Traduction de «dosis bijzonder » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Deze kunnen de vorm aannemen van ideeën, denkbeelden of impulsen tot handelen, die bijna altijd verontrustend zijn voor de betrokkene. Soms bestaan de ideeën uit een besluiteloze, eindeloze overweging van alternatieven, samengaand met een onvermogen om onbelangrijke, maar noodzakelijke beslissingen te nemen met betrekking tot het leven van alle dag. Het verband tussen obsessieve ruminaties en depressiviteit is bijzonder nauw en een diagnose van obsessief-compulsieve stoornis verdient slechts de voorkeur indien ruminaties optreden of aanhouden in afwezigheid van een depressieve episode.
Définition: Il peut s'agir d'idées, de représentations ou d'impulsions qui sont habituellement à l'origine d'un sentiment de détresse. Parfois, il s'agit d'hésitations interminables entre des alternatives qui s'accompagnent souvent d'une impossibilité à prendre des décisions banales mais nécessaires dans la vie courante. Il existe une relation particulièrement étroite entre ruminations obsédantes et dépression et on ne fera un diagnostic de trouble obsessionnel-compulsif que si les ruminations surviennent ou persistent en l'absence d'un épisode dépressif.

Omschrijving: Deze categorie omvat alleen psychische stoornissen in verband met het puerperium (optredend binnen zes weken na de bevalling) die niet voldoen aan de criteria van stoornissen die elders in dit hoofdstuk zijn geclassificeerd, hetzij omdat onvoldoende informatie beschikbaar is, hetzij omdat rekening is gehouden met aanvullende klinische-kenmerken die bijzonder zijn, die hun classificatie elders onjuist doet zijn.
Définition: Classer ici uniquement des troubles mentaux associés à la puerpéralité qui apparaissent durant les six premières semaines après l'accouchement et qui ne répondent pas aux critères d'un autre trouble classé ailleurs dans ce chapitre, soit parce que les informations disponibles ne sont pas suffisantes, soit parce qu'ils présentent des caractéristiques cliniques supplémentaires particulières ne permettant pas de les classer ailleurs de façon appropriée.

microvillus | bijzonder kleine uitstulping van de celmembraan
?

unit-dosis | gewone hoeveelheid van een geneesmiddel
?

overdosis | te grote dosis
overdose | surdose

initiële dosis | aanvankelijke hoeveelheid van een geneesmiddel
dose croissante | dose croissante (permettant d'obtenir un effet maximal)

dosis | hoeveelheid van een geneesmiddel
dose | dose

fout in dosis in electroshocktherapie
échec dans la dose dans une thérapie aux électrochocs

fout in dosis in shocktherapie
échec dans la dose dans une thérapie de choc

fout in dosis in insulineshocktherapie
échec dans la dose dans une thérapie aux chocs d'insuline

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Als u ouder bent dan 60 jaar, zal uw arts de dosis bijzonder zorgvuldig aanpassen.
Si vous êtes âgé(e) de plus de 60 ans, votre médecin ajustera la dose avec un soin tout particulier.

Mucocutane reacties kunnen soms optreden zelfs na de eerste dosis Skeletspierstelsel- en bindweefselaandoeningen Soms Artralgie, myalgie Zelden Peesstoornis (zie rubriek 4.4) met inbegrip van tendinitis (bijv. Achillespees), spierzwakte die van bijzonder belang kan zijn bij patiënten met myasthenia gravis (zie rubriek 4.4) Niet bekend Rhabdomyolyse, peesruptuur (bijv. Achillespees) (zie rubriek 4.2 en 4.4), spierruptuur, artritis Voedings- en stofwisselingsstoornissen Soms Anorexie Zelden Hypoglycemie, in het bijzonder bij diabetici (zie rubriek 4.4) Niet bekend Hyperglycemie (zie rubriek 4.4) Infecties en parasitaire aandoeningen Soms Schimmelinfecties, resistentie van pathogenen Bloedvataandoeningen Zelden Hypotensie Algemene aandoeningen en toedieningsplaatsstoornissen Soms Asthenie Zelden Pyrexie Niet bekend Pijn (inclusief in de rug, op de borst en in de extremiteiten) Immuunsysteemaandoeningen Zelden Angio-oedeem, overgevoeligheid (zie rubriek 4.4) Niet bekend Anafylactische shock, anafylactoïde shock (zie rubriek 4.4).
Affections musculo-squelettiques et systémiques Peu fréquent Arthralgies, myalgies Rare Affection tendineuse (voir rubrique 4.4), y compris tendinite (p. ex. du tendon d’Achille), faiblesse musculaire pouvant s’avérer particulièrement importante chez les patients atteints de myasthénie grave (voir rubrique 4.4) Fréquence indéterminée Rhabdomyolyse, rupture tendineuse (p. ex. du tendon d’Achille) (voir rubriques 4.2 et 4.4), rupture musculaire, arthrite Troubles du métabolisme et de la nutrition Peu fréquent Anorexie Rare Hypoglycémie, en particulier chez les patients diabétiques (voir rubrique 4.4) Fréquence indéterminée Hyperglycémie (voir rubrique 4.4) Infections et infestations Peu fréquent Infection fongique, résistance du pathogène Affections vasculaires Rare Hypotension Troubles généraux et anomalies au site d'administration Peu fréquent Asthénie Rare Pyrexie Fréquence indéterminée Douleur (y compris dorsalgies, douleurs thoraciques et douleur dans les extrémités) Affections du système immunitaire Rare Angio- œdème, hypersensibilité (voir rubrique 4.4) Fréquence indéterminée Choc anaphylactique, choc anaphylactoïde (voir rubrique 4.4).

In één studie, waarin gemcitabine in een dosis van 1000 mg/m 2 gedurende tot 6 opeenvolgende weken gelijktijdig met therapeutische thoracale straling werd toegediend aan patiënten met niet-kleincellig longcarcinoom, werd significante toxiciteit waargenomen onder de vorm van ernstige en potentieel levensbedreigende mucositis, in het bijzonder oesofagitis, en pneumonitis, in het bijzonder bij patiënten die een groot bestralingsvolume kregen [mediane behandelingsvolumes 4795 cm 3 ].
Lors d’une seule étude où l’on administrait la gemcitabine à une dose de 1 000 mg/m² en association avec une radiothérapie thoracique pendant 6 semaines consécutives à des patients atteints d’un cancer du poumon non à petites cellules, on a observé une toxicité significative sous la forme d’une mucosite sévère et potentiellement fatale (en particulier une œsophagite), et d’une pneumonie d’irradiation, survenant particulièrement chez les patients recevant des volumes importants de radiothérapie [volumes cibles médians de 4 795 cm³).

In één studie waarin gemcitabine gedurende maximaal 6 opeenvolgende weken werd toegediend in een dosis van 1000 mg/m² samen met therapeutische bestraling van de thorax bij patiënten met niet-kleincellig longcarcinoom, werd significante toxiciteit onder de vorm van ernstige en potentieel levensbedreigende mucositis, in het bijzonder oesofagitis, en pneumonitis waargenomen, in het bijzonder bij patiënten die grote volumes radiotherapie kregen [mediaan behandelingsvolume 4,795 cm³].
Lors d’une seule étude où l’on administrait la gemcitabine à une dose de 1000 mg/m² en association avec une radiothérapie thoracique pendant 6 semaines consécutives à des patients atteints d’un cancer du poumon non à petites cellules, on a observé une toxicité significative sous forme d’une mucosite sévère et potentiellement fatale (en particulier une œsophagite), et d’une pneumonie d’irradiation, survenant particulièrement chez les patients recevant des volumes importants de radiothérapie (volumes cibles médians de 4 795 cm³).

U dient in de 2 tot 3 uur na toediening van de dosis risicovolle bezigheden (bijvoorbeeld autorijden) te vermijden, in het bijzonder bij de start van de behandeling met INCRELEX, totdat een dosis van INCRELEX is vastgesteld waarbij geen bijwerkingen optreden die deze activiteiten gevaarlijk maken.
Vous devez éviter de vous livrer à des activités à haut risque (par ex. la conduite, etc) dans les 2 à 3 heures suivant l’administration, en particulier en début de traitement par INCRELEX, et jusqu’à ce qu’une dose n’entraînant aucun effet indésirable susceptible de rendre ces activités dangereuses ait pu être définie.

De patiënt dient in de 2 tot 3 uur na toediening van de dosis activiteiten met verhoogd risico (bijvoorbeeld zware lichamelijke inspanning) te vermijden, in het bijzonder bij de start van de INCRELEX-behandeling, totdat een goed verdragen dosis van INCRELEX is vastgesteld.
Le patient doit éviter de se livrer à des activités à haut risque (sports intenses, par exemple) dans les 2 à 3 heures suivant l’administration, en particulier en début de traitement par INCRELEX, jusqu’à ce qu’une dose bien tolérée d’INCRELEX ait été définie.

Hartfalen In een fase-II-onderzoek om Remicade te evalueren met betrekking tot congestief hartfalen (CHF) werd een hogere incidentie van overlijden ten gevolge van hartfalen vastgesteld bij patiënten die met Remicade behandeld werden, in het bijzonder bij degenen die behandeld werden met de hoge dosis van 10 mg/kg (d.w.z. twee keer de maximale goedgekeurde dosis).
Insuffisance cardiaque Dans une étude de Phase II évaluant Remicade dans l’insuffisance cardiaque congestive (ICC), une mortalité plus élevée due à l’aggravation de l’insuffisance cardiaque a été constatée chez les patients traités par Remicade, notamment chez ceux traités par la dose la plus élevée de 10 mg/kg (c’est-à-dire deux fois la dose maximale recommandée).

Angiotensineconversie-enzyminhibitoren en angiotensine-II-receptorantagonisten (sartanen) : patiënten onder diuretica kunnen lijden aan ernstige hypotensie en aan een verslechtering van de nierfunctie, met inbegrip van nierinsufficiëntie, in het bijzonder wanneer een angiotensineconversie-enzyminhibitor of een angiotensine-IIreceptorantagonist voor de eerste maal wordt toegediend of voor een eerste maal aan een verhoogde dosis. Indien mogelijk, moet de toediening van furosemide tijdelijk worden stopgezet of ten minste zijn dosering worden verlaagd gedurende 3 dagen vooraleer de behandeling met een angiotensineconversie-enzyminhibitor of een angiotensine-II-receptorantagonist wordt gestart of hun dosis wordt verhoogd.
Inhibiteurs de l’enzyme de conversion et antagonistes des récepteurs de l’angiotensine II (sartans) : les patients sous traitement diurétique, peuvent souffrir d’une hypotension sévère et d’une détérioration de la fonction rénale, y compris insuffisance rénale, en particulier lorsqu’on administre pour la première fois un inhibiteur de l'enzyme de conversion de l'angiotensine ou un antagoniste des récepteurs de l’angiotensine II, ou lorsqu’on augmente la dose pour la première fois Si possible, l’administration du furosémide sera arrêtée temporairement ou sa posologie sera au moins diminuée pendant 3 jours avant de commencer le traitement avec un inhibiteur de l’enzyme de conversion ou un antagoniste des récepteurs de l’angiotensine II ou d’augmenter leur dose.

De combinatie van een lage dosis van een bètablokker en een lage dosis van een diureticum zoals in Atenolol Chlortalidone Sandoz 50/12,5, is bijzonder belangrijk voor oudere patiënten, bij wie de gebruikelijke doseringen van de ingrediënten te hoog zijn.
L’association d’une dose faible d’un bêtabloquant et d’une dose faible d’un diurétique, comme c’est le cas dans Atenolol Chlortalidone Sandoz 50/12,5, s’avère particulièrement importante pour les patients âgés car les doses habituelles des substances actives sont trop élevées chez ces patients.

Bij patiënten met een eGFR van < 60 ml/min/1,73 m 2 of een CrCl van < 60 ml/min werd een hogere incidentie gemeld van bijwerkingen geassocieerd met volumedepletie (bijvoorbeeld houdingsafhankelijke duizeligheid, orthostatische hypotensie, hypotensie), in het bijzonder bij de 300 mg dosis.
Chez les patients avec un DFGe < 60 mL/min/1,73 m² ou une ClCr < 60 mL/min, une incidence plus élevée d'effets indésirables liée à une déplétion volémique (par exemple, sensation vertigineuse posturale, hypotension orthostatique, hypotension) a été rapportée, parliculièrement avec la dose de 300 mg.