Traduction de «beperkte gegevens wijzen erop dat valaciclovir klinisch doeltreffend » (Néerlandais → Français) :

Intraveneuze behandeling wordt doorgaans beschouwd als zijnde de standaard bij de behandeling van zoster bij immunogecompromitteerde patiënten; maar beperkte gegevens wijzen erop dat valaciclovir klinisch doeltreffend is bij de behandeling van VZV-infectie (herpes zoster) bij sommige immunogecompromitteerde patiënten onder wie patiënten met kanker van een vast orgaan, hiv, auto-immuunziekten, lymfoom, leukemie en een stamceltransplantaat.
Un traitement intraveineux est généralement considéré comme la norme pour le traitement du zona chez les patients immunodéprimés ; néanmoins, des données limitées indiquent un bénéfice clinique du valaciclovir dans le traitement de l’infection à VZV (zona) chez certains patients immunodéprimés, notamment ceux atteints d’un cancer d’organe solide, de VIH, de maladies auto-immunes, de lymphome, de leucémie et ceux ayant reçu une transplantation de cellules souches.

e) Beperkte gegevens wijzen erop dat azathioprine niet doeltreffend is bij patiënten met erfelijke hypoxanthine-guanine-fosforibosyltransferasedeficiëntie (syndroom van Lesch- Nyhan).
e) Des données limitées indiquent que l'azathioprine n'est pas efficace chez les patients présentant une déficience héréditaire en hypoxanthine-guanine-phosphoribosyl transférase (syndrome de Lesch-Nyhan).

Beperkte gegevens wijzen erop dat Azathioprin Sandoz niet doeltreffend is bij patiënten met hereditaire hypoxanthineguanine-fosforibosyltransferasedeficiëntie (leschnyhansyndroom).
Des données limitées indiquent qu’Azathioprin Sandoz n’est pas efficace chez les patients présentant un déficit héréditaire en hypoxanthine-guanine-phosphoribosyl transférase (syndrome de Lesch-Nyhan).

Beperkte gegevens wijzen erop dat gelijktijdige toediening van NSAID's op de dag van de toediening van prostaglandines geen negatieve invloed heeft op de werking van mifepriston of prostaglandines op de maturatie van de cervix en de contractiliteit van de uterus en verminderd de klinische doeltreffendheid van de medicamenteuze onderbreking van de zwangerschap niet.
Des preuves limitées suggèrent que l'administration concomitante d'AINS le jour de l'administration des prostaglandines n'affecte pas de manière indésirable les effets de la mifépristone ou des prostaglandines sur la maturation du col ou la contractilité utérine et ne diminue pas l'efficacité clinique de l'interruption médicamenteuse de grossesse.

Beperkte klinische gegevens wijzen erop dat raloxifeen bij patiënten met een voorgeschiedenis van oraal oestrogeengeïnduceerde hypertriglyceridemie (> 5,6 mmol/l) geassocieerd kan zijn met een opvallende toename in serumtriglyceriden.
Des données cliniques en nombre limité suggèrent que chez les patientes ayant un antécédent d’hypertriglycéridémie (> 5,6 mmol/l) induite par des estrogènes administrés par voie orale, le raloxifène pourrait être associé à une augmentation marquée des triglycérides sériques.

Hoewel vergelijkende gegevens ontbreken, wijzen beperkte gegevens bij patiënten die aanvankelijk reageerden op 5 mg/kg, maar bij wie de respons verdween, erop dat sommige patiënten opnieuw een klinische respons vertonen bij dosisescalatie (zie rubriek 5.1).
Bien qu’il manque des données comparatives, des données limitées obtenues auprès de patients ayant initialement répondu à 5 mg/kg, mais dont la réponse a ensuite été perdue, indiquent que certains patients peuvent retrouver une réponse après augmentation de la dose (voir rubrique 5.1).

Beperkte klinische gegevens met MRI (29 patiënten met normale hartfunctie aan het begin) wijzen erop dat behandeling met EXJADE 10-30 mg/kg/dag gedurende 1 jaar ook ijzerspiegels in het hart kan verlagen (gemiddeld nam MRI T2* toe van 18,3 tot 23,0 milliseconden).
Des données cliniques limitées (29 patients avec une fonction cardiaque initiale normale) utilisant l’IRM montrent que le traitement par EXJADE aux doses de 10 à 30 mg/kg/j pendant 1 an peut aussi réduire les taux de fer cardiaque (l’IRM en T2* augmenté de 18,3 à 23,0 millisecondes, en moyenne).

Hoewel rifampicine het metabolisme van ritonavir kan induceren, wijzen beperkte gegevens erop dat, wanneer hoge doses ritonavir (600 mg tweemaal daags) gelijktijdig worden toegediend met rifampicine, het additionele inducerende effect van rifampicine (naast dat van ritonavir zelf) klein is en mogelijk geen klinisch relevant effect heeft op de ritonavirconcentraties bij hoge-dosering ritonavirtherapie.
Bien que la rifampicine puisse induire le métabolisme du ritonavir, des données limitées indiquent qu’en cas de coadministration de doses élevées de ritonavir (600 mg deux fois par jour) avec la rifampicine, l’effet inducteur additionnel de la rifampicine (proche de celui du ritonavir) est faible et peut ne pas avoir d’effet clinique pertinent sur les concentrations de ritonavir au cours d’un traitement à forte dose de ritonavir.