Traduction de «concentratie dan verwacht bij inname van stijgende doses » (Néerlandais → Français) :

Het verzadigbaar eerste passage-effect resulteert in een grotere verhoging van de systemische concentratie dan verwacht bij inname van stijgende doses.
L’effet de premier passage saturable a pour résultat une concentration systémique plus élevée que prévue lors de la prise de doses croissantes.

Bij twee doses per week, zijn de steady-state-concentraties naar verwachting ongeveer twee keer zo hoog als concentraties gemeten na enkelvoudige doses.
Avec deux doses par semaine, on peut s’attendre à ce que les concentrations à l’équilibre représentent environ deux fois celles que l’on mesure après administration unique.

Daardoor worden de aanvankelijk sterk stijgende concentraties van deze substantie - zoals verkregen na inname van een nifedipine capsule - vermeden en zijn ongewenste effecten minder waarschijnlijk.
De ce fait, la forte élévation initiale des taux de substance active - telles qu’obtenues après la prise d’une gélule de nifédipine - est évitée et les effets secondaires deviennent moins probables.

Alhoewel sirolimus het humaan microsomale leverenzym cytochroom P 450 , CYP2C9, CYP2C19, CYP2D6 en CYP3A4/5 in vitro remt, wordt niet verwacht dat het actieve bestanddeel de activiteit van deze iso-enzymen in vivo zal remmen, aangezien de concentraties van sirolimus die nodig zijn voor remming veel hoger zijn dan de concentraties die gezien worden bij patiënten die therapeutische doses Rapamune ontvangen. Remmers van P-gp kunnen de efflux van sirolimus uit darmcellen verlagen en de concentratie van sirolimus verhogen.
Bien que le sirolimus inhibe in vitro les isoenzymes du cytochrome P 450 hépatique humain CYP2C9, CYP2C19, CYP2D6 et CYP3A4/5, cette substance active ne devrait pas inhiber l’activité de ces isoenzymes in vivo puisque les concentrations de sirolimus nécessaires pour entraîner une inhibition sont beaucoup plus élevées que celles observées chez les patients recevant des doses thérapeutiques de

Alhoewel sirolimus het humaan microsomale leverenzym cytochroom P 450 , CYP2C9, CYP2C19, CYP2D6 en CYP3A4/5 in vitro remt, wordt niet verwacht dat het actieve bestanddeel de activiteit van deze iso-enzymen in vivo zal remmen, aangezien de concentraties van sirolimus die nodig zijn voor remming veel hoger zijn dan de concentraties die gezien worden bij patiënten die therapeutische doses Rapamune ontvangen.
Bien que le sirolimus inhibe in vitro les isoenzymes du cytochrome P 450 hépatique humain CYP2C9, CYP2C19, CYP2D6 et CYP3A4/5, cette substance active ne devrait pas inhiber l’activité de ces isoenzymes in vivo puisque les concentrations de sirolimus nécessaires pour entraîner une inhibition sont beaucoup plus élevées que celles observées chez les patients recevant des doses thérapeutiques de Rapamune.

Farmacodynamische effecten De farmacodynamiek van PegIntron werd geëvalueerd in een studie met eenmalige toediening van stijgende doses bij gezonde personen aan de hand van een onderzoek van de variaties in de orale temperatuur, de concentraties van de effectorproteïnen zoals serumneopterine en 2’5’-oligoadenylaat synthetase (2’5’-OAS), alsook het aantal witte bloedcellen en neutrofielen.
Effets pharmacodynamiques La pharmacodynamie de PegIntron a été évaluée lors d’un essai en dose unique croissante chez des volontaires sains par examen des changements de température orale, des concentrations en protéines effectrices telles que la néoptérine sérique et la 2’5’-oligoadénylate synthétase (2’5’-OAS), et des numérations des globules blancs et neutrophiles.

Op grond van enerzijds de resultaten uit een onderzoek met een enkelvoudige toediening van de aanbevolen doses oraal mycofenolaat-mofetil (MMF) en i.v. ganciclovir en anderzijds van de bekende effecten van een verminderde nierwerking op de farmacokinetiek van ganciclovir en MMF, kan worden verwacht dat de gecombineerde toediening van deze middelen (die potentieel competitief zijn voor renale tubulaire uitscheidingsmechanismen) zal leiden tot een toename van de concentratie van het fenolglucuronide van mycofenolzuur (MPAG) en ganciclovir.
Mycophénolate mofétil Compte tenu des résultats d’une étude par administration unique aux doses recommandées de mycophénolate mofétil (MMF) par voie orale et de ganciclovir par voie intraveineuse et des effets connus de l’insuffisance rénale sur la pharmacocinétique du MMF et du ganciclovir, on peut s’attendre à ce que l’administration concomitante de ces médicaments (susceptibles d’entrer en compétition pour la sécrétion tubulaire rénale) conduise à des augmentations des concentrations du glycuroconjugué phénolique de l’acide mycophénolique (MPAG) et du ganciclovir.

Respecteer de maximale doses en de aanbevolen tijd tussen twee innames, om geen concentraties van het geneesmiddel te krijgen die toxisch zijn voor de lever.
Respectez les doses maximales, ainsi que les intervalles conseillés entre deux administrations, sous peine d’atteindre des concentrations du médicament qui sont toxiques pour le foie.