Traduction de «bekende mrsa-infectie dient behandeling » (Néerlandais → Français) :

In het geval van een vermoede of bekende MRSA-infectie dient behandeling met een geschikt antibacterieel agens te worden gestart.
En cas de infection suspectes d’être dues aux SARM, le traitement avec un agent antibactérien doit être commencé.

Daarom is levofloxacine niet aanbevolen voor de behandeling van bekende of vermoede MRSA-infecties tenzij laboratoriumresultaten de gevoeligheid van het organisme voor levofloxacine hebben bevestigd (en de gebruikelijke aanbevolen antibacteriële middelen voor de behandeling van MRSA-infecties ongeschikt worden geacht).
L’utilisation de lévofloxacine est donc déconseillée pour le traitement des infections à MRSA connues ou suspectées, sauf si les résultats biologiques ont confirmé une sensibilité de l’organisme à la lévofloxacine (et si l’on considère que les agents antibactériens habituellement recommandés pour le traitement des infections à MRSA sont inadéquats).

Bijgevolg wordt levofloxacine niet aanbevolen voor de behandeling van bekende of vermoede MRSA-infecties tenzij de laboratoriumresultaten de gevoeligheid van het organisme voor levofloxacine hebben bevestigd (en gangbare aanbevolen antibacteriële middelen voor de behandeling van MRSA-infecties als ongeschikt worden beschouwd).
En conséquence, la lévofloxacine est déconseillée dans le traitement des infections à SARM connues ou suspectées à moins que les résultats bactériologiques n’aient confirmé la sensibilité de la bactérie à la lévofloxacine (et que les antibiotiques habituellement recommandés dans le traitement des infections à SARM soient jugés inappropriés).

Daarom wordt levofloxacine niet aanbevolen voor de behandeling van bekende of vermoede MRSA-infecties tenzij de laboratoriumresultaten de gevoeligheid van het organisme voor levofloxacine bevestigen (en als de antibacteriële middelen
Par conséquent, la lévofloxacine n’est pas recommandée pour le traitement des infections à SDRM avérées ou suspectées, sauf si les résultats de laboratoire ont confirmé la sensibilité du microorganisme à la lévofloxacine (et lorsque l’utilisation des agents antibactériens habituellement recommandés pour le traitement des infections à SDRM est jugée inappropriée).

Bijgevolg wordt levofloxacine niet aanbevolen voor de behandeling van bekende of vermoedelijke MRSA infecties tenzij de laboratoriumresultaten de gevoeligheid van het micro-organisme voor levofloxacine hebben bevestigd.
L’utilisation de lévofloxacine est donc déconseillée pour le traitement d’infections connues ou suspectées comme étant des infections à MRSA, sauf si des résultats biologiques ont confirmé une sensibilité de l’organisme à la lévofloxacine.

Bijgevolg is levofloxacine niet aanbevolen voor de behandeling van bekende of vermoedelijke MRSA infecties tenzij de laboratoriumresultaten de gevoeligheid van het micro-organisme voor levofloxacine hebben bevestigd.
L’utilisation de lévofloxacine est donc déconseillée pour le traitement des infections MRSA connues ou suspectées, sauf si les résultats biologiques ont confirmé une sensibilité de l’organisme à la lévofloxacine.

Patiënten met MRSA infecties Moxifloxacine wordt niet aanbevolen voor de behandeling van MRSA-infecties.
Patients avec infections à SARM La moxifloxacine est déconseillée dans le traitement des infections à Staphylococcus aureus résistant à la méticilline (SARM).

In het geval van infecties dient zo nodig een behandeling met antibiotica te worden gestart.
En cas d'infection, une antibiothérapie doit être instaurée si elle est cliniquement nécessaire.

Behandeling dient niet te worden geïnitieerd bij patiënten met een actieve of chronische infectie (zie rubriek 4.3) en artsen dienen voorzichtig te zijn met het toedienen van Rilonacept Regeneron aan patiënten met een voorgeschiedenis van recidiverende infecties of met onderliggende condities die hen vatbaar maken voor infecties.
Le traitement ne doit pas être instauré chez des patients atteints d’une infection évolutive ou chronique (voir rubrique 4.3). Rilonacept Regeneron doit être prescrit avec prudence chez les patients présentant des antécédents d’infections récurrentes ou des pathologies sous-jacentes susceptibles de les prédisposer au risque infectieux.

Als zwangerschap wordt vastgesteld dient de behandeling met angiotensine II-receptorantagonisten onmiddellijk te worden gestaakt, en moet, indien nodig, worden begonnen met een andere behandeling. Het is bekend dat blootstelling aan angiotensine II-receptorantagonisten gedurende het tweede en derde trimester foetale toxiciteit (verslechterde nierfunctie, oligohydramnie, achterstand in schedelverharding) en neonatale toxiciteit (nierfalen, hypotensie, hyperkaliëmie) kan induceren (zie ook rubriek 5.3).
crâne) et une toxicité chez le nouveau-né (insuffisance rénale, hypotension, hyperkaliémie) (Voir rubrique 5.3).