Traduction de «donoren van meer » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

aandoeningen uit I21-I22 en I24.- gespecificeerd als chronisch of met vermelde duur van meer dan 4 weken (meer dan 28 dagen) vanaf begin
Tout état classé en I21-I22 et I24.- précisé comme chronique ou d'une durée de 4 semaines au moins (plus de 28 jours) depuis le début

Omschrijving: Een depressieve episode, die langdurig kan zijn, optredend in de nasleep van een schizofrene ziekte. Enkele schizofrene symptomen, hetzij 'positieve', hetzij 'negatieve', moeten nog aanwezig zijn, maar zij domineren niet meer het klinische beeld. Deze depressieve toestanden gaan samen met een vergroot risico voor suïcide. Als de patiënt geen enkel schizofreen symptoom meer heeft dient een depressieve episode te worden gediagnosticeerd (F32,-). Als schizofrene symptomen nog floride en opvallend zijn dient de diagnose die van het-van- toepassing-zijnde schizofrene subtype te blijven (F20.0-F20.3).
Définition: Episode dépressif, éventuellement prolongé, survenant au décours d'une maladie schizophrénique. Certains symptômes schizophréniques positifs ou négatifs doivent encore être présents, mais ne dominent plus le tableau clinique. Ce type d'état dépressif s'accompagne d'un risque accru de suicide. Si le patient ne présente plus aucun symptôme schizophrénique, on doit faire un diagnostic d'épisode dépressif (F32.-). Si les symptômes schizophréniques restent florides et au premier plan de la symptomatologie, on doit garder le diagnostic de la forme clinique appropriée de schizophrénie (F20.0-F20.3).

foetus of zuigeling met zwangerschapsduur van 42 voltooide-weken of meer (294 dagen of meer), niet-'heavy- or large-for-dates' | postmaturiteit NNO
Postmaturité SAI

Omschrijving: Deze categorie is bedoeld voor persoonlijkheidsstoornissen die dikwijls problemen veroorzaken, maar niet het specifieke symptomenpatroon laten zien dat de stoornissen kenmerkt die zijn beschreven onder F60.-. Dientengevolge zijn ze vaak lastiger te diagnosticeren dan de stoornissen uit F60.-. | Voorbeelden zijn onder meer | gemengde persoonlijkheidsstoornissen met kenmerken van verscheidene van de stoornissen uit F60.-, maar zonder een op de voorgrond staand symptomencomplex dat een specifiekere diagnose toelaat | Voorbeelden zijn onder meer | storende persoonlijkheidsveranderingen, niet geclassificeerd onder F60.- of F62.- en beschouwd als secundair aan een hoofddiagnose van een tevens bestaande affectieve of angststoornis.
Définition: Cette catégorie concerne des troubles de la personnalité, souvent gênants, mais ne présentant pas les caractéristiques symptomatiques spécifiques de l'un quelconque des troubles décrits en F60.-. De ce fait, le diagnostic de ces troubles soulève souvent des difficultés. Exemples: modifications gênantes de la personnalité, non classables en F60.- ou F62.-, et considérées comme accessoires comparativement à un diagnostic principal de trouble affectif ou anxieux concomitant | troubles mixtes de la personnalité avec présence de caractéristiques appartenant à plusieurs des troubles décrits en F60.-, mais sans prédominance d'un groupe déterminé de symptômes permettant de faire un diagnostic plus spécifique

Omschrijving: Het essentiële kenmerk bestaat uit recidiverende aanvallen van hevige angst (paniek) die niet beperkt zijn tot bepaalde situaties of omstandigheden en derhalve onvoorspelbaar zijn. Net als bij andere angststoornissen zijn de belangrijkste symptomen onder meer plotseling beginnende hartkloppingen, pijn op de borst, verstikkingsgevoelens, duizeligheid en gevoelens van onwerkelijkheid (depersonalisatie of derealisatie). Dikwijls is er ook een secundaire angst om dood te gaan, zich niet meer in de hand te hebben of gek te worden. Paniekstoornis dient niet als hoofddiagnose te worden opgegeven indien de betrokkene een depressieve stoornis heeft op de tijd dat de aanvallen beginnen, aangezien onder die omstandigheden de paniekaanvallen waarschijnlijk een gevolg zijn van depressiviteit. | Neventerm: | paniekaanval | paniektoestand
Définition: Les caractéristiques essentielles de ce trouble sont des attaques récurrentes d'anxiété sévère (attaques de panique), ne survenant pas exclusivement dans une situation particulière ou dans des circonstances déterminées, et dont la survenue est, de ce fait, imprévisible. Comme dans d'autres troubles anxieux, les symptômes essentiels concernent la survenue brutale de palpitations, de douleurs thoraciques, de sensations d'étouffement, d'étourdissements et de sentiments d'irréalité (dépersonnalisation ou déréalisation). Il existe par ailleurs souvent aussi une peur secondaire de mourir, de perdre le contrôle de soi ou de devenir fou. On ne doit pas faire un diagnostic principal de trouble panique quand le sujet présente un trouble dépressif au moment de la survenue des attaques de panique; les attaques de panique sont, dans ce cas, probablement secondaires à la dépression. | Attaque | Etat | de panique

polyarthritis | ontsteking van meer dan één gewricht
polyarthrite | arthrite affectant plusieurs articulations

inoperabel | niet meer heelkundig te behandelen
inopérable

permanent | één of meer jaren durend
pérenne/pérennant | persistant | permanent

multipara | vrouw die meer dan eens heeft gebaard
multipare | qui a eu plusieurs enfants

chronische rugpijn gedurende meer dan 3 maand
douleur dorsale chronique d'une durée supérieure à trois mois

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Die elementen worden door de klassiek gebruikte vragenlijst voor de donoren in het licht gesteld: het is dus niet noodzakelijk om een specifieke vragenlijst voor donoren van meer dan 65 jaar op te stellen of om speciale beperkingen in te voeren (Simon et al., 1991).
Ces éléments sont mis en évidence par le questionnaire classiquement utilisé pour les donneurs : il n’est donc pas nécessaire de rédiger un questionnaire spécifique à l’intention des donneurs de plus de 65 ans ou de créer des restrictions spéciales (Simon et al., 1991).

3.3.2 NAT-testing versus serologie bij bloeddonatie Klassieke serologische tests laten toe om de meerderheid van de HIV, HCV of HBV besmette potentiële donoren te herkennen en te excluderen. Er blijft echter een groep van recent geïnfecteerde donoren die niet te detecteren zijn met de klassieke serologische tests (vensterperiode vóór seroconversie), maar ook chronisch met HBV geïnfecteerde donoren waarbij het antigeen (Ag) niet meer te detecteren is.
3.3.2 Test NAT versus sérologie lors du don de sang Les tests sérologiques classiques permettent de reconnaître et d’exclure la majorité des donneurs potentiels contaminés par le HIV, HCV ou HBV. Il reste toutefois un groupe de donneurs infectés récemment et donc non détectables au moyen des tests sérologiques classiques (fenêtre sérologique avant séroconversion) mais aussi des donneurs infectés de manière chronique par HBV chez lesquels l’antigène (Ag) n’est plus détectable.

De lidstaten nemen alle nodige maatregelen om ervoor te zorgen dat de in het kader van deze richtlijn verwerkte persoonsgegevens van donoren en ontvangers geanonimiseerd zijn, zodat de donoren en ontvangers niet meer te identificeren zijn.
Les États membres prennent toutes les mesures nécessaires pour garantir l'anonymisation de toutes les données à caractère personnel des donneurs et des receveurs traitées dans le cadre de la présente directive, dans le but de prévenir l’identification tant des donneurs que des receveurs.

Dit is de reden waarom het nodig is om meer gebruik te maken van extended criteria donors (ECD-donoren) en donors after cardiac death (DCD-donoren), ondanks het hogere risico van primary non-function (PNF), post-transplantatie morbiditeit en mortaliteit en de daarmee verbonden kosten voor de gezondheidszorg.
C’est la raison pour laquelle il est nécessaire de recourir plus largement aux extended criteria donors (ECD) et aux donors after cardiac death (DCD) malgré le risque accru de primary non-function (PNF), de morbidité et mortalité post-transplantation et les frais y afférents pour les soins de santé.

De oudere donoren hebben een grotere geneeskundige voorgeschiedenis en nemen meer geneesmiddelen dan de jongere (analgetica/antipyretica en een substitutieve hormonenbehandeling werden door donoren van 63 tot 80 jaar het meest courant gebruikt) (Simon, 1991).
Les donneurs plus âgés ont plus d’antécédents médicaux et prennent plus de médicaments que les jeunes (les analgésiques/antipyrétiques et un traitement hormonal substitutif étaient les médicaments les plus couramment utilisés chez les donneurs de 63 à 80 ans (Simon, 1991).

Wegens het dalend aantal nieren die weggenomen worden bij hersendode patiënten, wordt alsmaar meer een beroep gedaan op het wegnemen van organen bij " non-heart-beating donoren" .
En raison du déficit en reins prélevés chez des donneurs dont la mort cérébrale est confirmée, on se dirige vers des prélèvements effectués chez des donneurs " non-heart-beating" .

combinatie van een doelmatig systeem van donoridentificatie en -opsporing en orgaanverkrijging is een van de belangrijkste elementen gebleken om het aantal donaties van overledenen te vergroten. De aanwezigheid in een ziekenhuis van iemand die voor donaties verantwoordelijk is (de transplantatiecoördinator) en tot taak heeft een proactief donoropsporingsprogramma op te zetten, is de belangrijkste stap om het donatieproces te verbeteren en meer donoren te werven.
de détection et d'obtention d'organes apparaît comme un facteur essentiel de l'augmentation du nombre de dons de donneurs décédés. En particulier, la présence dans les hôpitaux d'un responsable des dons d'organes (coordinateur de transplantation), dont la tâche principale consiste à élaborer un système prospectif de détection de donneurs, constitue l'élément le plus important de l'optimisation du don d'organe et de l'augmentation du taux de détection de donneurs.

Bij de regelmatige bloeddonoren (meer dan 7 donaties in de studie van Shehata et al., 2004), is de incidentie van ongewenste effecten te wijten aan de donatie bij ouderen lager dan bij jongeren (0,61 % bij donoren van minder dan 20 jaar, 0,03 % tussen 60 en 65 jaar, 0 % tussen 66 en 71 jaar).
Chez les donneurs de sang réguliers (au-delà de 7 dons dans l’étude de Shehata et al., 2004), l’incidence d’effets indésirables liés au don est bien plus faible chez les personnes âgées que chez les jeunes (0,61 % chez les donneurs de moins de 20 ans, 0,03 % entre 60 et 65 ans, 0 % entre 66 et 71 ans).

In dezelfde publicatie hadden 26 % van de donoren van boven de 70 tussen 100 en 200 keer bloed gegeven en 4,5 % hadden al meer dan 200 bloeddonaties achter de rug.
D’après cette même publication, 26 % des donneurs de plus de 70 ans avaient offert leur sang entre 100 et 200 fois et 4,5 % comptaient plus de 200 dons antérieurs.

risicogedrag aangaande de overdracht van infectieuze ziekten; ‐ Oudere donoren vertonen niet meer ongewenste reacties bij de bloeddonaties: zoals voor
comportements à risque de transmission de maladies infectieuses; ‐ Les donneurs âgés ne présentent pas davantage de réactions indésirables lors du don: