Vertaling van "braken en buikpijn werden gezien " (Nederlands → Frans) :

- Maagdarmstelselaandoeningen: Vaak (≥1/100, < 1/10) Gastro-intestinale symptomen zoals diarree, nausea, braken en buikpijn werden gezien bij minder dan 2% van de patiënten.
- Troubles gastro-intestinaux: Fréquent (≥1/100, < 1/10) Des symptômes gastro-intestinaux tels que diarrhées, nausées, vomissements et douleurs abdominales ont été observés chez moins de 2% des patients.

Met uitzondering van geïsoleerde gastro-intestinale stoornissen (zoals buikpijn, misselijkheid en braken) en duizeligheid, werden geen relevante verschillen gezien wat betreft frequentie en ernst van bijwerkingen tussen het veiligheidsprofiel voor pediatrische patiënten in de leeftijd van 6 tot 18 jaar en die eerder waren gerapporteerd voor volwassen patiënten..
À l’exception de troubles gastrointestinaux isolés (tels que douleurs abdominales, nausées, vomissements) et d’épisodes d’étourdissement, aucune différence significative en termes de type, fréquence et gravité des effets indésirables n’a été mise en évidence entre le profil de sécurité chez les patients pédiatriques âgés de 6 à 18 ans et celui précédemment décrit chez les patients adultes.

Bij volwassenen waren de frequentste bijwerkingen die werden gerapporteerd bij patiënten die werden behandeld met een totale dagdosering van 1.000 mg en 2.000 mg claritromycine: nausea, braken, smaakperversie, buikpijn, diarree, uitslag, flatulentie, hoofdpijn, verstopping, gehoordaling, stijging van de serumspiegels van glutamaat-oxaalacetaattransaminase (SGOT) en glutamaat-pyruvaattransaminase (SGPT).
Chez les patients adultes, les effets indésirables les plus fréquemment rapportés chez les patients traités par des doses quotidiennes totales de 1 000 mg et 2 000 mg de clarithromycine étaient les suivants : nausées, vomissements, altération du goût, douleurs abdominales, diarrhée, éruption cutanée, flatulences, céphalées, constipation, troubles de l’audition, élévation des taux de SGOT (Serum Glutamic Oxaloacetic Transaminase) et de SGPT (Serum Glutamic Pyruvate Transaminase).

De frequentste bijwerkingen die werden gerapporteerd bij volwassen patiënten die werden behandeld met een totale dagdosering van 1.000 mg en 2.000 mg claritromycine, waren: nausea, braken, smaakstoornissen, buikpijn, diarree, huiduitslag, winderigheid, hoofdpijn, constipatie, gehoorstoornis, stijging van de serumspiegels van glutamaatoxaalacetaattransaminase (SGOT) en glutamaatpyruvaattransaminase (SGPT).
Chez les patients adultes, les réactions indésirables le plus fréquemment signalées par les patients traités par des doses journalières totales de 1 000 et 2 000 mg de clarithromycine étaient : nausées, vomissements, altération du goût, douleur abdominale, diarrhée, éruption cutanée, flatulences, céphalée, constipation, troubles de l’audition, élévation de la transaminase glutamique oxaloacétique sérique (SGOT) et de la transaminase glutamique pyruvique sérique (SGPT).

Bij volwassen patiënten waren de bijwerkingen die het meest frequent gemeld werden door patiënten die behandeld werden met totale dagelijkse dosissen van 1000 mg en 2000 mg clarithromycine: misselijkheid, braken, smaakvervorming, buikpijn, diarree, huiduitslag, winderigheid, hoofdpijn, constipatie, gehoorstoornis, verhoogde waarden voor SGOT (Serum Glutamic Oxaloacetic Transaminase) en SGPT (Serum Glutamic Pyruvate Transaminase).
Les effets indésirables les plus fréquents chez les patients adultes traités par des doses quotidiennes totales de 1 000 mg et 2 000 mg de clarithromycine étaient : nausées, vomissements, troubles du goût, douleur abdominale, diarrhée, éruption cutanée, flatulence, céphalées, constipation, troubles de l’audition, élévation des taux sériques de glutamate-oxaloacétate transaminase (SGOT) et de glutamate-pyruvate transaminase (SGPT).

Bijwerkingen die werden gezien na stopzetting/verlaging van de dosering van paroxetine, zijn: emotionele labiliteit (met inbegrip van huilen, stemmingsschommelingen, zelfbeschadiging, zelfmoordgedachten en zelfmoordpoging), zenuwachtigheid, duizeligheid, nausea en buikpijn (zie rubriek 4.4). Zie rubriek 5.1 voor meer informatie over pediatrische klinische studies.
Les événements observés après l’arrêt/la diminution de la dose de paroxétine sont les suivants: labilité émotionnelle (y compris pleurs, fluctuations de l’humeur, automutilation, pensées suicidaires et tentatives de suicide),

Bijwerkingen die werden gezien na stopzetting/verlaging van de dosering van paroxetine, zijn: emotionele labiliteit (met inbegrip van huilen, stemmingsschommelingen, zelfbeschadiging, zelfmoordgedachten en zelfmoordpoging), zenuwachtigheid, duizeligheid, nausea en buikpijn (zie rubriek 4.4).
Les événements observés après l’arrêt/la diminution de la dose de paroxétine sont les suivants: labilité émotionnelle (y compris pleurs, fluctuations de l’humeur, automutilation, pensées suicidaires et tentatives de suicide), nervosité, étourdissements, nausées et douleurs abdominales (voir rubrique 4.4).

Maagdarmstelselaandoeningen In klinische onderzoeken met Mozobil onder kankerpatiënten werden zelden gevallen gerapporteerd van ernstige bijwerkingen op het gebied van maagdarmstelselaandoeningen, waaronder diarree, misselijkheid, braken en buikpijn.
Affections gastro-intestinales Lors d’essais cliniques, menés avec Mozobil chez des patients, quelques rares cas d’affections gastrointestinales sévères, notamment diarrhées, nausées, vomissements et douleurs abdominales, ont été rapportés.

Pijn in de bovenbuik, obstipatie, diarree, asthenie, droge huid, spierspasmen, artralgie, braken, buikpijn en perifeer oedeem werden minder vaak waargenomen (< 10% en ≥5%), waren mild tot matig van aard, goed te behandelen en een verlaging van de dosis was over het algemeen niet nodig.
Les effets indésirables observés moins fréquemment (< 10% et ≥ 5%) étaient douleurs abdominales supérieures, constipation, diarrhée, asthénie, sécheresse cutanée, spasmes musculaires, arthralgies, vomissements, douleurs abdominales et œdème périphérique ; ces effets étaient de sévérité légère à modérée, gérables et n’ont généralement pas nécessité une réduction de la dose.

Maagdarmstelselaandoeningen Maagdarmstelselaandoeningen werden vaak in verband gebracht met de toediening van MEPACT, waaronder misselijkheid (57%) en braken (44%) bij ongeveer de helft van de patiënten, obstipatie (17%), diarree (13%) en buikpijn.
Troubles de la peau et des tissus sous-cutanés Une hyperhidrose (11%) a été très fréquemment observée chez des patients sous MEPACT dans des études non contrôlées.