Vertaling van "bij obese hypertensieve patiënten " (Nederlands → Frans) :

Bij obese hypertensieve patiënten die niet voldoende reageerden op 25 mg HCTZ leidde een aanvullende behandeling met 300 mg Rasilez tot een verdere bloeddrukdaling die vergelijkbaar was met een aanvullende behandeling met 300 mg irbesartan of 10 mg amlodipine.
Chez les patients obèses hypertendus n’ayant pas suffisamment répondu à l’HCTZ 25 mg, l’ajout de Rasilez 300 mg a permis une diminution supplémentaire de la pression artérielle comparable à celle obtenue par l’ajout d’irbésartan 300 mg ou d’amlodipine 10 mg.

Bij een ander klinisch onderzoek werden ook de werkzaamheid en veiligheid van Rasilez HCT beoordeeld bij 489 obese hypertensieve patiënten die niet reageerden op hydrochloorthiazide 25 mg (aanvangswaarde voor systolische/diastolische bloeddruk 149,4/96,8 mmHg).
Dans une autre étude clinique, l’efficacité et la tolérance de Rasilez HCT ont également été évaluées chez 489 patients hypertendus obèses qui ne répondaient pas à 25 mg d’hydrochlorothiazide (pression artérielle systolique/diastolique initiale de 149,4/96,8 mmHg).

Ouderen (65 jaar en ouder): Bij hypertensieve patiënten nam de AUC in steady state toe met ca. 35% bij oudere patiënten (65-75 jaar) en met ca. 44% bij zeer oude patiënten (≥ 75 jaar), vergeleken met de jongere leeftijdsgroep (zie rubriek 4.2). Beperkte data suggereren dat de systemische klaring van hydrochloorthiazide verminderd is bij zowel gezonde als hypertensieve oudere patienten, vergeleken met jonge, gezonde vrijwilligers.
Personnes âgées (65 ans et plus): Chez les patients hypertendus, l’aire sous la courbe (ASC) à l’état d’équilibre était augmentée de près de 35% chez les patients âgés (65 à 75 ans) et d’environ 44% chez les patients très âgés (≥ 75 ans) par rapport au groupe plus jeune (voir section 4.2).

Bij hypertensieve diabetespatiënten met microalbuminurie en normale nierfunctie kwam hyperkaliëmie (≥ 5,5 mEq/l) voor bij 29,4% van de patiënten in de irbesartan 300 mg groep en bij 22% van de patiënten in de placebogroep. Bij hypertensieve diabetespatiënten met chronische nierinsufficiëntie en uitgesproken proteïnurie kwam hyperkaliëmie (≥ 5,5 mEq/l) voor bij 46,3% van de patiënten in de irbesartangroep en 26,3% van de patiënten in de placebogroep.
Chez les patients hypertendus diabétiques ayant une insuffisance rénale chronique et une protéinurie patente, les effets indésirables marqués d’une (*) ont été rapportés en plus chez plus de 2 % des patients et en excès par rapport au placebo.

Kenmerken bij patiënten Bij oudere hypertensieve patiënten verschillen de plasmaconcentraties van losartan en zijn actieve metaboliet niet essentieel van de concentraties die worden gevonden bij jonge hypertensieve patiënten.
Caractéristiques des patients Chez les patients âgés hypertendus, les concentrations plasmatiques de losartan et de son métabolite actif ne sont pas significativement différentes par rapport aux jeunes patients hypertendus.

De volgende tabel toont de bijwerkingen die gemeld waren in placebogecontroleerde onderzoeken waarbij 1965 hypertensieve patïenten irbesartan toegediend kregen. Bij diabetische hypertensieve patiënten met chronische nierinsufficiëntie en proteïnurie, werden bij > 2% van de patiënten en meer dan bij placebo tevens de volgende bijwerkingen gemeld, gemarkeerd met een ster (*).
Chez les patients hypertendus diabétiques ayant une insuffisance rénale chronique et une protéinurie patente, les effets indésirables marqués d’une (*) ont été rapportés en plus chez plus de 2% des patients et en excès par rapport au placebo.

Bij vrouwelijke hypertensieve patiënten waren de plasmaconcentraties van losartan tot tweemaal zo hoog als bij mannelijke hypertensieve patiënten, terwijl er geen verschil was in de plasmaconcentraties van de actieve metaboliet tussen mannen en vrouwen.
Chez des femmes hypertendues, les taux plasmatiques de losartan étaient jusqu’à deux fois plus élevés que chez des patients hypertendus de sexe masculin, tandis que les taux plasmatiques du métabolite actif ne différaient pas entre les hommes et les femmes.

Hypertensieve patiënten met type 2 diabetes en nefropathie: uit een analyse van de studie bij patiënten met vergevorderde nefropathie bleek dat de effecten van irbesartan op zowel renale als cardiovasculaire voorvallen niet uniform over alle subgroepen waren verdeeld. Met name bleek dat deze minder positief waren bij vrouwen en niet-blanke patiënten (zie rubriek 5.1).Dubbele blokkade van het renine-angiotensinealdosteronsysteem (RAAS) Dubbele blokkade van het RAAS door combinatie van Aprovel en aliskiren is niet aanbevolen wegens het verhoogd risico van hypotensie, hyperkaliëmie en veranderingen in de nierfunctie.
Double blocage du système rénine-angiotensine-aldostérone (SRAA) : Un double blocage du SRAA par l’association de Aprovel et d’aliskiren n’est pas recommandé en raison d’un risque accru d’hypotension, d’hyperkaliémie et de modifications de la fonction rénale.

Pediatrische patiënten De farmacokinetiek van twee doseringen van telmisartan werd beoordeeld als secundaire doelstelling bij hypertensieve patiënten (n=57) in de leeftijd van 6 tot < 18 jaar, na het nemen van telmisartan 1 mg/kg of 2 mg/kg gedurende een vier weken durende behandelperiode.
Population pédiatrique La pharmacocinétique de deux doses de telmisartan a été évaluée comme objectif secondaire chez des patients hypertendus (n = 57) âgés de 6 à moins de 18 ans après la prise de 1 mg/kg ou 2 mg/kg de telmisartan sur une période de quatre semaines de traitement.

Hypertensieve patiënten met type 2 diabetes en nefropathie: uit een analyse van de studie bij patiënten met vergevorderde nefropathie bleek dat de effecten van irbesartan op zowel renale als cardiovasculaire voorvallen niet uniform over alle subgroepen waren verdeeld.
Patients hypertendus diabétiques de type 2 ayant une atteinte rénale: dans une analyse faite sur une étude menée chez des patients ayant une atteinte rénale avancée, les effets de l'irbésartan à la fois sur les événements rénaux et cardiovasculaires n'ont pas été uniformes à travers tous les sous-groupes.