Traduction de «behandeling met rivaroxaban bleek niet inferieur » (Néerlandais → Français) :

Behandeling met rivaroxaban bleek niet inferieur te zijn.
Le traitement par rivaroxaban se montre non inférieur au traitement.

De resultaten van deze studie tonen dat rivaroxaban " niet inferieur" is aan warfarine.
Les résultats de cette étude révèlent la " non-infériorité " du rivaroxaban par rapport à la warfarine.

patiënten met een hoog bloedingsrisico uitgesloten; 90% van de patiënten waren gehospitaliseerd. Voor de primaire uitkomstmaat voor werkzaamheid, recidief van symptomatische trombo-embolie was rivaroxaban niet inferieur aan LMWH/VKA-behandeling (HR 1,12; 95%BI van 0,75 tot 1,68, p = 0,003).
matique : HR de 1,12 avec IC à 95% de 0,75 à 1,68 , p=0,003.

Analyse van de resultaten van de ROCKET FA-studie met rivaroxaban tijdens de behandeling en na stopzetting van rivaroxaban bevestigt deze risicotoename bij het staken. Anderzijds beschikken we niet over een voor de praktijk gevalideerd antidotum.
L’analyse des résultats ROCKET FA avec le rivaroxaban pendant le traitement et après l’arrêt du rivaroxaban confirme cette recrudescence de risque à l’arrêt.

van 2 tot 3, eveneens gedurende 3 tot 12 maanden. Voor de primaire uitkomstmaat, fatale of niet-fatale recidief VTE was rivaroxaban niet inferieur aan LMWH/VKAbehandeling (HR 0,68; 95%BI van 0,44 tot 1,04; p< 0,001)maar evenmin superieur.
L’étude EINSTEIN-DVT concerne 3.449 patients (âge moyen de 56, ET 16 ans) avec une thrombose veineuse profonde aiguë documentée, sans embolie pulmonaire symptomatique, traités (en protocole ouvert) par rivaroxaban 2 x 15 mg/j durant 3 semaines puis 1 x 20 mg/j durant 3 à 12 mois, soit par énoxaparine (1,0 mg/kg 2 x/j) pendant une médiane de 8 jours) puis par antagoniste de la vitamine K (warfarine ou acénocoumarol) avec INR cible de 2-3, durant 3 à 12 mois.

Voor de primaire (samengestelde) uitkomstmaat voor werkzaamheid, namelijk CVA of systemische embolie, was rivaroxaban niet inferieur aan warfarine (2,1%/ jaar versus 2,4%, HR 0,88; 95%BI van 0,74 tot 1,03, p < 0,001), maar niet superieur (p = 0,12).
Pour le critère de jugement primaire (composite) d’efficacité, survenue d’un AVC ou d’une embolie systémique, le rivaroxaban se montre non inférieur à la warfarine (2,1%/an versus 2,4%, HR de 0,88 avec IC à 95% de 0,74 à 1,03, p< 0,001), mais non supérieur (p=0,12).

Conclusie Bij niet-valvulaire voorkamerfibrillatie met een verhoogd risico van CVA of van een systemische embolie op basis van de CHADS2 (of CHA2DS2- VASc) score, zijn dabigatran aan een dosis van 2 x 110 mg en rivaroxaban aan een dosis van 1 x 20 mg/d niet inferieur aan warfarine voor de preventie van een CVA/systemische embolie.
En conclusion En cas de fibrillation auriculaire non valvulaire avec risque augmenté de présenter un AVC ou une embolie systémique selon le score CHADS2 (ou CHA2DS2-VASc), le dabigatran à la dose de 2 x 110 mg et le rivaroxaban à la dose de 1 x 20 mg/j sont non inférieurs à la warfarine en prévention d’un AVC/embolie systémique.

Uit de studies waarbij behandeling in een geriatrisch dagziekenhuis werd vergeleken met een niet-actieve behandeling bleek de behandeling in een geriatrisch dagziekenhuis superieur aan de niet-actieve benadering wat mortaliteit en ongunstige evolutie (“poor outcome”) betrof.
Les études où un traitement dans un hôpital de jour gériatrique a été comparé à un traitement non-actif montrent qu’en termes de mortalité et d’évolution défavorable (« poor outcome »), le traitement dans un hôpital de jour gériatrique était supérieur à l’approche non-active.

Ten slotte dient de hoge kostprijs van deze nieuwe anticoagulantia in overweging te worden genomen bij de keuze van een dergelijke langdurige en frequent toegepaste behandeling. Dabigatran en rivaroxaban worden door het RIZIV op dit ogenblik niet terugbetaald voor de preventie van trombo-embolie bij voorkamerfibrillatie, maar wel voor de preventie van veneuze trombo-embolie bij chirurgische ingreep (situatie op 01/03/12).
Le dabigatran et le rivaroxaban ne sont actuellement pas remboursés par l’INAMI pour la prévention des thrombo-embolies dans la fibrillation auriculaire, mais bien pour la prévention des thrombo-embolies veineuses dans le cadre de la chirurgie orthopédique (situation au 01/03/12).

Bij postmenopauzale vrouwen met verhoogd fractuurrisico bleek behandeling met lasoxifen gedurende 5 jaar of met bazedoxifen gedurende 3 jaar te leiden tot een lagere incidentie van radiologisch vastgestelde wervelfracturen, vergeleken met placebo; het aantal symptomatische wervelfracturen verschilde echter niet significant.
Chez des femmes ménopausées à risque accru de fractures, le traitement par le lasoxifène pendant 5 ans ou par le bazédoxifène pendant 3 ans avait entraîné une incidence plus faible de fractures vertébrales radiologiques, par rapport au placebo; le nombre de fractures vertébrales symptomatiques n’était cependant pas significativement différent.