Traduction de «dexamethason gelijktijdige toediening » (Néerlandais → Français) :

Dexamethason Gelijktijdige toediening van meerdere doses tot maximaal 4 mg pomalidomide en 20 mg tot 40 mg dexamethason (een zwakke tot matig sterke inductor van meerdere CYP-enzymen, waaronder CYP3A) aan patiënten met multipel myeloom had geen effect op de farmacokinetiek van pomalidomide, vergeleken met toediening van alleen pomalidomide.
Dexaméthasone L’administration concomitante de doses répétées de pomalidomide allant jusqu’à 4 mg avec 20 mg à 40 mg de dexaméthasone (un inducteur faible à modéré de plusieurs enzymes du CYP, dont le CYP3A) chez des patients atteints de myélome multiple, n’a pas eu effet sur la pharmacocinétique du pomalidomide par rapport à l’administration de pomalidomide seul.

Een gerandomiseerde, dubbelblinde studie versus placebo bij 438 patiënten tussen 1 en 17 jaar oud heeft een volledige beheersing van de emesis tijdens de moeilijkste chemotherapiedag aangetoond bij 73% van de patiënten bij i.v.-toediening van ondansetron in een dosering van 5 mg/m² met gelijktijdige toediening van 2 tot 4 mg dexamethason per os en bij 71% van de patiënten bij de toediening van ondansetron in siroopvorm in een dosering van 8 mg + 2 tot 4 mg dexamethason per os op de dagen van chemotherapie.
Une étude randomisée en double aveugle versus placebo portant sur 438 patients âgés de 1 à 17 ans a montré un contrôle total des épisodes émétiques lors du jour de chimiothérapie le plus difficile chez 73 % des patients, lorsque l’ondansétron était administré en intraveineux à une dose de 5 mg/m² avec administration concomitante per os de 2 à 4 mg de dexaméthasone et chez 71 % des patients, lorsque l’ondansétron était administré sous la forme de sirop à une dose de 8 mg + 2 à 4 mg de dexaméthasone per os les jours de chimiothérapie.

Een gerandomiseerde, dubbelblinde studie versus placebo bij 438 patiënten tussen 1 en 17 jaar oud heeft een volledige beheersing van de emesis tijdens de moeilijkste chemotherapiedag aangetoond bij 73% van de patiënten bij i.v.-toediening van ondansetron in een dosering van 5 mg/m² met gelijktijdige toediening van 2 tot 4 mg dexamethason per os en bij 71% van de patiënten bij de toediening van ondansetron in siroopvorm in een dosering van 8 mg + 2 tot 4 mg dexamethason per os op de dagen van chemotherapie. Na de chemotherapie kregen beide groepen 4 mg ondansetron in siroopvorm tweemaal daags gedurende 2 dagen.
Une étude randomisée en double aveugle versus placebo portant sur 438 patients âgés de 1 à 17 ans a montré un contrôle total des épisodes émétiques lors du jour de chimiothérapie le plus difficile chez 73 % des patients, lorsque l’ondansétron était administré en intraveineux à une dose de 5 mg/m² avec administration concomitante per os de 2 à 4 mg de dexaméthasone et chez 71 % des patients, lorsque l’ondansétron était administré sous la forme de sirop à une dose de 8 mg + 2 à 4 mg de dexaméthasone

Corticosteroïden Dexamethason: Een eenmalige 40 mg-dosis aprepitant gaf bij gelijktijdige toediening met een eenmalige orale dosis dexamethason 20 mg een verhoging van de AUC van dexamethason met een factor 1,45.
Corticostéroïdes Dexaméthasone : une dose unique de 40 mg d’aprépitant, co-administrée avec une dose orale unique de 20 mg de dexaméthasone, a entraîné une élévation de l’ASC de la dexaméthasone de 1,45 fois.

Corticosteroïden Dexamethason: De gebruikelijke orale doses dexamethason moeten bij gelijktijdige toediening met EMEND 125 mg/80 mg met ongeveer 50 % worden verminderd.
Corticostéroïdes Dexaméthasone : La dose orale habituelle de dexaméthasone doit être réduite d’environ 50 % en cas de co-administration avec EMEND selon le schéma posologique de 125 mg/80 mg.

Gelijktijdige toediening met sterke CYP3A-inductoren, zoals rifampicine, rifabutine, fenobarbital, carbamazepine, fenytoïne en sint-janskruid (Hypericum perforatum) wordt afgeraden. Gelijktijdig gebruik van zwakke tot matige inductoren van CYP3A (bijv. dexamethason, prednison in hoge dosis) kan de blootstelling aan ivacaftor verminderen en kan daardoor de werkzaamheid van Kalydeco verminderen.
L’administration concomitante d’inducteurs puissants du CYP3A, tels que la rifampicine, la rifabutine, le phénobarbital, la carbamazépine, la phénytoïne et le millepertuis (Hypericum perforatum) n’est pas recommandée. L’utilisation concomitante d’inducteurs faibles à modérés du CYP3A (tels que la dexaméthasone ou la prednisone à forte dose) peut diminuer l’exposition à l’ivacaftor et, ainsi, diminuer l’efficacité de Kalydeco.

De gelijktijdige toediening van saxagliptine en geneesmiddelen die CYP3A4/5 induceren (zoals carbamazepine, dexamethason, fenobarbital en fenytoïne) is, met uitzondering van rifampicine, niet onderzocht en kan resulteren in een verlaagde plasmaconcentratie van saxagliptine en een verhoogde concentratie van haar belangrijkste metaboliet.
L'administration conjointe de saxagliptine et d'inducteurs du CYP3A4/5 autres que la rifampicine (tels que la carbamazépine, la dexaméthasone, le phénobarbital, et la phénytoïne) n'a pas été étudiée, elle pourrait entraîner une diminution des concentrations plasmatiques de saxagliptine et une augmentation des concentrations de son métabolite principal.

Bij gelijktijdige toediening van dexamethason met indinavir/ritonavir wordt zorgvuldige controle van de therapeutische effecten en bijwerkingen aanbevolen.
En cas d'administration concomitante de dexaméthasone et d'indinavir/ritonavir, une surveillance attentive des effets thérapeutiques et indésirables est recommandée.

Gelijktijdige toediening van axitinib met sterke CYP3A4/5-inductoren (bijv. rifampicine, dexamethason, fenytoïne, carbamazepine, rifabutine, rifapentine, fenobarbital en Hypericum perforatum (sint-janskruid)) kan de axitinibconcentratie in het plasma verlagen.
La concentration plasmatique d’axitinib peut diminuer en cas d’administration concomitante d’inducteurs puissants du CYP3A4/5 (par exemple rifampicine, dexaméthasone, phénytoïne, carbamazépine, rifabutine, rifapentine, phénobarbital et Hypericum perforatum [millepertuis]).