Vertaling van "dosis hebben aangetoond " (Nederlands → Frans) :

Toxiciteitsonderzoeken met herhaalde dosis hebben aangetoond dat de NOEL (No Observed Effect Level – Geen geobserveerd effectniveau) ongeveer 95 mg zink/kg lichaamsgewicht (ongeveer 48 keer de menselijke therapeutische dosis) is.
Les études de toxicité par administration de doses répétées ont permis de déterminer la DSEO (dose sans effet observé) qui est d’environ 95 mg de zinc/kg de poids corporel (environ 48 fois la dose thérapeutique humaine).

Volgens de gegevens van de farmacokinetische populatieanalyse verkregen bij patiëntjes tussen 1 en 48 maanden oud, zou de toediening van een dosis berekend op basis van dat van de volwassene (0,15 mg/kg intraveneus alle 4 uur voor 3 toedieningen) een systemische blootstelling (AUC) veroorzaken vergelijkbaar met degene die waargenomen wordt bij pediatrische patiënten die een operatief ingrijpen hebben ondergaan (in de leeftijdsklasse 5 tot 24 maanden) en bij kankerpatiëntjes (in de leeftijdsklasse van 3 tot 12 jaar) aan dezelfde doses zoals aangetoond in tabel C. Deze blootstelling (AUC) komt overeen met de vroeger bij kankerpatiëntjes beschreven relatie blootstelling-efficiëntie, die een responswaarde hebben aangetoond gelegen tussen 50% en 90% met AUCwaarden begrepen tussen 170 en 250 ng-u/ml.
D’après les paramètres de pharmacocinétique de population obtenus chez les patients âgés de 1 à 48 mois, l’administration d’une dose calculée à partir du poids adulte (0,15 mg/kg en intraveineux toutes les 4 heures pour 3 administrations) induirait, à des doses similaires, une exposition systémique (ASC) comparable à celle observée chez les patients pédiatriques ayant subi une chirurgie (âgés de 5 à 24 mois), chez les patients pédiatriques atteints de cancer (âgés de 3 à 12 ans) comme indiqué dans le tableau C. Cette exposition (ASC) correspond à la relation exposition-efficacité décrite précédemment chez les enfants cancéreux, lesquels ont montré un taux de réponse compris entre 50 % et 90 % avec des valeurs ASC comprises entre 170 et 250 ng-h/ml.

Herhaalde dosis toxiciteitsstudies met telithromycine bij ratten, honden en apen, gedurende 1,3 en 6 maanden hebben aangetoond dat de lever het primaire doelwit is van toxiciteit met verhogingen van lever enzymen en histologisch aangetoonde beschadigingen.
Des études de toxicité en administration répétée de télithromycine chez le rat, le chien et le singe d’une durée respective de 1, 3 et 6 mois ont montré que le foie est le principal organe-cible de cette toxicité avec une élévation des enzymes hépatiques et une atteinte histologique.

Beperkte gegevens over de orale toediening hebben aangetoond dat het gebruik van verapamil verenigbaar zou kunnen zijn met borstvoeding, omdat de ingenomen dosis van verapamil door het kind laag is (0,1 – 1 % van de dosis ingenomen door de moeder).
Des données limitées sur l’administration orale ont montré que l’utilisation du vérapamil pourrait être compatible avec l’allaitement puisque la dose de vérapamil ingérée par l’enfant est faible (0.1 – 1% de la dose ingérée par la mère).

Daarom is de 2,5 mg dosis de aanbevolen startdosis.Vergelijkende studies hebben aangetoond dat de klinische doeltreffendheid van de 2,5 mg dosis over het algemeen vergelijkbaar is met die van een klassieke hormonale substitutietherapie.
C’est pourquoi, la dose de 2,5 mg est recommandée comme dose de départ. Des études comparatives montrent que l’efficacité clinique de la dose de 2,5 mg de Heria est, d’une manière générale, comparable à celle d’un traitement hormonal de substitution classique.

Langlopende studies met inhalatie-budesonide bij kinderen met gemiddelde dagelijkse doses van 400 microgram (afgemeten dosis) of bij volwassenen met gemiddelde dagelijkse doses van 800 microgram (afgemeten dosis) hebben geen significante effecten op de minerale botdensiteit aangetoond.
Les études à long terme du budésonide à inhaler chez l’enfant recevant en moyenne des doses de 400 microgrammes/jour (dose mesurée) ou chez l’adulte recevant en moyenne des doses de 800 microgrammes/jour (dose mesurée) n’ont montré aucun effet significatif sur la densité minérale osseuse.

Klinische studies hebben aangetoond dat een dagelijkse dosis van 320 mg Serenoa repens een daling van 28 % van de symptomen en van 23 % van de nycturie veroorzaakt.
Des études cliniques ont montré qu’une dose quotidienne d’environ 320 mg de Serenoa repens, permettait une diminution de 28 % des symptômes urinaires et de 23 % des nycturies.

Kleine studies hebben aangetoond dat het bloeddrukverlagend effect van chloortalidon in eenzelfde dosis langer aanhoudt dan dat van hydrochloorthiazide en dat het ook groter is 2,3,5 .
De petites études ont montré que l’effet antihypertenseur de la chlortalidone persiste plus longtemps que celui de l’hydrochlorothiazide à la même dose et qu’il est plus puissant 2,3,5 .

Farmacokinetische gegevens afkomstig van onderzoek bij kinderen hebben echter aangetoond dat de plasmaconcentraties bosentan bij kinderen gemiddeld lager waren dan bij volwassen patiënten en niet werden verhoogd door de dosis Tracleer verder te verhogen dan tot tweemaal daags 2 mg/kg lichaamsgewicht (zie rubriek 5.2).
Toutefois, des études pharmacocinétiques réalisées chez des enfants ont montré des concentrations plasmatiques du bosentan en moyenne inférieure par rapport à l’adulte ainsi que l’absence d’augmentation des concentrations plasmatiques lorsque la dose administrée de Tracleer était supérieure à 2mg/kg de poids corporel deux fois par jour (voir rubrique 5.2).

Behandelingsschema: bestaande gegevens hebben de doeltreffendheid en veiligheid van Glivec aangetoond, wanneer een dosis van 600 mg/dag werd toegediend in combinatie met chemotherapie in de inductie-, consolidatie- en onderhoudsfase (zie rubriek 5.1) voor volwassen patiënten met nieuw gediagnosticeerd Ph+ ALL.
Schéma thérapeutique : Sur la base des données existantes, Glivec s’est montré efficace et sûre lorsqu’il est administré à 600 mg/j en association à une chimiothérapie d’induction, de consolidation et d’entretien utilisée des LAL Ph+ nouvellement diagnostiquées de l’adulte (voir rubrique 5.1).