Vertaling van "bij hogere doseringen moet tussen " (Nederlands → Frans) :

Bij hogere doseringen moet tussen twee injecties minimaal 6 tot 8 uur liggen.
En cas de posologies plus élevées, respecter un intervalle de minimum 6 à 8 heures entre deux injections.

Alleen in uitzonderlijke gevallen moet een maximum dosis van 24 mg overwogen worden, aangezien tijdens klinische studies niet consequent een verhoogde effectiviteit is aangetoond bij doseringen hoger dan 20 mg en QT verlenging bij de hogere doseringen kan toenemen.
Exceptionnellement, une posologie maximale de 24 mg/jour peut être envisagée, bien que les études cliniques n’aient pas démontré, de manière constante, une plus grande efficacité pour des posologies supérieures à 20 mg et que l’allongement du QT peut être augmenté aux posologies les plus élevées.

Gezien de steile dosisresponscurve met een plateau bij doseringen tussen 20 en 30 mg, is het niet waarschijnlijk dat de werkzaamheid nog wordt verhoogd door hogere doseringen, terwijl de ongewenste effecten wel kunnen toenemen.
En raison de la courbe dose-réponse abrupte, avec un plateau pour les posologies entre 20 et 30 mg, il est peu probable que l’efficacité augmente encore à une posologie supérieure, tandis que les effets indésirables pourraient augmenter.

Gezien de steile dosis-responscurve met een plateau bij doseringen tussen 20 en 30 mg, is het onwaarschijnlijk dat de werkzaamheid nog wordt verhoogd door hogere doseringen, terwijl de bijwerkingen wel kunnen toenemen.
En raison de la courbe dose-réponse raide avec un plateau pour les posologies entre 20 et 30 mg, il est peu probable que l'efficacité augmente encore à une posologie supérieure, tandis que les effets indésirables pourraient augmenter.

Immunogecompromitteerde patiënten Bij patiënten met AIDS en andere immunogecompromitteerde patiënten die gedurende een lange tijd werden behandeld met de hogere doseringen van clarithromycine voor mycobacteriële infecties was het vaak moeilijk een onderscheid te maken tussen bijwerkingen die mogelijk verband hielden met de toediening van clarithromycine enerzijds en onderliggende tekenen van HIV of bijkomende ziekte anderzijds.
Patients immunocompromis Chez les sidéens et les autres patients immunocompromis recevant des doses plus élevées de clarithromycine pendant de longues périodes pour des infections mycobactériennes, il a souvent été difficile de distinguer les effets indésirables pouvant être liés à l’administration de clarithromycine des manifestations sous-jacentes de la maladie par le Virus de l’Immunodéficience Humaine (VIH) ou d’une maladie intercurrente.

Door de hogere doseringen die meestal toegediend moeten worden aan patiënten met een ernstig overgewicht, moet men rekening houden met een verhoogd risico op ongewenste hemodynamische bijwerkingen.
En raison des doses plus importantes devant habituellement être administrées aux patients en surcharge pondérale globale, il doit être tenu compte du risque accru d’effets hémodynamiques indésirables.

Als nog hogere doseringen nodig zijn, moeten deze individueel worden vastgesteld, waarbij de werkzaamheid in evenwicht moet zijn met de tolerantie en de kans op bijwerkingen.
Même si des doses plus élevées sont nécessaires, la dose doit être déterminée individuellement en mettant en balance l’efficacité, la tolérance et le risque d’effets indésirables.

De vraag is misschien eenvoudig maar het antwoord dat erop moet worden gegeven, is des te ingewikkelder want dat antwoord is gebaseerd op een zeer subtiel spel tussen de bepalingen van het afgeleide gemeenschapsrecht en een geheel van interpretaties die het Hof geeft aan de bepalingen van het primair gemeenschapsrecht; interpretaties die de Europese rechters sinds 1990 voortdurend moeten verfijnen vanuit een permanente bezorgdheid van arbitrage tussen de eisen van vrij verkeer (van meer bepaald de patiënten) die door het Verdrag worden opgelegd en de dwingende noodzaak van het behoud van het financiële evenwicht en de fundamentele sociale rol van de nationale socialezekerheidsstelsels in het hogere belang van de bescherming van de volksgezondheid in Europa.
La simplicité de cette question n’a, en réalité, d’égal que la complexité de la réponse qui lui est due, car cette réponse repose sur un jeu fort subtil articulé entre des dispositions de droit communautaire dérivé et un ensemble d’interprétations dégagées par la Cour à propos de dispositions de droit communautaire primaire, interprétations que les juges européens sont constamment amenés à affiner, depuis la fin des années 1990, dans un souci permanent d’arbitrage entre les exigences de libre circulation (des patients notamment) dictées par le traité et l’impérieuse nécessité de sauvegarder l’équilibre financier et la fonction sociale fondamentale des systèmes nationaux de sécurité sociale dans l’intérêt supérieur de la protection de la santé publique en Europe.

Voor hogere of lagere doseringen kan het mogelijk zijn dat u verschillende tabletsterkten moet gebruiken.
Pour des doses plus élevées ou plus faibles, vous pourrez être amené à prendre une association de différents dosages.

UVerdere verdunning in de infuuszak De gereconstitueerde oplossing is hypotonisch en moet voorafgaand aan toediening verder worden verdund met 500 ml natriumchlorideoplossing voor injectie 9 mg/ml (0,9%) (1000 ml als de dosis hoger is dan 500 mg) of met een toepasselijk volume natriumchloride 9 mg/ml (0,9%) om een uiteindelijke TEPADINA-concentratie tussen 0,5 en 1 mg/ml te verkrijgen.
Dilution dans la poche de perfusion La solution reconstituée est hypotonique et doit être ensuite diluée avant administration dans 500 ml de solution de chlorure de sodium à 9 mg/ml (0,9 %) pour préparations injectables (1000 ml si la dose dépasse 500 mg) ou dans un volume approprié de solution de chlorure de sodium à 9 mg/ml (0,9 %) afin d’obtenir une concentration finale de TEPADINA comprise entre 0,5 et 1 mg/ml.