Vertaling van "bij gezonde personen leidde " (Nederlands → Frans) :

Bij gezonde personen leidde gelijktijdige toediening van valproaat en lorazepam tot een daling van de plasmaklaring van lorazepam met hoogstens 40%.
Chez les sujets en bonne santé, l’administration concomitante de valproate et de lorazépam entraînait une baisse de la clairance plasmatique du lorazépam, et ce à concurrence de 40 % maximum.

- Fenytoïne: Het levermetabolisme van pethidine lijkt versterkt te zijn door fenytoïne; hun gecombineerd gebruik leidde tot een afname van het halfleven en de biodisponibiliteit bij gezonde personen; de bloedspiegels van norpethidine waren gestegen.
- De la phénytoïne: le métabolisme hépatique de la péthidine semble renforcé par la phénytoïne; leur utilisation combinée s’est soldée par une diminution de la demi-vie et de la biodisponibilité chez les sujets sains; les taux sanguins de norpéthidine étaient augmentés.

Leverinsufficiëntie De verstoring van de leverfunctie bij cirrosepatiënten leidde tot een verminderde lisinoprilabsorptie (ongeveer 30 % zoals bepaald in de urine) maar tot een stijging in de blootstelling (ongeveer 50 %) vergeleken met gezonde personen, als gevolg van de verminderde klaring.
Insuffisance hépatique L'altération de la fonction hépatique des cirrhotiques entraîne une réduction de l'absorption du lisinopril (d'environ 30 % d’après les recueils urinaires), mais également une plus forte exposition (d’environ 50 %) par rapport aux résultats des sujets sains, liée à l'effet d'une diminution de la clairance.

In vergelijking met gezonde personen, was de plasma-AUC van canagliflozine met ongeveer 17%, 63% en 50% verhoogd bij personen met respectievelijk lichte, matige en ernstige nierinsufficiëntie, maar was voor personen met terminaal nierfalen en gezonde personen gelijk.
Comparativement aux sujets sains, l'ASC plasmatique de la canagliflozine a été augmentée respectivement d'environ 17 %, 63 % et 50 % chez les sujets ayant une insuffisance rénale légère, modérée et sévère, mais a été similaire chez les sujets en IRT et les sujets sains.

In een studie bij 14 gezonde vrijwilligers leidde de gelijktijdige toediening van clarithromycine en terfenadine tot een 2- tot 3-voudige stijging van de serumspiegels van de zure metaboliet van terfenadine en tot verlenging van het QT-interval, wat niet tot een klinisch detecteerbaar effect leidde.
Au cours d’une étude réalisée chez 14 volontaires sains, l’administration concomitante de clarithromycine et de terfénadine a induit une multiplication par 2 à 3 des taux sériques du métabolite acide de la terfénadine et un allongement de l’intervalle QT, qui n’a donné lieu à aucun effet cliniquement décelable.

Tijdens 4 uur hemodialyse daalde de plasmaconcentratie van lisinopril gemiddeld met 60 %, bij een dialyseklaring tussen 40 en 55 ml/min. Hartfalen Patiënten met hartfalen vertonen een sterkere blootstelling aan lisinopril vergeleken met gezonde personen (een gemiddelde toename van de AUC met 125 %), maar op basis van de urinebepaling voor lisinopril is de absorptie ongeveer 16 % lager dan bij gezonde personen.
Au bout de 4 heures d'hémodialyse, les concentrations plasmatiques en lisinopril diminuaient en moyenne de 60 %, avec une clairance sous dialyse comprise entre 40 et 55 ml/min.

De gemiddelde terminale halfwaardetijden van itraconazol bij patiënten met lichte (in deze studie gedefinieerd als CrCl 50-79 ml/min), matige (in deze studie gedefinieerd als CrCl 20-49 ml/min), en ernstige nierinsufficiëntie (in deze studie gedefinieerd als CrCl < 20 ml/min) waren na een eenmalige intraveneuze toediening vergelijkbaar met die bij gezonde personen (spreiding van gemiddelden 42- 49 uur bij patiënten met nierinsufficiëntie, tegenover 48 uur bij gezonde personen).
Après l’administration d’une dose intraveineuse unique à des patients souffrant d’insuffisance rénale légère, modérée ou sévère (valeurs respectives définies dans cette étude comme une ClCr de 50–79 ml/min, de 20–49 ml/min ou de < 20 ml/min), les demi-vies terminales moyennes de l'itraconazole ont été similaires à celles observées chez des sujets sains (intervalle de moyennes de 42 à 49 heures pour les insuffisants rénaux versus 48 heures pour les sujets sains).

Twee uur na de inname was de niet-gebonden fractie olmesartan 0,26% bij gezonde personen, 0,34% bij personen met lichte leverinsufficiëntie en 0,41% bij personen met matige leverinsufficiëntie.
Deux heures après la prise, la fraction non liée d’olmesartan chez les sujets sains, les sujets atteints d’insuffisance hépatique légère et ceux atteints d’insuffisance hépatique modérée était respectivement de 0,26%, 0,34% et 0,41%.

Bij gezonde proefpersonen leidde de gelijktijdige toediening van celecoxib 200 mg tweemaal per dag en lithium 450 mg tweemaal per dag tot een gemiddelde toename van de C max en de AUC van lithium met respectievelijk 16% en 18%.
Chez les sujets sains, l’administration concomitante de 200 mg, deux fois par jour, de célécoxib avec 450 mg, deux fois par jour de lithium, a entraîné une augmentation moyenne de 16% de la C max et de 18% de l’ASC du lithium.

Patiënten met nierinsufficiëntie Een open-labelstudie met eenmalige toediening onderzocht de farmacokinetiek van canagliflozine 200 mg bij personen met diverse gradaties van nierinsufficiëntie (geklassificeerd naar CrCl op basis van de Cockroft-Gault-vergelijking) in vergelijking met gezonde personen.
Patients atteints d’insuffisance rénale Une étude ouverte, à dose unique, a évalué la pharmacocinétique de la canagliflozine à 200 mg chez des sujets ayant différents degrés d'insuffisance rénale (classés selon la clairance de la créatinine (ClCr) d'après l'équation de Cockroft-Gault), comparativement à des sujets sains.