Vertaling van "doch meer " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

aandoeningen uit I21-I22 en I24.- gespecificeerd als chronisch of met vermelde duur van meer dan 4 weken (meer dan 28 dagen) vanaf begin
Tout état classé en I21-I22 et I24.- précisé comme chronique ou d'une durée de 4 semaines au moins (plus de 28 jours) depuis le début

Omschrijving: Een depressieve episode, die langdurig kan zijn, optredend in de nasleep van een schizofrene ziekte. Enkele schizofrene symptomen, hetzij 'positieve', hetzij 'negatieve', moeten nog aanwezig zijn, maar zij domineren niet meer het klinische beeld. Deze depressieve toestanden gaan samen met een vergroot risico voor suïcide. Als de patiënt geen enkel schizofreen symptoom meer heeft dient een depressieve episode te worden gediagnosticeerd (F32,-). Als schizofrene symptomen nog floride en opvallend zijn dient de diagnose die van het-van- toepassing-zijnde schizofrene subtype te blijven (F20.0-F20.3).
Définition: Episode dépressif, éventuellement prolongé, survenant au décours d'une maladie schizophrénique. Certains symptômes schizophréniques positifs ou négatifs doivent encore être présents, mais ne dominent plus le tableau clinique. Ce type d'état dépressif s'accompagne d'un risque accru de suicide. Si le patient ne présente plus aucun symptôme schizophrénique, on doit faire un diagnostic d'épisode dépressif (F32.-). Si les symptômes schizophréniques restent florides et au premier plan de la symptomatologie, on doit garder le diagnostic de la forme clinique appropriée de schizophrénie (F20.0-F20.3).

foetus of zuigeling met zwangerschapsduur van 42 voltooide-weken of meer (294 dagen of meer), niet-'heavy- or large-for-dates' | postmaturiteit NNO
Postmaturité SAI

Omschrijving: Deze categorie is bedoeld voor persoonlijkheidsstoornissen die dikwijls problemen veroorzaken, maar niet het specifieke symptomenpatroon laten zien dat de stoornissen kenmerkt die zijn beschreven onder F60.-. Dientengevolge zijn ze vaak lastiger te diagnosticeren dan de stoornissen uit F60.-. | Voorbeelden zijn onder meer | gemengde persoonlijkheidsstoornissen met kenmerken van verscheidene van de stoornissen uit F60.-, maar zonder een op de voorgrond staand symptomencomplex dat een specifiekere diagnose toelaat | Voorbeelden zijn onder meer | storende persoonlijkheidsveranderingen, niet geclassificeerd onder F60.- of F62.- en beschouwd als secundair aan een hoofddiagnose van een tevens bestaande affectieve of angststoornis.
Définition: Cette catégorie concerne des troubles de la personnalité, souvent gênants, mais ne présentant pas les caractéristiques symptomatiques spécifiques de l'un quelconque des troubles décrits en F60.-. De ce fait, le diagnostic de ces troubles soulève souvent des difficultés. Exemples: modifications gênantes de la personnalité, non classables en F60.- ou F62.-, et considérées comme accessoires comparativement à un diagnostic principal de trouble affectif ou anxieux concomitant | troubles mixtes de la personnalité avec présence de caractéristiques appartenant à plusieurs des troubles décrits en F60.-, mais sans prédominance d'un groupe déterminé de symptômes permettant de faire un diagnostic plus spécifique

Omschrijving: Het essentiële kenmerk bestaat uit recidiverende aanvallen van hevige angst (paniek) die niet beperkt zijn tot bepaalde situaties of omstandigheden en derhalve onvoorspelbaar zijn. Net als bij andere angststoornissen zijn de belangrijkste symptomen onder meer plotseling beginnende hartkloppingen, pijn op de borst, verstikkingsgevoelens, duizeligheid en gevoelens van onwerkelijkheid (depersonalisatie of derealisatie). Dikwijls is er ook een secundaire angst om dood te gaan, zich niet meer in de hand te hebben of gek te worden. Paniekstoornis dient niet als hoofddiagnose te worden opgegeven indien de betrokkene een depressieve stoornis heeft op de tijd dat de aanvallen beginnen, aangezien onder die omstandigheden de paniekaanvallen waarschijnlijk een gevolg zijn van depressiviteit. | Neventerm: | paniekaanval | paniektoestand
Définition: Les caractéristiques essentielles de ce trouble sont des attaques récurrentes d'anxiété sévère (attaques de panique), ne survenant pas exclusivement dans une situation particulière ou dans des circonstances déterminées, et dont la survenue est, de ce fait, imprévisible. Comme dans d'autres troubles anxieux, les symptômes essentiels concernent la survenue brutale de palpitations, de douleurs thoraciques, de sensations d'étouffement, d'étourdissements et de sentiments d'irréalité (dépersonnalisation ou déréalisation). Il existe par ailleurs souvent aussi une peur secondaire de mourir, de perdre le contrôle de soi ou de devenir fou. On ne doit pas faire un diagnostic principal de trouble panique quand le sujet présente un trouble dépressif au moment de la survenue des attaques de panique; les attaques de panique sont, dans ce cas, probablement secondaires à la dépression. | Attaque | Etat | de panique

polyarthritis | ontsteking van meer dan één gewricht
polyarthrite | arthrite affectant plusieurs articulations

inoperabel | niet meer heelkundig te behandelen
inopérable

permanent | één of meer jaren durend
pérenne/pérennant | persistant | permanent

multipara | vrouw die meer dan eens heeft gebaard
multipare | qui a eu plusieurs enfants

chronische rugpijn gedurende meer dan 3 maand
douleur dorsale chronique d'une durée supérieure à trois mois

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

De Nationale Raad is echter ook van oordeel, dat de onmogelijkheid om tot diagnostische lijkschouwing over te gaan slechts zelden het gevolg is van een verzet van de nabestaanden, doch meer frekwent berust op gebrekkige afspraken tussen de verantwoordelijken van de ziekenhuizen en de begrafenisondernemers.
Par ailleurs, le Conseil national observe que l'impossibilité de procéder à une autopsie diagnostique n'est que très rarement due à une opposition des proches et qu'elle trouve le plus souvent son origine dans l'absence de conventions bien définies à l'intérieur de l'hôpital et vis‑à‑vis des pompes funèbres.

Bij dezelfde dosissen stelde men bij de zijdeapen, gelijkaardige, doch meer uitgesproken, veranderingen vast, vooral in de nier waar er een evolutie was naar nefropathie met stijging van de uremie en van de creatinineplasmaspiegels.
Chez le ouistiti, après l’administration de doses similaires, les modifications étaient similaires mais plus graves, en particulier au niveau des reins où les modifications ont évolué en une néphropathie incluant une augmentation des taux d’urée et de créatinine.

- Soms (komt voor bij minder dan 1 op 100 gebruikers, doch bij meer dan 1 op 1000 gebruikers): stemmingswisselingen, slaapstoornissen, bronchiaalspasme (benauwdheid op de borst, piepende ademhaling en kortademigheid), angio-oedeem, (symptomen zoals piepende ademhaling, zwelling van het gelaat of de tong), netelroos, purpura (rode puntjes op de huid), nierproblemen, impotentie, zweten,
respiratoires et manque de souffle), angio-œdème (symptômes tels que sifflement respiratoire, gonflement du visage ou de la langue), urticaire, purpura (petites tâches rouges sur la peau), problèmes rénaux, impuissance, transpiration.

- Soms (komt voor bij minder dan 1 op 100 gebruikers, doch bij meer dan 1 op 1000 gebruikers): : stemmingswisselingen, slaapstoornissen, bronchiaalspasme (benauwdheid op de borst, piepende ademhaling en kortademigheid), angio-oedeem, (symptomen zoals piepende ademhaling, zwelling
Peu fréquent (se produit chez moins de 1 personne sur 100, mais bien chez plus de 1 personne sur 1000) : troubles de l’humeur, troubles du sommeil, bronchospasme (poitrine oppressée, sifflements respiratoires et manque de souffle), angio-œdème (symptômes tels que sifflement respiratoire, gonflement du visage ou de la langue), urticaire, purpura (petites tâches rouges sur la peau), problèmes rénaux, impuissance, transpiration.

Echter, als het bijna tijd is voor de volgende dosis, moet u de vergeten dosis niet meer innemen, doch overgaan op het voorgeschreven doseringsschema.
Mais, s’il est presque temps de prendre la dose suivante, vous ne devez plus prendre la dose oubliée, mais poursuivre le schéma de posologie prescrit.

- Vaak (komt voor bij minder dan 1 op 10 gebruikers, doch bij meer dan 1 op 100 gebruikers): hoofdpijn, duizelig gevoel, vertigo, tintelingen, stoornissen van het gezichtsvermogen, tinnitus (oorsuizen), licht gevoel in het hoofd vanwege een lage bloeddruk, droge hoesten, kortademigheid, maagdarmklachten (misselijkheid, epigastrische pijn, anorexia, braken, buikpijn, smaakstoornissen, droge mond, dyspepsie of spijsverteringsstoornissen, diarree, obstipatie), allergische reacties (zoals huiduitslag, jeuk), krampen, moeheid.
− Fréquent (se produit chez moins de 1 personne sur 10, mais bien chez plus de 1 personne sur 100): maux de tête, sensations de malaises, vertiges, sensations de picotements et de fourmillements, troubles visuels, acouphène (sifflement et bourdonnement d’oreille), étourdissements dûs à l’hypotension, toux sèche, difficulté respiratoire, troubles gastro-intestinaux (nausées, douleurs épigastriques, anorexie, vomissements, douleurs abdominales, troubles du goût, sécheresse de la bouche, dyspepsie ou digestion

- Soms (komt voor bij minder dan 1 op 100 gebruikers, doch bij meer dan 1 op 1000 gebruikers): : stemmingswisselingen, slaapstoornissen, bronchiaalspasme (benauwdheid op de borst, piepende ademhaling en kortademigheid), angio-oedeem, (symptomen zoals piepende ademhaling, zwelling van het gelaat of de tong), netelroos, purpura (rode puntjes op de huid), nierproblemen, impotentie, zweten,
Peu fréquent (se produit chez moins de 1 personne sur 100, mais bien chez plus de 1 personne sur 1000) : troubles de l’humeur, troubles du sommeil, bronchospasme (poitrine oppressée, sifflements respiratoires et manque de souffle), angio-œdème (symptômes tels que sifflement respiratoire, gonflement du visage ou de la langue), urticaire, purpura (petites tâches rouges sur la peau), problèmes rénaux, impuissance, transpiration.

In de voorliggende casuïstiek wordt de huisarts van wacht niet enkel opgevorderd – via 100-dispatcher en het PIT – voor toediening van de (eerste) medische zorg, doch wordt blijkbaar ook vereist dat die geneesheer de patiënt eveneens begeleidt met de ambulance tot een ziekenhuis met een gespecialiseerde spoedgevallendienst(4) (DGS); daarbij dient de huisarts van wacht soms het eigen wachtdienstgebied over een grote afstand te verlaten, en is hij/zij ook de facto totaal niet meer beschikbaar voor die wachtdienst.
Dans le cas présent, le généraliste de garde n’est pas seulement requis - par le service 100 et le PIT - pour apporter les (premiers) soins médicaux, mais l’est apparemment également pour accompagner le patient dans l’ambulance jusqu’à un hôpital disposant d’un service de soins urgents spécialisés(4) (SUS). De ce fait, le médecin généraliste de garde peut parfois devoir se déplacer loin de son secteur de garde et n’être ainsi plus du tout disponible pour le service de garde.

Maar in artikel 1704.4 wordt evenwel bepaald dat de gevallen bedoeld in artikel 1704.2, f «geen grond tot vernietiging meer opleveren indien de partij die deze aanvoert, tijdens de loop van het geding voor scheidslieden wist dat zich een zodanig geval voordeed, doch zich er toen niet op heeft beroepen».
Mais l'article 1704.4 prévoit que ne sont pas retenus comme causes d'annulation de la sentence notamment les cas prévus à l'article 1704.2, f), lorsque la partie qui s'en prévaut en a eu connaissance au cours de la procédure arbitrale et ne les a pas alors invoqués.

- Vaak (komt voor bij minder dan 1 op 10 gebruikers, doch bij meer dan 1 op 100 gebruikers): hoofdpijn, duizeligheid, vertigo, tintelingen, stoornissen van het gezichtsvermogen, tinnitus (oorsuizen), licht gevoel in het hoofd vanwege een lage bloeddruk, droge hoesten, kortademigheid, maagdarmklachten (misselijkheid, braken, buikpijn, smaakstoornissen, droge mond, dyspepsie of spijsverteringsstoornissen, diarree, obstipatie), allergische reacties (zoals huiduitslag, jeuk), spierkrampen, moeheid.
− Fréquent (se produit chez moins de 1 personne sur 10, mais bien chez plus de 1 personne sur 100): maux de tête, malaises, vertiges, sensations de picotements et de fourmillements, troubles visuels, sifflement et bourdonnement d’oreille, étourdissements dûs à l’hypotension, toux sèche, difficulté respiratoire, troubles gastro-intestinaux (nausées, vomissements, douleurs abdominales, troubles du