Traduction de «doen het geschil zelf » (Néerlandais → Français) :

Hoewel, luidens artikel 1068, eerste lid, van het Gerechtelijk Wetboek, hoger beroep tegen een eindvonnis of tegen een vonnis alvorens recht te doen het geschil zelf bij de rechter in hoger beroep aanhangig maakt, zijn het de partijen zelf die, door hun hoofdberoep of incidenteel beroep, de grenzen bepalen waarbinnen de rechter in hoger beroep uitspraak moet doen over de betwistingen die bij de eerste rechter aanhangig zijn gemaakt.
Si, aux termes de l'article 1068, alinéa 1 er , du Code judiciaire, tout appel d'un jugement définitif ou avant dire droit saisit du fond du litige le juge d'appel, ce sont toutefois les parties elles-mêmes qui, par l'appel principal ou incident, fixent les limites dans lesquelles le juge d'appel doit statuer sur les contestations dont le premier juge a été saisi.

Deze behandeling laat toe om, met verloop van tijd, uw gevoeligheid voor bepaalde pollensoorten te doen afnemen, en zelfs te doen verdwijnen.
Cette stratégie permet, au fil du temps, de diminuer – voire de supprimer – votre sensibilité aux pollens.

Eens het patent is verlopen kan het bedrijf van het originele geneesmiddel beslissen zijn prijs eveneens te doen dalen en zelfs met meer dan 30%.
Une fois que le brevet a expiré, l'entreprise du médicament original peut également décider de baisser son prix et même de plus de 30 %.

Het arrest, dat beslist dat “het geschil () betrekking had op de beslissing die de einddatum van de arbeidsongeschiktheid vaststelde op 13 maart 2006; (dat) de rechter moest bepalen of (de verweerder) op de betwiste datum van 13 maart 2006 al dan niet arbeidsongeschikt was (en dat) de eerste rechter in zijn dictum uitspraak heeft gedaan binnen de grenzen van het hem voorgelegde geschil, (in zoverre) geen van de partijen in eerste aanleg conclusie heeft genomen; (dat) geen van de partijen de eerste rechter heeft gevraagd om ook over de daaropvolgende periode uitspraak te doen”, en dat “(de eiser), na de neerlegging van het deskundigenverslag, niet gevraagd heeft om uitspraak te doen over de gehele periode van 13 maart 2006 tot 1 oktober 2007”, en daarenboven vermeldt dat “het feit dat de deskundige de arbeidsongeschiktheid niet alleen onderzocht heeft op de litigieuze datum maar ook daarna, tot aan de neerlegging van zijn verslag (.), niet tot gevolg heeft dat het geschil dat bij de rechter aanhangig wordt gemaakt, ruimer is dan dat welk de partijen hem hebben voorgelegd”, en bijgevolg beslist dat “de eerste rechter, die het deskundigenverslag goedkeurt maar tegelijkertijd concludeert dat (de verweerder) arbeidsongeschikt was vanaf 13 maart 2006, het hem voorgelegd geschil correct heeft beoordeeld, zonder dat kan worden vastgesteld dat zijn gedachtegang tegenstrijdig was”, is niet naar recht verantwoord.
Dès lors, en considérant que “l’objet de la contestation portait (..) sur la décision fixant au 13 mars 2006 la date de la fin de l’incapacité ; (qu’) il s’agissait pour le juge de déterminer l’existence ou non d’une incapacité de travail (du défendeur) à la date litigieuse du 13 mars 2006 (et que, par) son dispositif, le premier juge a strictement tranché la contestation qui lui était soumise (dans la mesure où) aucune des parties n’a conclu en première instance, (qu’) aucune des parties n’a demandé au premier juge de se prononcer également sur la période subséquente”, et qu’“après dépôt du rapport d’expertise, (le défendeur) n’a pas demandé qu’il soit statué pour toute la période du 13 mars 2006 au 1 er octobre 2007”, et en énonçant encore que “le fait que l’expert ait examiné la capacité de travail non seulement à la date litigieuse mais également ensuite, jusqu’au dépôt de son rapport (.), n’a pas pour effet de saisir le juge d’une contestation plus ample que celle qui lui est soumise par les parties”, pour décider en conséquence qu’“en déclarant entériner le rapport d’expertise tout en concluant que (le défendeur) était en incapacité de travail à partir du 13 mars 2006, le premier juge a correctement tranché la contestation qui lui était soumise, sans qu’il puisse être constaté de contradiction dans son raisonnement”, l’arrêt n’est pas légalement justifié.

36. Onder artikel 972, tweede lid, van het Gerechtelijk Wetboek (ze doen aan de deskundigen alle dienstige vorderingen) moet begrepen worden: het recht van de partijen om voor de deskundige de technische aspecten van het geschil te pleiten, om hun interpretatie van het geschil uit te leggen, om te vragen dat bepaalde methodes zouden worden gebruikt (62) , .
36. Par l'article 972, alinéa 2, du Code judiciaire (elles font aux experts toutes réquisitions utiles), il faut entendre : le droit des parties de plaider auprès de l'expert les aspects techniques du litige, d'exposer leur version du litige, de demander que soient utilisées certaines méthodes, (62) .

In het arrest wordt zelfs beweerd (p. 10, in fine): «Overwegende dus dat, wanneer hij door de rechter wordt verzocht het dossier voor te leggen van een zieke die zijn verzekeringsinstelling heeft gedagvaard om de hem verschuldigde bedragen te vergoeden, de behandelend geneesheer, hetzij een omnipracticus of een specialist, in geen geval, behalve op verzoek van de patiënt zelf, het beroepsgeheim mag inroepen teneinde niet aan het verzoek te moeten voldoen wanneer de gevraagde dokumenten wel degelijk verband houden met het geschil».
L'arrêt va jusqu'à affirmer: «Attendu, dès lors, qu'invité par le juge à produire le dossier d'un malade qui a cité son organisme assureur en paiement de sommes qu'il estime lui être dues, le médecin traitant, généraliste ou spécialiste, ne peut en aucun cas, sauf sur demande du patient lui même, invoquer le secret professionnel pour rejeter l'invitation qui lui est faite, si les documents sollicités sont bien en rapport avec le litige».

Het ontbreken van een motivering belet de gedaagde partijen immers hun argumenten te doen gelden, zodat het langer duurt om het geschil op te lossen, waardoor de gedaagde partijen worden benadeeld.
Le défaut de motivation empêche les parties intimées de faire valoir leurs arguments, ce qui retarde la solution du litige et dès lors nuit aux parties intimées.

Het arrest, dat om de in het middel weergegeven redenen weigert uitspraak te doen over de periode na de datum waarover de bestreden administratieve beslissing uitspraak deed, doet geen uitspraak over het volledige geschil dat bij het arbeidshof aanhangig is gemaakt en schendt aldus artikel 580, 2°, van het Gerechtelijk Wetboek.
En refusant, par les considérations reproduites au moyen, de statuer sur la période postérieure à la date à laquelle se prononçait la décision administrative querellée, l’arrêt, qui n’épuise pas la saisine de la cour du travail, viole l’article 580, 2°, du Code judiciaire.

Artikel 142 van de gecoördineerde wet doet artikel 2 van het Gerechtelijk wetboek niet teniet en vormt geen obstakel voor het devolutief effect van het beroep (art. 1068 van het Ger. Wetb.), het beroep neemt de zaak uit handen van de magistraten van de eerste graad en onderwerpt het geschil aan de rechters van de tweede graad zelfs in het geval van hoger beroep tegen een tussenvonnis.
L’article 142 de la loi ASSI coordonnée ne déroge pas à l’article 2 du Code judiciaire et ne fait pas obstacle à l’effet dévolutif de l’appel (art. 1068 du Code judiciaire), l’appel dessaisit les magistrats du premier degré et soumet le litige aux juges du second degré même en cas d’appel contre un jugement avant dire droit.

Zelfs indien de partijen waren overeengekomen om af te wijken van de territoriale bevoegdheidsregels na het ontstaan van het geschil, was bovendien aangenomen dat dit in geen geval kon leiden tot een situatie in strijd met de wet op het gebruik der talen in gerechtszaken 13 en dat “de partijen niet kunnen afwijken van de regels die zijn opgesteld inzake het gebruik der talen door beroep in te stellen bij een territoriaal onbevoegde rechtbank en zo de wet omzeilen” 14 .
En outre, même s’il y avait eu convention entre parties pour déroger à la règle de compétence territoriale après la survenance du litige il était admis que celle-ci ne pouvait en aucun cas mener à une situation contraire à la loi sur l’emploi des langues en matière judiciaire 13 et que “les parties ne peuvent déroger aux règles établies en matière d’emploi des langues en introduisant le recours devant une juridiction territorialement incompétente et ainsi contourner la loi” 14 .