Vertaling van "diuretica innemen vooral " (Nederlands → Frans) :

Gelijktijdige behandeling met diuretica Bij patiënten die diuretica innemen, vooral bij diegenen die recent met de therapie zijn begonnen, kan soms een overmatige bloeddrukdaling optreden nadat de behandeling met quinapril werd opgestart.
Thérapie diurétique concomitante Les patients sous diurétiques, en particulier ceux ayant récemment débuté la thérapie diurétique, peuvent occasionnellement présenter une réduction excessive de la tension artérielle après l’instauration du traitement par quinapril.

Dit is vooral van belang voor patiënten die diuretica innemen.
Ceci est particulièrement important pour les patients prenant des diurétiques.

In sommige gevallen kan het zijn dat u moet stoppen met het innemen van één van de geneesmiddelen. Dit geldt vooral voor de hieronder vermelde geneesmiddelen: andere geneesmiddelen die worden gebruikt om de bloeddruk te verlagen, ACEremmers of aliskiren genoemd; diuretica (een geneesmiddel dat “plastablet “wordt genoemd en dat uw hoeveelheid urine verhoogt); lithium (een geneesmiddel dat gebruikt wordt om sommige typen depressie te behandelen); kaliumsparende diuretica, kaliumsupplementen, zoutvervangingsmiddelen die kalium bevatten en andere stoffen die het kaliumgehalte kunnen verhogen; bepaalde soorten pijnstillers die niet-steroïdale anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAIDs) of selectieve cyclooxygenase-2 remmers (COX-2 remmers) worden genoemd. Het is mogelijk dat uw arts uw nierfunctie controleert; anticonvulsiemiddelen (bv. carbamazepine, fenobarbital, fenytoïne, fosfenytoïne, primidon); Sint-Janskruid; nitroglycerine en andere nitraten, of andere stoffen die “vasodilatoren” (vaatverwijders) worden genoemd; geneesmiddelen gebruikt voor HIV/AIDS (bv. ritonavir, indinavir, nelfinavir);
Votre médecin peut également vérifier votre fonction rénale ; médicaments anticonvulsivants (ex. carbamazépine, phénobarbital, phénytoïne, fosphénytoïne, primidone) ; extrait de millepertuis ;

Risicofactoren voor de ontwikkeling van hyperkaliëmie omvatten nierinsufficiëntie, achteruitgang van de nierfunctie, leeftijd (> 70 jaar), diabetes mellitus, intercurrente voorvallen, vooral dehydratie, acute hartdecompensatie, metabole acidose en gelijktijdig gebruik van kaliumsparende diuretica (bv. spironolacton, eplerenon, triamtereen of amiloride), kaliumsupplementen of kaliumhoudende zoutvervangers; of patiënten die andere geneesmiddelen innemen die gepaard gaan met een stijging in serumkalium (bv. heparine).
Les facteurs de risque d’apparition d'une hyperkaliémie comprennent l’insuffisance rénale ou une dégradation de la fonction rénale, l’âge (> 70 ans), le diabète sucré, des phénomènes intercurrents tels qu’une déshydratation, une décompensation cardiaque aiguë, une acidose métabolique et une utilisation concomitante d'un diurétique d’épargne du potassium (p. ex. spironolactone, éplérénone, triamtérène ou amiloride), la prise de suppléments de potassium ou de substituts du sel contenant du potassium ; ou encore la prise d’autres médicaments associés à une hausse du potassium sérique (p. ex. héparine).

Risicofactoren van ontwikkeling van hyperkaliëmie zijn nierinsufficiëntie, verslechtering van de nierfunctie, hoge leeftijd (> 70 jaar), diabetes mellitus, intercurrente evenementen, vooral uitdroging, acute hartdecompensatie, metabole acidose en patiënten die gelijktijdig kaliumsparende diuretica (bv. spironolacton, eplerenon, triamtereen of amiloride), kaliumsupplementen of kaliumbevattende zoutsubstituenten gebruiken of patiënten die andere geneesmiddelen innemen die gepaard gaan met een stijging van de serumkaliumconcentratie (bijv. Heparine).
Les facteurs de risque d’hyperkaliémie sont une insuffisance rénale, une dégradation de la fonction rénale, l'âge (> 70 ans), le diabète, les événements intercurrents, tels que la déshydratation, la décompensation cardiaque aiguë, l'acidose métabolique et l'utilisation concomitante de diurétiques épargneurs de potassium (par ex., spironolactone, éplérénone, triamtérène ou amiloride), des suppléments potassiques ou des substituts contenant des sels potassiques ; ou encore des patients prenant d’autres médicaments qui augmentent la kaliémie (comme l’héparine).

Bij de meeste aangetaste patiënten verbeterde de hypomagnesiëmie na toediening van magnesium en stopzetting van de PPI. Bij patiënten die een langdurige behandeling zullen moeten volgen of die PPI’s innemen samen met digoxine of geneesmiddelen die hypomagnesiëmie kunnen veroorzaken (bijv. diuretica), dienen beroepsoefenaren in de gezondheidszorg er rekening mee te houden dat zij de magnesiumgehaltes moeten meten vooraleer de behandeling met PPI’s te starten en regelmatig daarna.
Chez la majorité des patients affectés, l’hypomagnésiémie s’est améliorée après l’administration de magnésium et l’interruption des IPP. Chez les patients qui seront traités pour une longue période ou qui prennent des IPP en association avec de la digoxine ou des médicaments pouvant causer une hypomagnésiémie (p. ex. diurétiques), les professionnels de la santé doivent en tenir compte qu’ils doivent mesurer les taux de magnésium avant de débuter un traitement avec des IPP et périodiquement au cours du traitement.

Het advies wordt gegeven om de magnesiumspiegel te bepalen vooraleer PPI’s voor te schrijven aan patiënten die ze lang zullen gebruiken. Aangeraden wordt dit onderzoek zeker uit te voeren bij patiënten die ook digoxine innemen of andere geneesmiddelen (zoals diuretica) gebruiken die ook hypomagnesiëmie kunnen veroorzaken 56 .
Il est recommandé de déterminer la concentration de magnésium avant de prescrire des IPP à des patients qui les utiliseront pendant longtemps, particulièrement chez les patients prenant également de la digoxine ou d’autres médicaments (comme les diurétiques) qui peuvent également causer une hypomagnésémie 56 .

Echter, bij patiënten met een nierfunctiestoornis en/of patiënten die kaliumsupplementen innemen (inclusief zoutvervangers) of kaliumsparende diuretica gebruiken, en vooral aldosteronantagonisten, kan hyperkaliëmie optreden.
Cependant, chez les patients atteints d'insuffisance rénale et/ou chez les patients prenant des suppléments de potassium (y compris des sels de substitution) ou des diurétiques d'épargne potassique, et particulièrement des antagonistes de l'aldostérone, une hyperkaliémie peut se produire.