Vertaling van "cyp2d6-activiteit in concentraties vergelijkbaar met degene " (Nederlands → Frans) :

In vitro inhibeert Glivec het cytochroom P450 isoenzym CYP2D6-activiteit in concentraties vergelijkbaar met degene die de CYP3A4-activiteit beïnvloeden.
In vitro, Glivec inhibe l’activité de l’isoenzyme CYP2D6 du cytochrome P450 à des concentrations similaires à celles affectant l’activité du CYP3A4.

Vanwege de verschillen in eiwitbindingseigenschappen van tolterodine en de 5-hydroxymethylmetaboliet, is de blootstelling (AUC) aan ongebonden tolterodine bij langzame metaboliseerders vergelijkbaar met de gecombineerde blootstelling aan ongebonden tolterodine en de 5-hydroxymethylmetaboliet bij patiënten met CYP2D6-activiteit bij hetzelfde doseringsschema. De veiligheid, verdraagbaarheid en klinische respons zijn vergelijkbaar, onafhankelijk van het fenotype.
En raison des différences entre la toltérodine et son métabolite 5-hydroxyméthylé en ce qui concerne les caractéristiques de liaison aux protéines, l’exposition (ASC) de toltérodine non liée est, chez les métaboliseurs lents, comparable à l’exposition combinée de toltérodine non liée et du métabolite 5-

Bij patiënten waarbij het enzym CYP2D6 ontbreekt, zijn de concentraties van endoxifen ongeveer 75% lager dan bij patiënten met een normale CYP2D6 activiteit.
Chez les patients ayant un déficit de l’enzyme CYP2D6, les concentrations d’endoxifène sont environ 75% plus faibles que chez les patients ayant une activité normale du CYP2D6.

Bij patiënten die het enzym CYP2D6 niet hebben, zijn de concentraties van endoxifen ongeveer 75% lager dan bij patiënten met een normale CYP2D6-activiteit.
Chez les patients qui ne possèdent pas l’enzyme CYP2D6, les concentrations d’endoxifène sont environ 75% plus faibles que chez les patients dont l’activité CYP2D6 est normale.

Vanwege de verschillen in eiwitbindingseigenschappen van tolterodine en de 5- hydroxymethylmetaboliet, is de blootstelling (AUC) aan ongebonden tolterodine bij langzame metaboliseerders vergelijkbaar met de gecombineerde blootstelling aan ongebonden tolterodine en de 5-hydroxymethylmetaboliet bij patiënten met CYP2D6-activiteit bij hetzelfde doseringsschema.
En raison des différences entre la toltérodine et son métabolite 5-hydroxyméthylé en ce qui concerne les caractéristiques de liaison aux protéines, l’exposition (ASC) de toltérodine non liée est, chez les métaboliseurs lents, comparable à l’exposition combinée de toltérodine non liée et du métabolite 5- hydroxyméthylé chez les patients possédant une activité CYP2D6 et recevant des doses identiques.

Alhoewel sirolimus het humaan microsomale leverenzym cytochroom P 450 , CYP2C9, CYP2C19, CYP2D6 en CYP3A4/5 in vitro remt, wordt niet verwacht dat het actieve bestanddeel de activiteit van deze iso-enzymen in vivo zal remmen, aangezien de concentraties van sirolimus die nodig zijn voor remming veel hoger zijn dan de concentraties die gezien worden bij patiënten die therapeutische doses Rapamune ontvangen. Remmers van P-gp kunnen de efflux van sirolimus uit darmcellen verlagen en de concentratie van sirolimus verhogen.
Bien que le sirolimus inhibe in vitro les isoenzymes du cytochrome P 450 hépatique humain CYP2C9, CYP2C19, CYP2D6 et CYP3A4/5, cette substance active ne devrait pas inhiber l’activité de ces isoenzymes in vivo puisque les concentrations de sirolimus nécessaires pour entraîner une inhibition sont beaucoup plus élevées que celles observées chez les patients recevant des doses thérapeutiques de

Alhoewel sirolimus het humaan microsomale leverenzym cytochroom P 450 , CYP2C9, CYP2C19, CYP2D6 en CYP3A4/5 in vitro remt, wordt niet verwacht dat het actieve bestanddeel de activiteit van deze iso-enzymen in vivo zal remmen, aangezien de concentraties van sirolimus die nodig zijn voor remming veel hoger zijn dan de concentraties die gezien worden bij patiënten die therapeutische doses Rapamune ontvangen.
Bien que le sirolimus inhibe in vitro les isoenzymes du cytochrome P 450 hépatique humain CYP2C9, CYP2C19, CYP2D6 et CYP3A4/5, cette substance active ne devrait pas inhiber l’activité de ces isoenzymes in vivo puisque les concentrations de sirolimus nécessaires pour entraîner une inhibition sont beaucoup plus élevées que celles observées chez les patients recevant des doses thérapeutiques de Rapamune.