Traduction de «burgerlijk wetboek worden gestuit » (Néerlandais → Français) :

In dat opzicht kan de verjaring bedoeld in artikel 2277bis van het Burgerlijk Wetboek, overeenkomstig artikel 2244 van het Burgerlijk Wetboek, worden gestuit door een dagvaarding voor het gerecht, een bevel tot betaling of een beslag.
A cet égard, la prescription visée par l’article 2277bis du Code civil peut être interrompue, conformément à l’article 2244 du Code civil, par une citation en justice, un commandement ou une saisie.

Het bekritiseerde verschil in behandeling, in de veronderstelling dat het is aangetoond, ten aanzien van de mogelijkheid om een verjaring te stuiten door het versturen van een aangetekend schrijven, zou zijn oorsprong dus niet vinden in de in het geding zijnde bepaling, maar in de ontstentenis van een specifieke bepaling die, in de artikelen van het Burgerlijk Wetboek die zijn gewijd aan de “ oorzaken die de verjaring stuiten ”, erin voorziet dat de in artikel 2277bis van het Burgerlijk Wetboek bepaalde verjaring kan worden gestuit door het versturen van een ter post aangetekend schrijven, zoals bepaald in artikel 174 van de ZIV-wet.
La différence de traitement critiquée, à la supposer établie, quant à la possibilité d’interrompre une prescription par un envoi recommandé, ne trouverait donc pas sa source dans la disposition en cause, mais dans l’absence d’une disposition spécifique prévoyant, dans les articles du Code civil consacrés aux “causes qui interrompent la prescription”, que la prescription prévue par l’article 2277bis du Code civil peut être interrompue par une lettre recommandée à la poste, comme le prévoit l’article 174 de la loi AMI.

Om de prejudiciële vraag te beantwoorden moet het Hof dus nagaan of de artikelen 10 en 11 van de Grondwet de wetgever ertoe verplichten te bepalen dat de rechtsvordering bedoeld in artikel 2277bis van het Burgerlijk Wetboek eveneens kan worden gestuit door een ter post aangetekende brief, zoals bepaald in artikel 174 van de ZIV-wet.
Pour répondre à la question préjudicielle, la Cour doit donc vérifier si les articles 10 et 11 de la Constitution obligent le législateur à prévoir que l’action visée par l’article 2277bis du Code civil peut aussi être interrompue par une lettre recommandée à la poste, comme le prévoit l’article 174 de la loi AMI.

Burgerlijk Wetboek, artikel 1315 en Gerechtelijk Wetboek, artikel 870 - Bewijslast Burgerlijk Wetboek, artikel 1382 – Burgerlijke aansprakelijkheid van de overheid in het kader van de uitvoering van haar wettelijke opdrachten
Code civil, article 1315 et Code judiciaire article 870 - Charge de la preuve Code civil, article 1382 - Responsabilité civile de l’administration dans le cadre de l’accomplissement de ses missions légales

Arbeidshof van Bergen, 1 februari 2012 Burgerlijk Wetboek, artikel 1315 en Gerechtelijk Wetboek, artikel 870 – Bewijslast Burgerlijk Wetboek, artikel 1382 – Burgerlijke aansprakelijkheid van de overheid in het kader van de uitvoering van haar wettelijke opdrachten 454
Cour du travail de Mons, 1 er février 2012 Code civil, article 1315 et Code judiciaire, article 870 – Charge de la preuve Code civil, article 1382 – Responsabilité civile de l’administration dans le cadre de l’accomplissement de ses missions légales 454

I. Arbeidshof van Bergen, 1 februari 2012 Burgerlijk Wetboek, artikel 1315 en Gerechtelijk Werboek, artikel 870 – Bewijslast Burgerlijk Wetboek, artikel 1382 – Burgerlijke aansprakelijkheid van de overheid in het kader van de uitvoering van haar wettelijke opdrachten 454
I. Cour du travail de Mons, 1 er février 2012 Code civil, article 1315 et Code judiciaire article 870 - Charge de la preuve Code civil, article 1382 - Responsabilité civile de l’administration dans le cadre de l’accomplissement de ses missions légales 454

De in het geding zijnde bepaling, gesitueerd in afdeling IV “ Enige bijzondere verjaringen ” van hoofdstuk V “ Tijd die voor de verjaring vereist is ” van het Burgerlijk Wetboek beperkt zich ertoe een bijzondere duur in te voeren van de verjaringstermijn voor de vordering van de “ verzorgingsverstrekkers ”; de draagwijdte van die bepaling bestaat niet erin de gronden vast te stellen voor het stuiten van die verjaring, die vervat zijn in de algemene bepalingen van de artikelen 2242 tot 2250 van het Burgerlijk Wetboek.
La disposition en cause, située dans la section IV “De quelques prescriptions particulières” du chapitre V “Du temps requis pour prescrire” du Code civil, se limite à instaurer une durée particulière du délai de prescription à l’égard de l’action des “prestataires de soins”; cette disposition n’a pas pour portée de déterminer les causes d’interruption de cette prescription, qui sont prévues par les dispositions générales des articles 2242 à 2250 du Code civil.

2° hij die gehouden is krachtens artikel 56, § 1, tweede lid, en § 2, tweede lid, van het Burgerlijk Wetboek kennis te geven van een bevalling aan de ambtenaar van de burgerlijke stand en die kennisgeving niet doet overeenkomstig die bepalingen.
2° toute personne qui, tenue d'informer l'officier de l'état civil d'un accouchement en vertu de l'article 56, § 1er, alinéa 2, et § 2, alinéa 2, du Code civil, n'aura pas donné l'avis conformément à ces dispositions.

- Art. 361. Met gevangenisstraf van acht dagen tot drie maanden en met geldboete van 26 frank tot 200 frank of met een van die straffen alleen wordt gestraft: 1° hij die gehouden is krachtens artikel 56, § 1, eerste lid, § 2, eerste lid, en § 3, van het Burgerlijk Wetboek, de geboorte van een kind aan te geven en die aangifte niet doet overeenkomstig de bepalingen van de artikelen 55 en 56 van hetzelfde Wetboek;
- Art. 361. Sera puni d'un emprisonnement de huit jours à trois mois et d'une amende de 26 francs a 200 francs, ou d'une de ces peines seulement : 1° toute personne qui, tenue de déclarer la naissance d'un enfant en vertu de l'article 56, § 1er, alinéa 1er, § 2, alinéa 1er, et § 3 du Code civil, n'en aura pas fait la déclaration conformément aux dispositions des articles 55 et 56 du même Code;

1.1. Overeenkomstig de artikelen 55 en 56 van het Burgerlijk Wetboek wordt de geboorteaangifte in beginsel door de ouders verricht bij de plaatselijke ambtenaar van de burgerlijke stand.
1.1. Conformément aux articles 55 et 56 du Code civil, la déclaration de naissance est en principe faite par les parents à l’officier de l’état civil du lieu.