisé par une altération de la mémoire, des difficultés d'apprentissage et une réduction de la capacité à se concentrer sur une tâche, sauf pendant des périodes de courte durée. Le sujet éprouve souvent une fatigue mentale accentuée quand il fait des efforts mentaux, et un nouvel apprentissage peut être subjectivement difficile même quand il est objectivement réussi. Aucun de ces symptômes ne présente une sévérité suffisante pour justifier un diagnostic de démence (F00-F03) ou de delirium (F05.-). Ce diagnostic ne doit être fait qu'en présence d'un trouble somatique spécifié; il ne doit pas être fait en présence de l'un des troubles mentaux ou du comportement classés en F10-F99. Le trouble peut précéder, accompagner ou succéder à des infections et des troubles physiques très divers, cérébraux et généraux, sans qu'il existe obligatoirement des preuves directes en faveur d'une atteinte cérébrale. Il peut être différencié d'un syndrome post-encéphalitique (F07.1) et d'un syndrome post-commotionnel (F07.2) sur la base de son étiologie, de sa symptomatologie, moins riche et moins sévère, et de sa durée, habituellement plus courte.

niet toedienen van noodzakelijk geneesmiddel of biologische-stof
Non-administration d'un médicament ou d'une substance biologique nécessaire

Omschrijving: Deze categorie verschilt van andere in zoverre dat zij stoornissen omvat die niet alleen kunnen worden geïdentificeerd op grond van symptomen en verloop, maar ook van het bestaan van twee oorzakelijke factoren: een buitengewoon ingrijpende levensgebeurtenis die een acute stressreactie geeft of een belangrijke verandering in het leven leidend tot aanhoudend onaangename omstandigheden die resulteren in een aanpassingsstoornis. Hoewel minder ernstige psychosociale stress ('life events') het begin kan verhaasten of kan bijdragen aan het voorkomen van een zeer ruime reeks stoornissen die elders in dit hoofdstuk zijn geclassificeerd, is het etiologisch belang ervan niet altijd duidelijk en blijkt dit in alle gevallen afhankelijk te zijn van individuele, vaak idiosyncratische, kwetsbaarheid, d.w.z. de levensgebeurtenissen zijn noodzakelijk noch voldoende om het optreden en de vorm van de stoornis te verklaren. De stoornissen die hier bijeen zijn gebracht daarentegen, denkt men altijd te ontstaan als een direct gevolg van acute ernstige stress of aanhoudend trauma. De stressveroorzakende gebeurtenissen of aanhoudend-onaangename omstandigheden zijn de primaire- en overwegend causale factor en de stoornis zou niet zijn opgetreden zonder de inwerking ervan. De stoornissen in deze sectie kunnen aldus worden beschouwd als onaangepaste antwoorden op ernstige of aanhoudende stress, in zoverre dat ze interfereren met succesvolle 'coping'-mechanismen en daarom tot problemen in het sociaal functioneren leiden.
Définition: Cette catégorie est différente des autres dans la mesure où sa Définition: ne repose pas exclusivement sur les symptomes et l'évolution, mais également sur l'un ou l'autre des deux facteurs étiologiques suivants: un événement particulièrement stressant entraînant une réaction aiguë à un facteur de stress, ou un changement particulièrement marquant dans la vie du sujet, comportant des conséquences désagréables et durables et aboutissant à un trouble de l'adaptation. Des facteurs de stress psychosociaux relativement peu sévères parmi les événements de la vie ( life events ) peuvent précipiter la survenue ou influencer le tableau clinique d'un grand nombre de troubles classés ailleurs dans ce chapitre, mais il n'est pas toujours possible de leur attribuer un rôle étiologique, d'autant plus qu'il faut prendre en considération des facteurs de vulnérabilité, souvent idiosyncrasiques, propres à chaque individu. En d'autres termes, ces événements de la vie ne sont ni nécessaires ni suffisants pour expliquer la survenue et la nature du trouble observé. En revanche, on admet que les troubles réunis dans cette catégorie sont toujours la conséquence directe d'un facteur de stress aigu important ou d'un traumatisme persistant. Les événements stressants ou les circonstances pénibles persistantes constituent le facteur causal primaire et essentiel, en l'absence duquel le trouble ne serait pas survenu. Les troubles réunis dans ce chapitre peuvent ainsi être considérés comme des réponses inadaptées à un facteur de stress sévère ou persistant dans la mesure où ils interfèrent avec des mécanismes adaptatifs efficaces et conduisent ainsi à des problèmes dans la fonction sociale.

Omschrijving: Deze kunnen de vorm aannemen van ideeën, denkbeelden of impulsen tot handelen, die bijna altijd verontrustend zijn voor de betrokkene. Soms bestaan de ideeën uit een besluiteloze, eindeloze overweging van alternatieven, samengaand met een onvermogen om onbelangrijke, maar noodzakelijke beslissingen te nemen met betrekking tot het leven van alle dag. Het verband tussen obsessieve ruminaties en depressiviteit is bijzonder nauw en een diagnose van obsessief-compulsieve stoornis verdient slechts de voorkeur indien ruminaties optreden of aanhouden in afwezigheid van een depressieve episode.
Définition: Il peut s'agir d'idées, de représentations ou d'impulsions qui sont habituellement à l'origine d'un sentiment de détresse. Parfois, il s'agit d'hésitations interminables entre des alternatives qui s'accompagnent souvent d'une impossibilité à prendre des décisions banales mais nécessaires dans la vie courante. Il existe une relation particulièrement étroite entre ruminations obsédantes et dépression et on ne fera un diagnostic de trouble obsessionnel-compulsif que si les ruminations surviennent ou persistent en l'absence d'un épisode dépressif.

unit-dosis | gewone hoeveelheid van een geneesmiddel
?

dosis | hoeveelheid van een geneesmiddel
dose | dose

overdosis | te grote dosis
overdose | surdose

initiële dosis | aanvankelijke hoeveelheid van een geneesmiddel
dose croissante | dose croissante (permettant d'obtenir un effet maximal)

fout in dosis in shocktherapie
échec dans la dose dans une thérapie de choc

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Buprenorfine is een partiële opioïdreceptor-agonist (d.w.z. dat dit middel niet het maximale effect bereikt als ‘volledige’ opioïd-agonisten) Het kan, bij gebruik van hoge doses, het effect van later toegediende opioïden verminderen waardoor soms bij overschakelen naar morfine tijdelijk een hogere dosis noodzakelijk is.
La buprénorphine est un agoniste partiel des récepteurs opioïdes (c.-à-d. une substance qui, à concentration maximale effective, n’atteint pas l’effet d’un agoniste complet).

Toch wordt speciale voorzichtigheid geadviseerd en kan bij deze patiënten een aanpassing van de dosis noodzakelijk zijn, omdat de systemische blootstelling waarschijnlijk groter is, waardoor het risico op hepatotoxiciteit hoger kan zijn.
Il est néanmoins recommandé d’être particulièrement prudent et il peut être nécessaire d’ajuster la dose chez ces patients, l’exposition systémique pouvant probablement être augmentée ainsi que le risque de toxicité hépatique.

Indien dit toch noodzakelijk wordt geacht moet de vervanging van Levodopa/Carbidopa/Entacapone Sandoz door levodopa en DDCremmer zonder entacapon of een andere dopaminerge behandeling langzaam plaatsvinden en is mogelijk een verhoging van de dosis levodopa noodzakelijk.
En cas de besoin, le remplacement de Levodopa/Carbidopa/Entacapone Sandoz par la lévodopa/inhibiteur de la DDC sans entacapone ou par un autre traitement dopaminergique doit être effectué progressivement et une augmentation de la dose de lévodopa peut être nécessaire.

Het kan noodzakelijk zijn om de dosis aan te passen van stoffen die door CYP2D6 worden gemetaboliseerd en waarvan de dosis individueel getitreerd is.
Il peut être nécessaire d’adapter la dose des substances métabolisées par l’iso-enzyme CYP2D6 quand cette dose est individuellement ajustée.

Gelijktijdige toediening van memantine met de spasmolytica dantroleen of baclofen kan van invloed zijn op de werking van die middelen, waardoor een aanpassing van de dosis eventueel noodzakelijk wordt.
L’association de mémantine aux agents antispastiques, dantrolène ou baclofène, peut modifier leurs effets et un ajustement posologique peut s’avérer nécessaire.

● bij patiënten met epilepsie kan het noodzakelijk zijn de dosis van de anti-epileptica aan
● chez les patients souffrant d'épilepsie un ajustement des traitements antiépileptiques

Wanneer met niet-medicamenteuze maatregelen en een maximum tolereerbare dosis orale antidiabetica de (aangepaste) streefwaarde voor HbA 1c niet bereikt worden is het noodzakelijk om insuline toe te voegen aan de behandeling.
Quand la valeur cible (adaptée) de l’HbA 1c ne peut être obtenue à l’aide des mesures non-médicamenteuses et d’une dose maximale tolérable d’antidiabétiques oraux, il est alors nécessaire d’associer de l’insuline au traitement en cours.

Een recente meta-analyse verzamelt de individuele gegevens van 31.022 personen ouder dan 65 jaar ( gemiddelde leeftijd 76 jaar, 91% vrouwen) en probeert de dosis vitamine D (met of zonder calcium) te bepalen die noodzakelijk is om breuken te voorkomen 35 .
Une récente méta-analyse sommant les résultats individuels de 31.022 personnes âgées de plus de 65 ans (moyenne de 76 ans, 91% de femmes) évalue la dose de vitamine D (avec ou sans calcium) nécessaire pour prévenir les fractures 35 .

Incidentie van ongewenste effecten bij ouderen is dosisafhankelijk: dus steeds de laagst mogelijke noodzakelijk dosis gebruiken gedurende een zo kort mogelijke periode.
Incidence plus élevée chez les personnes âgées, dose dépendante: utiliser donc la plus petite dose nécessaire pendant la durée la plus courte possible.

meerdere NSAID’s (acetylsalicylzuur in lage dosis voor cardiovasculaire preventie en coxibs inbegrepen): verhoogd risico van ongewenste effecten; indien een associatie met acetylsalicylzuur voor cardiovasculaire preventie toch noodzakelijk is, wordt ibuprofen ingenomen 8 uur vóór of een half uur ná de inname van acetylsalicylzuur (met onmiddellijke vrijstelling) om het cardioprotectief effect ervan te vrijwaren + anticoagulantia, bloedplaatjes-antiaggregerende middelen: verhoogd risico van bloedingen + antihypertensiva: vermindering van de antihypertensieve werking + corticosteroïden, SSRI en venlafaxine: verhoogd risico van gastro-intestinale bloedingen + diuretica: vermindering van het diuretisch effect + diuretica, ACE-inhibitoren, sartanen: risicoverhoging nierinsufficiëntie in geval van
dose en prévention cardio-vasculaire et les coxibs) entre eux: augmentation des effets indésirables; si association nécessaire à l'acide acétylsalicylique à visée de prévention cardiovasculaire, prise d’ibuprofène 8 heures avant ou 30 minutes après l'acide acétylsalicylique (à libération immédiate) pour maintenir l’effet cardio protecteur de celui-ci + anticoagulants, anti-agrégants plaquettaires: augmentation du risque de saignements + antihypertenseurs: diminution de l´effet antihypertenseur + corticostéroïdes, ISRS et venlafaxine: augmentation du risque de saignements