Vertaling van "diabetes een dpp-4-inhibitor " (Nederlands → Frans) :

Chevalier P. Bij onvoldoende gecontroleerde diabetes een DPP-4-inhibitor toevoegen?
Chevalier P. Diabète de type 2 mal équilibré : ajouter un inhibiteur de la DPP-4 ?

Vildagliptine (Galvus® , beschikbaar sinds februari 2009) is, zoals sitagliptine, een DPP-4-inhibitor. Vildagliptine wordt oraal toegediend en wordt gebruikt voor de behandeling van type 2-diabetes, in associatie met metformine, een hypoglykemierend sulfamide of een glitazon wanneer de glykemie onvoldoende wordt gecontroleerd met een van deze middelen in monotherapie aan de maximaal verdragen dosis.
La vildagliptine (Galvus® , disponible depuis février 2009) est, comme la sitagliptine, un inhibiteur de la DPP-4 et est utilisée par voie orale dans le traitement du diabète de type 2, en association àla metformine, un sulfamide hypoglycémiant ou une glitazone en cas de controle glycémique insuffisant avec un de ces médicaments utilisé en monotherapie à la dose maximale tolerée.

Sitagliptine is een inhibitor van DPP-4 (dipeptidylpeptidase-4), een enzym verantwoordelijk voor de inactivatie van de incretines.
La sitagliptine est un inhibiteur de la DPP-4 (dipeptidylpeptidase-4), une enzyme responsable de l’inactivation des incrétines.

De keuze kan worden gemaakt tussen een bloedsuikerverlagend sulfamide, een glinide, pioglitazon, een DPP-4-inhibitor (syn. gliptine), een incretinemimeticum (syn. GLP-1-analoog) of een “basale” insuline.
Le choix peut se faire entre un sulfamidé hypoglycémiant, un glinide, la pioglitazone, un inhibiteur de la DPP-4 (syn. gliptine), un incrétinomimétique (syn. analogue du GLP-1) ou une insuline «basale».

De plaats van DPP-4-inhibitoren in de aanpak van type 2-diabetes is nog niet duidelijk, en hun effect op de langetermijncomplicaties van diabetes is niet bekend [zie ook Folia februari 2008 en april 2008 ].
La place des inhibiteurs de la DPP-4 dans le diabète de type 2 n'est pas encore claire, et leur influence sur les complications à long terme du diabète n'est pas connue [voir aussi Folia de février 2008 et d’ avril 2008 ].

De plaats van de gliptines of DPP- 4-inhibitoren in de behandeling van type 2-diabetes blijft onduidelijk.
La place des gliptines ou des inhibiteurs de la DPP-4 dans le traitement du diabète de type 2 n’est toujours pas claire.

Een onafhankelijke studie bekeek via studies met directe vergelijkingen de voor- en nadelen van monotherapie en combinatietherapieën bij diabetes type-II. Alle combinatietherapieën waren nagenoeg even werkzaam in het verlagen van de HbA1c-waarde, met uitzondering van de therapieën met metformine in combinatie met hypoglykemiërende sulfamiden, pioglitazon of de DPP-4-inhibitoren die alle wat efficiënter bleken.
Une étude indépendante a étudié les comparaisons directes pour évaluer les avantages et les inconvénients des monothérapies versus traitements associés dans le diabète de type II. En ce qui concerne la diminution de l’HbA1c, tous les traitements associés sont à peu près aussi efficaces, à l’exception des traitements ayant associé de la metformine à des sulfamides hypoglycémiants, à de la pioglitazone ou à des inhibiteurs de la DPP-4, tous plus efficaces.

De β-blokker atenolol was in de UKPDS-studie bij patiënten met type 2-diabetes en hypertensie even doeltreffend als de ACE-inhibitor captopril voor wat betreft het verlagen van de incidentie van micro- en macro-albuminurie.
Dans l’étude UKPDS chez des patients diabétiques de type 2 et hypertendus, l’aténolol, un β-bloquant, a été aussi efficace que le captopril, un IECA, quant à la diminution de l’incidence de la micro- et de la macroalbuminurie.

Een ACE-inhibitor is een goede keuze bij patiënten met risicofactoren zoals diabetes of antecedenten van myocardinfarct.
Un IECA constitue un bon choix chez les patients avec des facteurs de risque tels diabète ou antécédents d’infarctus du myocarde.

Er werd gesteld dat een ACE-inhibitor een goede keuze is bij patiënten met ook hartfalen, antecedenten van myocardinfarct of cerebrovasculair accident, een hoog cardiovasculair risico, diabetes of chronisch nierlijden.
Il y est mentionné qu’un IECA est un bon choix chez les patients qui présentent aussi une insuffisance cardiaque, des antécédents d’infarctus du myocarde ou d’accident vasculaire cérébral, un risque cardio-vasculaire élevé, un diabète ou une affection rénale chronique.