Vertaling van "ddd of meer " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

aandoeningen uit I21-I22 en I24.- gespecificeerd als chronisch of met vermelde duur van meer dan 4 weken (meer dan 28 dagen) vanaf begin
Tout état classé en I21-I22 et I24.- précisé comme chronique ou d'une durée de 4 semaines au moins (plus de 28 jours) depuis le début

Omschrijving: Een depressieve episode, die langdurig kan zijn, optredend in de nasleep van een schizofrene ziekte. Enkele schizofrene symptomen, hetzij 'positieve', hetzij 'negatieve', moeten nog aanwezig zijn, maar zij domineren niet meer het klinische beeld. Deze depressieve toestanden gaan samen met een vergroot risico voor suïcide. Als de patiënt geen enkel schizofreen symptoom meer heeft dient een depressieve episode te worden gediagnosticeerd (F32,-). Als schizofrene symptomen nog floride en opvallend zijn dient de diagnose die van het-van- toepassing-zijnde schizofrene subtype te blijven (F20.0-F20.3).
Définition: Episode dépressif, éventuellement prolongé, survenant au décours d'une maladie schizophrénique. Certains symptômes schizophréniques positifs ou négatifs doivent encore être présents, mais ne dominent plus le tableau clinique. Ce type d'état dépressif s'accompagne d'un risque accru de suicide. Si le patient ne présente plus aucun symptôme schizophrénique, on doit faire un diagnostic d'épisode dépressif (F32.-). Si les symptômes schizophréniques restent florides et au premier plan de la symptomatologie, on doit garder le diagnostic de la forme clinique appropriée de schizophrénie (F20.0-F20.3).

foetus of zuigeling met zwangerschapsduur van 42 voltooide-weken of meer (294 dagen of meer), niet-'heavy- or large-for-dates' | postmaturiteit NNO
Postmaturité SAI

Omschrijving: Deze categorie is bedoeld voor persoonlijkheidsstoornissen die dikwijls problemen veroorzaken, maar niet het specifieke symptomenpatroon laten zien dat de stoornissen kenmerkt die zijn beschreven onder F60.-. Dientengevolge zijn ze vaak lastiger te diagnosticeren dan de stoornissen uit F60.-. | Voorbeelden zijn onder meer | gemengde persoonlijkheidsstoornissen met kenmerken van verscheidene van de stoornissen uit F60.-, maar zonder een op de voorgrond staand symptomencomplex dat een specifiekere diagnose toelaat | Voorbeelden zijn onder meer | storende persoonlijkheidsveranderingen, niet geclassificeerd onder F60.- of F62.- en beschouwd als secundair aan een hoofddiagnose van een tevens bestaande affectieve of angststoornis.
Définition: Cette catégorie concerne des troubles de la personnalité, souvent gênants, mais ne présentant pas les caractéristiques symptomatiques spécifiques de l'un quelconque des troubles décrits en F60.-. De ce fait, le diagnostic de ces troubles soulève souvent des difficultés. Exemples: modifications gênantes de la personnalité, non classables en F60.- ou F62.-, et considérées comme accessoires comparativement à un diagnostic principal de trouble affectif ou anxieux concomitant | troubles mixtes de la personnalité avec présence de caractéristiques appartenant à plusieurs des troubles décrits en F60.-, mais sans prédominance d'un groupe déterminé de symptômes permettant de faire un diagnostic plus spécifique

Omschrijving: Het essentiële kenmerk bestaat uit recidiverende aanvallen van hevige angst (paniek) die niet beperkt zijn tot bepaalde situaties of omstandigheden en derhalve onvoorspelbaar zijn. Net als bij andere angststoornissen zijn de belangrijkste symptomen onder meer plotseling beginnende hartkloppingen, pijn op de borst, verstikkingsgevoelens, duizeligheid en gevoelens van onwerkelijkheid (depersonalisatie of derealisatie). Dikwijls is er ook een secundaire angst om dood te gaan, zich niet meer in de hand te hebben of gek te worden. Paniekstoornis dient niet als hoofddiagnose te worden opgegeven indien de betrokkene een depressieve stoornis heeft op de tijd dat de aanvallen beginnen, aangezien onder die omstandigheden de paniekaanvallen waarschijnlijk een gevolg zijn van depressiviteit. | Neventerm: | paniekaanval | paniektoestand
Définition: Les caractéristiques essentielles de ce trouble sont des attaques récurrentes d'anxiété sévère (attaques de panique), ne survenant pas exclusivement dans une situation particulière ou dans des circonstances déterminées, et dont la survenue est, de ce fait, imprévisible. Comme dans d'autres troubles anxieux, les symptômes essentiels concernent la survenue brutale de palpitations, de douleurs thoraciques, de sensations d'étouffement, d'étourdissements et de sentiments d'irréalité (dépersonnalisation ou déréalisation). Il existe par ailleurs souvent aussi une peur secondaire de mourir, de perdre le contrôle de soi ou de devenir fou. On ne doit pas faire un diagnostic principal de trouble panique quand le sujet présente un trouble dépressif au moment de la survenue des attaques de panique; les attaques de panique sont, dans ce cas, probablement secondaires à la dépression. | Attaque | Etat | de panique

polyarthritis | ontsteking van meer dan één gewricht
polyarthrite | arthrite affectant plusieurs articulations

inoperabel | niet meer heelkundig te behandelen
inopérable

permanent | één of meer jaren durend
pérenne/pérennant | persistant | permanent

multipara | vrouw die meer dan eens heeft gebaard
multipare | qui a eu plusieurs enfants

chronische rugpijn gedurende meer dan 3 maand
douleur dorsale chronique d'une durée supérieure à trois mois

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Omgekeerd vinden we bij patiënten met een hoger gebruik in 2004 20.675 patiënten die 365 DDD of meer afgeleverd werden.
Inversément, parmi les patients ayant l’usage le plus important, on trouve 20.675 patients à qui l’on a délivré 365 DDD ou plus en 2004.

Het gebruik van isotretinoïne uitgedrukt in DDD (de DDD is door de WHO vastgesteld op 30 mg oraal wat niet overeenstemt met de meest gebruikte Belgische dosis zoals hierboven vermeld) blijft min of meer stabiel sinds 2000.
L’usage de l’isotrétinoïne exprimée en DDD (la DDD est fixée par l’OMS à 30 mg en prise orale, ce qui ne correspond pas avec la pratique la plus fréquente en Belgique, nous l’avons vu ci-dessus) reste par contre plus ou moins stable depuis 2000.

Aangezien bepaalde patiënten niet meer dan 100 mg per dag (in)nemen (één derde van de DDD) kan een terugbetaling van minimaal 120 DDD per jaar worden beschouwd als een goede therapietrouw.
Etant donné que certains patients ne prennent que 100 mg par jour (le tiers de la DDD), un remboursement de minimum 120 DDD par an peut être considéré, en moyenne, comme une bonne observance thérapeutique.

Figuur 3-21: Antipsychotica, gemiddeld aantal DDD’s afgeleverd in openbare apotheken in 2007, directe standaardisatie, index m.b.t. het nationaal gemiddelde122 Figuur 3-22: Antidementia, gemiddeld aantal DDD’s afgeleverd in openbare apotheken in 2007 voor rechthebbenden van 65 jaar en meer, directe standaardisatie, index m.b.t. het nationaal gemiddelde.
Figure 3-21: Anti-psychotiques, nombre moyen de DDD délivrés en officine publique en 2007, standardisation directe, en indice par rapport à la moyenne nationale . Figure 3-22 : Médicaments anti-démence, nombre moyen de DDD délivrés en officine publique en 2007 pour les personnes de 65 ans ou plus, standardisation directe, en indice par rapport à la moyenne nationale .

In het RIZIV-rapport, is het uitgangspunt dat een gebruik van meer dan 180 DDD, per jaar, dienst kan doen als definitie voor een chronisch gebruik (of een consumptie van het (de) geneesmiddel (en) gedurende meer dan 180 dagen in het jaar, op basis van de gedefinieerde dosissen per dag).
Dans le rapport INAMI, le point de départ est un usage de plus de 180 DDD par an pour définir l’usage chronique (ou une consommation du/des médicament/s pendant plus de 180 jours dans l’année sur base de la dose définie journalière).

Een gedetailleerde analyse van het volume dat per patiënt aan sartanen werd voorgeschreven, toonde aan dat van deze subklasse in meer dan de helft van de gevallen meer dan één DDD per dag werd voorgeschreven.
Une analyse détaillée du volume de sartans prescrit par patient a montré que plus d’une DDD a été prescrite par jour dans plus de la moitié des cas.

Wanneer men de regionale verschillen in het gebruik van antidepressiva (ATC N06A) bestudeert, na correctie door directe standaardisatie, ziet men in de Waalse regio een verbruik (in DDD) dat hoger is dan het nationaal gemiddelde: gemiddeld 41 % meer dan in Vlaanderen en 29 % meer dan in de regio van Brussel-hoofdstad.
Lorsqu’on examine les différences régionales dans l’utilisation des antidépresseurs (ATC N06A), après correction par standardisation directe, on observe en Région wallonne une consommation (en DDD) plus importante que la moyenne nationale : en moyenne 41 % en plus qu’en Flandre et 29 % en plus que la Région de Bruxelles-Capitale.

In België wordt het ATC/DDD-systeem bv. gebruikt bij het vastleggen van de remgeldplafonds voor de in categorie b of c terugbetaalde geneesmiddelen, bij de verwerking van de voorschriftgegevens in Farmanet, en bij de berekening van het percentage door de arts voorgeschreven " goedkope" geneesmiddelen [voor meer uitleg over de remgeldplafonds en over " goedkope" geneesmiddelen, zie Folia december 2005 ].
En Belgique, le système ATC/DDD est utilisé p. ex. pour fixer les plafonds du ticket modérateur pour les médicaments remboursés en catégorie b ou c, dans le traitement des données de prescription par Farmanet, ainsi que dans le calcul du pourcentage de médicaments " bon marché" prescrits par le médecin [pour de plus amples informations sur les plafonds du ticket modérateur et sur les médicaments " bon marché" , voir Folia de décembre 2005 ].

De vastgestelde evoluties in 2 klassen zijn het gevolg van specifieke omstandigheden: de klasse G (Urogenitaal stelsel en geslachtshormonen) kent een sterke daling van DDD in 2005 als gevolg van het niet meer terugbetalen van een groot aantal contraceptiva.
Notons que les évolutions observées de 2 classes sont dues à des circonstances particulières: la classe G (système uro-génital et hormones sexuelles) connaît une très forte baisse des DDD en 2005 qui s’explique par la sortie du remboursement d’un grand nombre de contraceptifs.

In onze studie hebben wij ons dus gebaseerd op een gebruik van meer dan 90 DDD, per jaar, voor de bepaling van het chronische gebruik (behalve voor de antidepressiva en de zeldzame ziektes, zie verder).
Dans notre étude, nous avons retenu l’usage de plus de 90 DDD par an pour définir l’usage chronique (sauf pour les antidépresseurs et les maladies rares, voir plus bas).